Τικ τακ τικ τακ τικ τακ…

Η αντίστροφη μέτρηση ξεκίνησε όταν διάβασα για τα γεγονότα στη Μανωλάδα. Από εκείνη τη στιγμή περίμενα το επόμενο χτύπημα. Όχι σε μετανάστη βέβαια. Αυτό έχει γίνει καθημερινή ρουτίνα…

Περίμενα το χτύπημα στον Έλληνα. Εμφύλιος δεν λέμε όλοι ότι θα ξεσπάσει αν συνεχίσουμε έτσι; Ορίστε λοιπόν το πρώτο χτύπημα από  Έλληνα προς Έλληνα.

Έχουν γίνει κι άλλα χτυπήματα, το ξέρω. Αλλά όχι έτσι.

Έχουν γίνει από την αστυνομία προς διαδηλωτές.

Έχουν γίνει από διαδηλωτές προς διαδηλωτές.

Έχουν γίνει από «αντιεξουσιαστές» προς τα γραφεία της Χ.Α.

Έχουν γίνει τόσα πολλά που αναρωτιέμαι πόσα ξεχνάω….

Δεν είχε γίνει ποτέ μέχρι τώρα όμως χτύπημα από Χρυσαυγίτη προς ένα ανεξάρτητο νου, με δολοφονική πρόθεση, με μάρτυρες, με συνενοχή της αστυνομίας, με ομολογία για οργανωμένη συμμετοχή στις δράσεις της Χρυσής Αυγής, με, με, με, με….

Έτσι θα είναι από δω και πέρα η ζωή εδώ; Άνθρωποι στο δρόμο με μαχαίρια να δολοφονούν εν ψυχρώ όποιον γουστάρουν; Ένα κομμάτι κρέας που ψηφίζει είμαστε τελικά;

Δεν έχω μεγάλα και συγκλονιστικά λόγια να σου πω. Δεν έχω ένα μοναδικό τρόπο να σε καθοδηγήσω ή να σε συμβουλεύσω. Δεν ξέρω από φαμφάρες και συνθήματα, δε βράζει το αίμα μου ούτε έχω όρεξη για πόλεμο στους δρόμους. Με το ζόρι καταλαβαίνω κι εγώ τι γίνεται…

Θέλω μόνο να σου ζητήσω να μη φοβάσαι.

Πάρε θέση. Μίλα δυνατά όπως ο Παύλος Φύσσας. Διαφώνησε, κοίτα τους στα μάτια, μην τους φοβάσαι. Δεν θα μπορούν για πάντα να εκτελούν στο δρόμο…

Βλέπουν το όνομά μου στο τέλος αυτής της ελεύθερης πτήσης. Ξέρουν ποια είμαι, κοιτάζουν τη φωτογραφία μου και σχολιάζουν αισχρά τα χείλη, τα μάτια μου, με χαρακτηρίζουν προσβλητικά, με μισούν.

Ίσως θελήσουν να έρθουν στο σπίτι μου «να μου δείξουν».

Δεν τους φοβάμαι.

Γίνε αυτό που είσαι, σήκωσε το κεφάλι ψηλά, οργανώσου για την αλληλεγγύη, περπάτα χωρίς να κοιτάς πίσω σου.

Κάποιος θα σε σώσει αν χρειαστεί. Ίσως να είμαι εγώ. Ίσως με σώσεις εσύ…

Αλλά μην τους φοβάσαι.

Αλεξία Παλαιστή
alexpalester@yahoo.gr

Διαβάστε τις ελεύθερες πτήσεις της Αλεξίας Παλαιστή.