ikariamag | ελεύθερες πτήσεις - της Δήμητρας Κόχιλα
της Δήμητρας Κόχιλα
12/12/2013 - 00:41Ένα βιβλίο νησί
Στη δική μου ιστορία τώρα... άργησα να συναντήσω το ikariamag, τον Κωνσταντίνο και τα πετούμενα, για λόγους που δεν είναι της παρούσης να εξηγήσω… το ίδιο αργοπορημένα, όπως έχω ξαναπεί, συνδέθηκα και με τις ρίζες μου στο νησί.
15/09/2013 - 17:24Το ρεμπέτικο και εμείς
Δεν ξέρω πότε, πού και πώς ανακάλυψα τους ήχους του ρεμπέτικου. Σαν μια μαγική, αόρατη κλωστή να με είχε δεμένη και να με καλούσε κοντά του να το ανακαλύψω, να το εξερευνήσω.
02/09/2013 (All day)Η επιστροφή
Πίσω στην πόλη... Άλλος ένας αποχαιρετισμός... Κι ας μην κρατάει πολύ... Πάλι εκείνο το δάκρυ που το στεγνώνει ο άνεμος του Ικάριου, εν πλω, καθώς αφήνεις πίσω την καταγάλανη ακτογραμμή... Απαντάς, σαν τότε που ήσουν παιδί, στα «καθρεφτάκια»...
09/07/2013 - 00:09Ιστορία και Λογοτεχνία: Μαθήματα γραφής & ζωής στην Ικαρία
Μαθήματα λογοτεχνίας υπό τους ήχους κιθάρας, μπουζουκιού, ούτιου, βιολιού και τσαμπούνας; Γιατί όχι! Απόφαση της τελευταίας στιγμής, που δικαίωσε την Κίνηση Πολιτών Ικαρίας, αφού συμμετείχαν περισσότεροι από δέκα μαθητές. Κάποιοι ήρθαν ειδικά για αυτό το μάθημα, από την Θεσσαλονίκη.
25/06/2013 - 11:24Η μανία με την... Ικαρία
Έχει περάσει περισσότερο από ένας χρόνος, από τότε που μια φίλη και συνάδελφος, με ρώτησε πώς μπορεί κάποιος να χαρίσει μερικά βιβλία, στη βιβλιοθήκη του Χριστού Ραχών Ικαρίας.
08/05/2013 - 07:47Με ρότα προς το καλοκαίρι
Είναι γεγονός, τον ξαποστείλαμε για τα καλά πλέον τον χειμώνα. Τα καταφέραμε κουτσά στραβά, με ηθικό ακμαίο. Δε μας πτόησε η έλλειψη πετρελαίου και το ότι τριγυρνούσαμε από δωμάτιο σε δωμάτιο αγκαλιά με το μίνι αερόθερμο.
01/04/2013 - 09:50Το όνειρο
Αυτό το πρωινό δροσό σε κυριεύει. Εκείνη η ανατριχίλα από το πρώτο φως της μέρας, να ξεφεύγει μέσα απ τα πυκνά φυλλώματα του δάσους και να στοχεύει εκεί στο μέσον της αυλής. Οι ορτανσίες να βροντοφωνάζουν πολύχρωμες καλημέρες και τα κορόμηλα να «πέφτουν» προκαλώντας σε, σε γευστικό πανηγύρι...
28/12/2012 - 00:35Το σύνδρομο της κατάθλιψης των Γιορτών
Ποτέ δεν συμπαθούσα τις γιορτές των Χριστουγέννων και της Πρωτοχρονιάς. Βυθιζόμουν και εγώ σ αυτήν τη μουντάδα και την κατάθλιψη, όπως και πολλοί άλλοι.
30/11/2012 - 00:01ΠΕΡΙ ΕΜΠΝΕΥΣΗΣ: Συνομιλώντας με τα...πετούμενα
Πνίγομαι, πνίγεσαι, πνίγεται... Αφορμή σήμερα, τα λόγια του Μενέλαου, της Δώρας και του Σταύρου. Αφουγκράζεσαι τις ανάσες γύρω σου, παρατηρείς τα βλέμματα, τις σκυθρωπές ματιές, το αργό βάδισμα, την ένταση γύρω σου, την ανησυχία στα λόγια... Το στόμα ξεραίνεται γρήγορα.
24/10/2012 - 01:22Σκέψεις της βροχής
Κάτι τέτοιες μέρες... βροχερές και μουντές, ο νους επαναστατεί. Τα όνειρα, αυθάδικα υπενθυμίζουν κρυφές ή κρυμμένες επιθυμίες. Φουντώνει η ανάγκη, να απομακρυνθείς... γιατί ξέρεις πως μόλις βγεις στους δρόμους της πόλης θα θυμηθείς όλα όσα σε κάνουν να την σιχαίνεσαι.
