“Ποιος σκότωσε, βρε γκιαούριδες τον αγά;” “Ούλοι εμείς αφέντη... Πασά, δε φοβόμαστε το θάνατο, κάνε μας ό,τι θέλεις, φονιά”. Μέσα σε αυτές τις λέξεις κρύβεται αυτή η σπάνια και μοναδική αίσθηση συλλογικότητας που διακατέχει την ικαριώτικη ψυχή. Αυτό το αίσθημα της συλλογικής ευθύνης, που είναι συνάμα ευχή και κατάρα για την Ικαρία και γενικότερα για την Ελλάδα.
Ο Χρήστος Φραδέλος (Τσοργάκι) είναι ένας άνθρωπος που σε κάθε συνάθροιση όλοι γυρεύουμε να τον πλησιάσουμε για να μας διαβάσει την τελευταία ρίβα που ετοίμασε ή έχει στα σκαριά. Είναι πολλές φορές που με τους στίχους του, τούτος ο Ικαριώτης στιχουργός -ποιητής, μας έκανε να γελάσουμε και να προβληματιστούμε.
Ο Ενωμοτάρχης έδωσε τον κατάλογο με τα ονάματά μας σε ένα χωροφύλακα για να τα φωνάξει. Ο κατάλογος έγραφε πάνω κάτω "Ονοματεπώνυμο". Ο χωροφύλακας που έκανε τον αυστηρό, μας φώναξε: "Σκασμός ρε, ούπιον φουνάζου, να λέει παρούν". Αρχισε λοιπόν να διαβάζει τον κατάλογο: ¨Ουνουματεπόνυμους". Αρχισαν να γελάνε όλοι. Ο ενωμοτάρχης προσπάθησε να μη γελάσει και έβαλε μια φωνή σε μας: "Σκασμός!...Συνέχισε!" του λέει.