Σπιτοκάθισμα με όλα τα απαραίτητα για να εξυπηρετεί κάθε είδους ανάγκη ενός νοικοκυριού. Τζάκι, φούρνο, άλωνα, τριό, πατητήρι, μαντρί και μία καινοτομία που δεν έχουμε δει σε άλλη παρόμοια κατασκευή τέτοιου σπιτιού: Μ’ ένα ευφυέστατο σύστημα πήλινων αγωγών και κεραμιδιών, το νερό παρακείμενης πηγής οδηγείται σε εσοχή βράχου και τρέχει με σταθερή ροή σε έναν από τα δωμάτια.

Όσα από αυτά τα σπίτια βρίσκονται μέσα σε κτήματα ή έχουν εύκολη πρόσβαση, δεν είναι εγκαταλειμμένα αφού οι ιδιοκτήτες εκμεταλλεύονται την παρουσία τους για να αποθηκεύουν εργαλεία, καρπούς και να προφυλάσσονται από τη βροχή όταν αυτή διακόπτει τις γεωργικές εργασίες τους. Έτσι έχουν ένα καλό λόγο να επισκευάζουν κάθε φθορά και να τα συντηρούν.

Συχνά όμως οι επεμβάσεις γίνονται χωρίς καμία μέριμνα διατήρησης της αρχικής κατάστασης ή της αισθητικής. Μεταξύ άλλων, μπαλώνονται με τσιμέντο ή σοβά και τοποθετούνται κουφώματα αλουμινίου.

Τα υπόλοιπα είναι έρμαιο των δυνάμεων της φύσης και η τωρινή τους κατάσταση ποικίλει, μερικά είναι χωρίς στέγη ενώ άλλα έχουν ήδη γίνει ένας σωρός από πέτρες.

Πιστεύουμε ότι θα έπρεπε να διατηρηθούν με κάθε κόστος αφού αποτελούν μοναδικό τρόπο δόμησης σε όλο το Αιγαίο. Αποστέλλοντας μερικές φωτογραφίες και ένα σύντομο ιστορικό με όσες λεπτομέρειες γνωρίζουμε στην αρμόδια υπηρεσία της περιφέρειας, μπορεί εύκολα να χαρακτηριστούν ως διατηρητέα ώστε να υποδειχθούν περιορισμοί και δεσμεύσεις. Η αποκατάσταση βέβαια δεν είναι υποχρεωτική, απλώς σε περίπτωση που χρειάζεται παρέμβαση, αυτή πρέπει να γίνει με συγκεκριμένο τρόπο.

Και επειδή οι εποχές είναι δύσκολες και μπορεί κάποιος να μην είναι σε θέση να φτιάξει, όσο και αν το επιθυμεί, ένα ξεχασμένο κτίσμα που έχει στην περιουσία του, θα μπορούσε αυτό να παραχωρηθεί σε συλλόγους και πρωτοβουλίες (ακόμα και ιδιωτικές) ώστε να διαμορφωθεί κατάλληλα προς διάφορες χρήσεις, σύμφωνα πάντα με τις υποδείξεις της πολεοδομίας.

Κάλλιστα θα μπορούσαμε να μετατραπεί πχ σε ανοιχτό λαογραφικό μουσείο που, με διαφορετική φιλοσοφία, μακριά από βιτρίνες και προθήκες, θα πρότεινε την ακριβή χρήση κάθε εργαλείου παρουσιάζοντάς το στο φυσικό του χώρο.

Το ερώτημα παραμένει το ίδιο. Μπορούμε, έστω και τώρα, να διαφυλάξουμε το ελάχιστο της κληρονομιάς που έχει φτάσει ως τις μέρες μας;

ikariamag.gr|από, για και με αφορμή την Ικαριά!
Ακολουθήστε μας σε twitter και Facebook