Ο Σουφλιάς είχε κάποτε τον καφενέ στο Καραβόσταμο, εκείνον που στέκει ακόμη πλάι στις βάρκες στο γιαλό, ο κοντινότερος στο φλοίσβο. Είχε και μια καλότατη, αγαθή γυναίκα, είχε και παιδιά πολλά, ορφανά, που τα μεγάλωνε ο ίδιος χωρίς τίποτα να τους λείψει. Είχε κι ένα πνεύμα μοναδικό, του ‘ρεσε να περιπαίζει, να κουρντίζει τους ανθρώπους.

Οι παραγγελιές στον καφενέ ήταν συνθηματικές. Έπρεπε να του ζητήσεις το «βούτα με», για να σου φέρει υποβρύχιο, έπρεπε να του ζητήσεις το «άρπα με», αν ήθελες να σου φέρει νερατζάκι. Κι αν ετόλμαες αντί για παραγγελιά να πεις «τίποτα», τότε σου ‘φερνε ούζο με μεζέ. Για να ξέρεις την άλλη φορά τι σημαίνει το «τίποτα» σ’ αυτό τον καφενέ…

Έχει και πολλές ιστοριούλες αθάνατες, με τ’ όνομά του να πρωταγωνιστεί, που μεταδίδονται από γενιά σε γενιά. Μια θα χωρέσει εδωνά απ’ όλες.

Με το δάσκαλο. Πρωτοδιόριστο, νοικάρη στο δωματιάκι του Σουφλιά πάνω από τον καφενέ. Ντροπαλό κι απροσάρμοστο στα ήθη του τόπου. Τον παίρνει μυρωδιά.

Ένα κυριακάτικο πρωί λέει στη γυναίκα του και στη μια ψυχοκόρη με το πιο φυσικό ύφος:
-Άμετε στο δάσκαλο να του κάμετε μπάνιο, γιατί έχει μέρες να πλυθεί…

Η γυναίκα, που λογάριαζε ιερή κάθε προσταγή του αντρός της, ζέστανε νερό, το ‘βαλε σ’ ένα κουβά – έτσι κάνανε το μπανάκι τους τότε- παίρνει κι η ψυχοκόρη κανάτα, βούρτσα κι όλα τα χρειαζούμενα. Ανεβαίνουνε τη σκάλα και χτυπάνε την πόρτα του δασκάλου. Ανοίγει κατάπληκτος.

-Ήρθαμε να σου κάμουμε μπάνιο, γιατί έχεις μέρες να πλυθείς.

Παθαίνει σοκ, οι γυναίκες μπαίνουν μέσα κι αρχίζουν τις ετοιμασίες ανένδοτες στα «τι κάνετε τώρα, δε θέλω» κι άλλα τέτοια…

Γλιστράει από ένα άνοιγμα της πόρτας ο δάσκαλος, τρέχει προς τη θάλασσα κι ανεβαίνει σ’ ένα βράχο που χρησίμευε για μπλόκι. Έμεινε εκεί για ώρες.

-Σκεφτόμουν πως είχα μπλέξει με τρελούς, έλεγε μετά στους χωριανούς, κι αν με ζόριζαν θα ‘πεφτα στο κύμα, να σωθώ.

Κι ο Σουφλιάς, λένε, είχε αράξει σε δυο καρέκλες, η μια για τη βολή των ποδιών του, κι απολάμβανε το πρωινό του κατόρθωμα με το «σκέτο» του στο τραπεζάκι… Πού και πού έγνεφε στον απελπισμένο δάσκαλο, λέγοντας:
-Έλα, δάσκαλε, το μετανιώσανε. Ε θα σε πλύνουνε σήμερα. Έλα και μη φοβάσαι…

Δέσποινα Σιμάκη
desikaria@yahoo.gr

Διαβάστε τις ελεύθερες πτήσεις της Δέσποινας Σιμάκη.