ikariamag | ελεύθερες πτήσεις - του Κωνσταντίνου Βατούγιου

O Κωνσταντίνος Βατούγιος γεννήθηκε πριν ελάχιστα χρόνια και βαφτίστηκε στο Αμάλου επιβεβαιώνοντας τις φήμες για την αριστοκρατική προέλευση του επιθέτου του (Ντε Μπαντουγιόν). Σπούδασε Θέατρο, ασχολείται με τη διαφήμιση και τις ελεύθερες ώρες του πετάει…από το μπαλκόνι τούβλα στους γκρινιάρηδες του διαδικτύου. Έχει βάλει σκοπό να αδυνατίσει πριν φτιαχτεί ο δρόμος Κάλαμος-Νας και ζει με τη βεβαιότητα ότι το τελευταίο τραγούδι που θα ακουστεί πάνω στον πλανήτη ( ο οποίος θα καταστραφεί από τους ηλίθιους και όχι από τους -τόσο ενδιαφέροντες- κακούς) θα είναι κάποιο του Θεού Michael Jackson.

του Κωνσταντίνου Βατούγιου

Η μεγάλη μου αδερφή, η Αργυρώ, ήπιασε μια χρονιά υπηρεσία σ’ ένα μεγάλο σπίτικο στην Αθήνα και με πήρε μαζί της να πάω Γυμνάσιο εκεί. Γνώρισα όμως έναν όμορφο νέο, στεριανό, βουνίσιο και συναντιόμασταν αραιά και που και θέλαμε πολύ ο ένας τον άλλον.

Πολλά έχουν γραφτεί αλλά και ακουσθεί κατά καιρούς για “την προβολή της Ικαρίας” μέσα από τα ΜΜΕ. Όμως στα παραπάνω συμπεριλαμβάνουμε και ενέργειες που ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΣΚΟΠΟ ΝΑ ΠΡΟΒΑΛΛΟΥΝ ΤΗΝ ΙΚΑΡΙΑ αλλά κάποιο προϊόν ή υπηρεσία άσχετα με το νησί. Οπότε δεν είναι και υποχρεωμένοι, επειδή αναφέρονται με τον οποιοδήποτε τρόπο σε εμάς, να δίνουν δώρο στους θεατές και από ένα λαογραφικό - ιστορικό dvd 2,5 ωρών όπου μέσα θα αναφέρουν το πόσο γαμάτοι, προκομμένοι, άξιοι και αγωνιστές είμαστε. Ή μήπως είναι;

Οι δημοτικές εκλογές πλησιάζουν και είναι η ώρα να διαβάσουμε κάποιο πρόγραμμα, να ακούσουμε λύσεις, να ιχνηλατήσουμε προοπτικές. Να διατυπωθούν δηλαδή ιδέες με θετικό πρόσιμο (και όχι απλώς αντί-θεσεις), σχεδιασμοί και... διαθέσεις για τη λύση των τοπικών προβλημάτων, με τρόπο παρεμβατικό, συγκεκριμένο, φυσικά αγωνιστικό, προοδευτικό, τολμηρό και ριζοσπαστικό, κόντρα στη δυσκοιλιότητα της εποχής.

10/03/2014 - 00:01Ικαριάτιδα

Έχετε ακούσει για τη διαρροή εγκεφάλων; Είναι η «πάθηση» που παρουσιάζεται σε μια χώρα όπου τα πιο δημιουργικά και ικανά μυαλά της, «την κάνουν» για αλλού.

07/01/2014 - 00:38IKAR14

Δε ξέρω γιατί, ή μάλλον δεν έχει σημασία, αλλά φέτος έχω μια τάση να ιδιωτεύσω (αν και γνωρίζω την αρχαιοελληνική ερμηνεία του). Δε θέλω, ρε παιδί μου, επαφή με σουπαμούπες, πολιτικά, κομματικά, κλπ. Προτιμώ να μπλεχτώ με ζωές ανθρώπων, προσπάθεις, ιστορίες. Και Καριώτικες Ιστορίες.

Κυριακή. Αρχές Νοέμβρη στην Αθήνα. Μια τυπική οικογένεια Ικαριωτών ετοιμάζεται για το μεσημεριανό τραπέζι. Ο καιρός λωλάθηκε και ο ήλιος καίει, γι’ αυτό και, μέχρι να ετοιμαστεί το φαγητό, έχουν κάτσει στο μπαλκόνι.

16/10/2013 - 10:05Τα Ικαρίμ

Ό,τι ακολουθεί είναι εντελώς προσωπικές απόψεις. Δεν εκφράζουν – όπως και κάθε ελεύθερη πτήση άλλωστε- ούτε το περιοδικό, ούτε τη συντακτική του ομάδα.

Ψάχνω να βρω τι θα γράψω στην πτήση μου για την νέα μας κυκλοφορία. Ξαπλώνω. Χώνω το πρόσωπο μου μέσα στο βιβλίο και το μυρίζω. Παλιά αγαπημένη συνήθεια.

Οι γονείς μου – ώριμης ηλικίας πια- διαμένουν στο Καρκινάγρι. Τώρα, για το καλοκαίρι, κατεβαίνουν «στους παππούδες τους» και τα 3 μου ανίψια. Γιατρός στο χωριό δεν υπάρχει (παρόμοια κατάσταση και στα υπόλοιπα αγροτικά ιατρεία).

Την ίδια ώρα που ΟΛΑ αλλάζουν, που η ζωή καλπάζει και θα έπρεπε να ξεχάσουμε τις παλιές μας πρακτικές, στην Ικαρία κάποιοι κρύβονται πίσω από… πλαίσια.

Σελίδες

ikariastore banner