Τελικά, τα κατάφερα! Συμμετείχα στον τρύγο στην Ικαρία. Ονειρευόμουν αυτή τη στιγμή για πολύ καιρό, αλλά μέχρι στιγμής δεν το είχα καταφέρει, γιατί έφευγα πάντα από το νησί πριν από την έναρξη της συγκομιδής. Αλλά φέτος το είχα σχεδιάσει λεπτομερώς. Ήρθα αργότερα για να έχω την ευκαιρία να παραμείνω περισσότερο μέσα στον Σεπτέμβριο και όταν έφτασα ενημέρωσα τους πάντες, ότι τα χέρια μου προσφέρονται να εργαστούν εθελοντικά στον τρύγο.
Χρήστο τον έλεγαν μα λίγοι, και κυρίως άνθρωποι σε μεγάλη ηλικία, θα τον θυμούνται. Ήταν ένας ψηλός και όμορφος νέος άντρας. Ευγενικός και με λεπτούς τρόπους για την εποχή του, σα να μην ήταν αυτός ο άνθρωπος από τα μέρη τούτα. Σαν να μην τον άγγιζε τίποτα από τα μικρά. Πέρναγε σού έδινε την εντύπωση πάνω από τα πράγματα.
Επιβιβάζομαι στη “Βενζίνα”, μία Πέμπτη του Σεπτέμβρη από το Καρκινάγρι για τον Άγιο Κήρυκο. Είναι το επιδοτούμενο δρομολόγιο που 3 φορές την εβδομάδα συνδέει Καρκινάγρι – Μαγγανίτη – Άγιο Κήρυκο και εξυπηρετεί τόσο τους επισκέπτες όσο και τους κατοίκους οι οποίοι μεταβαίνουν στην πρωτεύουσα του νησιού για να πάνε στην τράπεζα, σε δημόσιες υπηρεσίες, στο Νοσοκομείο, να κάνουν αγορές και ό,τι άλλο χρειάζονται. Το σημερινό μάλιστα δρομολόγιο, της Πέμπτης, μετά από αίτημα του Συλλόγου “Κάβο Πάπας” τροποποιήθηκε –από Τετάρτη- σε ημέρα και ώρα που να παραλαμβάνει ως ανταπόκριση, εκείνους που έρχονται στον Άγιο με το πλοίο της γραμμής.
Στην ηλικία των 76 και 67 αντιστοίχως, είμαστε πια επιρρεπείς στα άγη και τους πόνους της τρίτης ηλικίας. Έτσι, ένας από τους πιο σημαντικούς λόγους που μας έκανε να επιλέξουμε την υπέροχη Ικαρία για τις 25μερες διακοπές μας, στον βορρά και τον νότο, τον Ιούνιο αυτού του έτους, ήταν οι ιαματικές πηγές.
Ξεκίνησε η λειτουργία των λουτροκαταστημάτων στις ιαματικές πηγές της Ικαρίας. Ευκαιρία , λοιπόν , για θεραπεία κι ευεξία στα Θέρμα, στη Σπηλιά. Ευκαιρία και για μια ιστορία για κάποια άλλα λουτρά, γειτονικά και, βεβαίως, ικαριακά. Ξέρετε, από εκείνες τις ιστορίες των γιαγιάδων που ποντάρουν σε μαζώξεις στο αυλιδάκι και ευήκοα ώτα.
Τον τελευταίο καιρό, η στιγμή που ξυπνώ και σηκώνομαι από το κρεβάτι το πρωϊ έγινε πολύ σημαντική για μένα. Είμαι στην Ελλάδα, στην Ικαρία και μένω σ’ένα μικρό διαμέρισμα στο κέντρο της πρωτεύουσας του νησιού, που ονομάζεται Αγιος Κήρυκος. Είμαι ευτυχισμένη όταν μπορώ να κοιμηθώ, γιατί κάνει πολύ ζέστη, ο κλιματισμός δεν λειτουργεί και το διαμέρισμα περιβάλλεται από τρεις στενούς δρόμους, έτσι που απολαμβάνω τις χαρές της καλοκαιρινής νύχτας μέχρι πολύ αργά.