29/03/2013 - 10:49Αγάπη είναι
Αγάπη είναι να νιώθω οτι ειμαι σπίτι μου. Αγάπη είναι να σε κοιτάζω στα ματια για ώρες. Δεν είναι να μη δίνω μαχες αλλα αγάπη είναι να τις κερδίζεις εσυ όλες. Δεν είναι να μη φεύγω αλλα αγάπη είναι πάντα να επιστρέφω σε σένα. Δεν είναι να μου έχεις τυφλή εμπιστοσύνη αλλα να με κρατάς με τα αόρατα μεταξενια νήματα της λαχτάρας και της αγωνίας.
28/03/2013 - 00:02Τα μάγια του καφέ
Στις καφετέριες προτιμώ το νες. Το ίδιο και στο σπίτι στην Αθήνα. Μα στο νησί δε χαλάω την παρέα. Ελληνικός καφές πάντα. Στην αυλή συνήθως. Βάζουμε τα φλιτζανάκια στο τραπέζι κι η θεία με το τεράστιο μπρίκι που αχνίζει μας σερβίρει. Πίνουμε αργά αργά κουβεντιάζοντας τα νέα του χωριού, σπανίως της χώρας κι ακόμη πιο σπάνια τα προσωπικά μας.
26/03/2013 - 00:01Βόσκοντας «ναρκοπέδια» στην Ικαρία
- Μα τι γίνεται, κύριε Βατούγιε, στην Ικαρία; Δεν καταλαβαίνω! Δεν είναι δυνατόν! Μου είχε πει ο υπεύθυνος της WWF όταν κάμποσα χρόνια πριν, δημοσιεύσαμε σε 2 διαδοχικά τεύχη της εφημερίδας «Κάβο Πάπα», τον Φάκελο Υπερβόσκηση που είχε προκαλέσει τότε μεγάλη αίσθηση. Ο άνθρωπος αδυνατούσε να αποδεχτεί τα όσα έβλεπε να γίνονται (ή να μη γίνονται) στο νησί.
22/03/2013 - 09:44Δεν ήταν δικό σου
Το χέρι της είχε βγάλει φούσκες.
- Πώς το έπαθες αυτό;
- Ε, από το κλάδεμα. Πήγα με τον πατέρα μου να κλαδέψουμε το αμπέλι.
21/03/2013 - 09:52Ένταση ανέμου και υπερένταση
Τα γεγονότα που καταγράφονται εσχάτως στις Σκουριές μας έχουν θορυβήσει ιδιαιτέρως για πολλούς λόγους. Τα δακρυγόνα μέσα σε αυτοκίνητα και σε αυλή σχολείου μόνο ως πράξεις τρομοκρατίας μπορούν να χαρακτηριστούν.
19/03/2013 - 00:38Η Χώρα του Ποτέ
Πώς μπορείς να περιγράψεις με μία φράση τον τόπο σου, σε κάποιον που τον γνωρίζει μόνο από τα ΜΜΕ και ιστορίες φίλων και γνωστών που ταξίδεψαν εκεί για –εναλλακτικές- διακοπές; «Ικαρία η Ονειρική» ή «Το Νήσι με τους Αιωνόβιους»; «Η Τζαμάικα του Αιγαίου» ή «Το Αναρχικό Νησί»; Ίσως όλα αυτά μαζί.
15/03/2013 - 09:14Σ’ αποθύμησα
Υπάρχουν δύο κατηγορίες ανθρώπων. Oι φυσιολογικοί και αυτοί που προτιμούν το Χειμώνα. Εγώ είμαι νορμάλ τύπος. Το χειμώνα κρυώνω και μαζεύομαι, σιχτιρίζω όταν θέλω να βγω και ρίχνει καρεκλοπόδαρα, κουράζομαι να περπατάω στο δρόμο λες κι είμαι πάντα βιαστική.
13/03/2013 - 08:17EARGASM: Όταν η μουσική διαφεντεύει
Ρε 'σεις... καμιά φορά κοιτάζω τα σύννεφα κι άμα κουνιούνται, δεν εστιάζω καλά, μένω εκεί και φαντάζομαι πως η πόλη είναι ένα μεγάλο καράβι κι αρμενίζει κατά τον Τσικνιά.
12/03/2013 - 00:39Η προσφυγιά αλλιώς
Η ηρωίδα μας γεννήθηκε στα τέλη του 19ου αιώνα στο Λιθί της Χίου. Εκεί μεγάλωσε, εκεί έκανε οικογένεια, εκεί γέρασε. Όλα με δυσκολίες. Ό,τι εμείς φέρνουμε στο μυαλό μας και τρέμουμε με τη σκέψη τους και μόνο, εκείνη τα ‘ζησε ένα ένα.
11/03/2013 - 10:20Μια αμυγδαλιά στην αυλή μου
H προγιαγιά μου με φώναζε "στοργική μου πελαργίνα' και μου ‘λεγε πως οι αμυγδαλιές ξεκινάνε να ανθίζουν στα τέλη του Γενάρη. Όταν πέθανε, εγώ ήμουν 10 χρόνων κι εκείνη σχεδόν τυφλή, είχε περάσει τα 90, τα είχε όμως 400 και τότε νόμιζα ότι μιλούσε άλλη γλώσσα, αρχαία.
