Έχω δέσει στο δάχτυλό μου ένα σπαγκάκι. Το έβαλα γιατί κάτι πρέπει να θυμηθώ. Τώρα το κοιτάζω και δε θυμάμαι τι έπρεπε να θυμηθώ. Η γιαγιά μου έκρυβε τα λεφτά της για να μην τα βρουν οι κλέφτες. Μετά δεν τα έβρισκε ούτε η ίδια. Εγώ είμαι ακόμη νέα για να έχω τέτοια συμπτώματα. Καλού κακού, λύνω κανένα σταυρόλεξο που λένε ότι βοηθάει στη συγκέντρωση

Παλεύοντας με τον έσω δαίμονα μου στα πρόθυρα του αυτοκτονικού ιδεασμού, από τα τζαμικλίκια του ikariamag μπήκε ηλιαχτίδα στο σκοτεινό κατώι μου, το συνειδητό μου
και το ασυνείδητο, μπλεγμένο κουβάρι, που πλέκει η γραι μοίρα το σάβανο μου και εγώ να «θρέφω γέρο», no more, mr nice death man.

10/04/2013 - 00:57Οι πατάτες

Σαν πατάτες. Το χώμα κάτω, οι πέτρες πάνω. Αυτός είναι ο τρόπος που εξηγώ πώς μοιάζει το Πέζι στην Ικαρία. Δεν λέω ούτε πως είναι σαν πέτρες που έπεσαν από τον ουρανό, ούτε σαν να τις τοποθέτησε κάποιο πελώριο πλάσμα, παίζοντας με τους φίλους τους ένα αρκετά εντυπωσιακό παιχνίδι jenga.

09/04/2013 - 00:48Το φυλαχτό

Όταν τελείωσα τις σπουδές μου, για τους γνωστούς και αναπόφευκτους λόγους της «σταδιοδρομίας» βρέθηκα στην Αθήνα. Η απόφαση ήταν αναγκαία και καθόλου ευχάριστη. Η καθημερινότητά μου ήταν σχεδόν αφόρητη γιατί εκτός από τις συνθήκες είχα ήδη μια αρνητική προδιάθεση για τη ζωή στο αστικό κέντρο.

1. Βγάζω εισιτήριο για Ικαρία. Ναι το Πάσχα πλησιάζει.. όμως πριν τη μεγάλη Τετάρτη... βιάζομαι!

2. Παίρνω βαθιά αναπνοή την ώρα που φυσάει αεράκι κάτω από μια ανθισμένη νερατζιά. Άσπρα μικρά μυρωδάτα λουλούδια ξυπνάνε τα μικρά μόρια του μυαλού σε όλο το δρόμο από τη μύτη ως την ψυχή.

Αγαπητέ κ. Δήμαρχε, ζώντας εδώ στην Ικαρία τα τελευταία 25 χρόνια έχω δει μια σημαντική πρόοδο από τη πλευρά των συμπολιτών μου σε σχέση με τη παραγωγή και τυποποίηση Καριώτικων προϊόντων. Πλέον, βρίσκει κανείς στα ράφια των μαγαζιών σε όλη την Ικαρία, ντόπια κρασιά, μέλια, βότανα, μαρμελάδες, γλυκά, σαπούνια, γιαούρτια, τυριά και άλλα.

Τον τελευταίο καιρό έχει ξεκινήσει μια μεγάλη συζήτηση σχετικά με τον τρόπο ζωής των Ικάριων, ο οποίος οδηγεί σε… βαθιά γεράματα και σε μέσους όρους ηλικίας αδιανόητους για τις υπόλοιπες περιοχές της Ελλάδας (και της Ευρώπης).

03/04/2013 - 00:59Κρισιτέχνης

Πόση προσπάθεια, τι φαντασία, τι καλά οργανωμένη επιχειρηματολογία. Δεν θα το βρεις γραμμένο στα βιβλία. Ούτε στις εφημερίδες. Δεν θα το τρακάρεις σε μπλογκ. Ούτε στα λεντάκια των πινακίδων που καρφώνονται στο μάτι και στο μυαλό.

Πριν από 3.000 χρόνια, στην αυγή της ιστορίας, οι άνθρωποι άρχισαν να ταξιδεύουν το Αιγαίο Πέλαγος σε μια εκτεταμένη κλίμακα, να κάνουν εμπόριο, να διεξάγουν εκστρατείες και πολέμους. Έγινε αυτό δυνατόν από την εξέλιξη της ναυπηγικής τέχνης αλλά και της κοινωνικής οργάνωσης, αφού έγινε εφικτό να συνεργαστεί μεγάλος αριθμός ειδικών ανθρώπων για να κατασκευάσουν και να κινήσουν μεγάλα πλοία.

01/04/2013 - 09:50Το όνειρο

Αυτό το πρωινό δροσό σε κυριεύει. Εκείνη η ανατριχίλα από το πρώτο φως της μέρας, να ξεφεύγει μέσα απ τα πυκνά φυλλώματα του δάσους και να στοχεύει εκεί στο μέσον της αυλής. Οι ορτανσίες να βροντοφωνάζουν πολύχρωμες καλημέρες και τα κορόμηλα να «πέφτουν» προκαλώντας σε, σε γευστικό πανηγύρι...

Σελίδες