Με τους Καριώτες τον 20ο αιώνα» είναι ο τίτλος του λευκώματος που εξέδωσε το Φεστιβάλ Ικαρίας, με επιμέλεια του Θέμη Σπέη, και είναι μία συλλογή παλαιών φωτογραφιών που απεικονίζουν τους Καριώτες από τις αρχές του 20ου αιώνα μέχρι τα μέσα του στις καθημερινές τους δραστηριότητες, τόσο στο νησί όσο και στους τόπους που μετανάστευαν και δούλευαν.
Βιβλίο του Ικάριου πολιτ. μηχανικού και συγγραφέα Κώστα Ρόζου με πολιτικό κυρίως περιεχόμενο, που εξετάζει τις αποφάσεις της εξουσίας -κεντρικής, περιφερειακής και τοπικής- της χώρας μας, σε θέματα οικονομικά, κοινωνικά, διοικητικά, αναπτυξιακά και περιβαλλοντικά. Τις κρίνει, τις επικροτεί ή τις κατακρίνει και προτείνει τρόπους υπέρβασης των καταστρεπτικών συνεπειών τους.
Το Μισοκωλάκι είναι ένα παραμύθι της λαϊκής παράδοσης της Ικαρίας. Οι μεγαλύτεροι το θυμούνται καλά από τις αφηγήσεις μανάδων και γιαγιάδων. Έχει βαθιές ρίζες και όπως σε όλα τα παραμύθια, ο σκοπός του, πέρα από ψυχαγωγικός, είναι να καλλιεργήσει τη φαντασία και να διδάξει τη νεότερη γενιά από την προγενέστερη.
Γιατί το περιστατικό στο οποίο ο Αγαμέμνονας σκοτώνει ένα ιερό ελάφι της Αρτέμιδος με συνέπεια να χρειασθεί έπειτα να θυσιάσει στη θεά την ίδια του την κόρη, την Ιφιγένεια, δεν τοποθετείται από τον μυθογράφο Απολλόδωρο στην Αυλίδα αλλά στην Ικαρία; Έχει μήπως διαδραματίσει κάποιον ξεχωριστό ρόλο η Ικαρία στους παλαιότερους θρύλους που αξιοποίησε ο Όμηρος για να συνθέσει τα έπη;
Παρότι δεν την αναφέρει, ο Όμηρος όχι μόνο γνώριζε, και μάλιστα πολύ καλά, την Ικαρία της εποχής του, αλλά το νησί αυτό του νοτιοανατολικού Αιγαίου και τους ανθρώπους τουέλαβε ως πρότυπα για να δώσει σάρκα και οστά σε μια φανταστική «Ιθάκη» που, για τις ανάγκες της αφήγησης του, έπρεπε οπωσδήποτε να την τοποθετήσει στην άλλη άκρη του ελλαδικού χώρου – στο μακρινό και άγνωστο στο κοινό Ιόνιο πέλαγος.