29/03/2012 - 00:05Βερολινέζικη πτήση
- Ρε είστε τρελοί, πού θα πάμε; Δεν έχουμε λεφτά.
- Έλα θα βρούμε φθηνά εισιτήρια. Πιο φτηνά από το να πας Ικαρία. Έλαααα..
- Μέσα…
28/03/2012 - 00:59η φωνή
Έπλενε κάτι καρέκλες στην πίσω τουαλέτα. Στο Αμάλου. 15αύγουστος. Όλοι θα ήταν στο πανηγύρι στη Λαγκάδα. Δεν μπορούσε να πάει. Δεν θα τον έβλεπε κανείς. Είχε πάψει από καιρό να είναι ορατός γιατί δεν τον έβλεπε εκείνη. Φυσικά η ίδια δεν το ήξερε. Είχε ακούσει ότι τα τελευταία χρόνια τον ‘λέγαν η «φωνή» αλλά έμενε στην Αθήνα και δεν ήξερε ότι δεν ήταν απλώς το νέο του παρατσούκλι.
27/03/2012 - 00:12Κατωτινοί - Πανωτικοί: το σκορ είναι ανοιχτό
Ο παππούς μου μεγάλωσε το γιαλό, εκεί έμεναν οι γονείς του, πήρε για προίκα του το σπίτι για να μπορέσει να παντρευτεί και να βάλει μέσα τη νύφη. Η νύφη ήταν Φούσκαινα και το σπίτι της πάνω από τους Δρύδες, μα όπως και να το δεις κι ο Φουσκάτος κάτω από τον αμαξωτό βρίσκεται.. Κατέβηκε με τη βαλίτσα της από τους Αγ. Ανάργυρους κι ήρθε ακόμα λίγο πιο κάτω..
26/03/2012 - 00:06Κυριακάτικο γράμμα
Στην Αθήνα μου, στο σπίτι μου, οι Κυριακές είναι παράξενα ήσυχες. Δεν είναι ότι δεν έχει φασαρία. Ίσα ίσα, έχει και αρκετή μάλιστα. Ο παλιατζής περνάει κατά τις 9 και σε ξυπνάει και αφού ο ήχος της ντουντούκας αρχίζει σιγά σιγά να χάνεται, σαν ένα καλά ενορχηστρωμένο έργο, αρχίζεις να ακούς από μακριά το ακορντεόν που θα παίξει όπως και κάθε φορά, το «σ’ αγαπώ γιατί είσαι ωραία», το «άσ’τα τα μαλλάκια σου» και «τα κύματα του Δούναβη».
23/03/2012 - 10:53O Murphy δεν μένει πια εδώ
Σε μια μνημονιακή Ελλάδα, η γενιά μας μοιάζει σχεδόν καταδικασμένη. Ακόμα κι αν εν μέρει ευθυνόμαστε για αρρωστημένες νοοτροπίες του παρελθόντος, καλόυμαστε να πληρώσουμε τα σπασμένα από ένα φαγοπότι που δεν είμασταν καν καλεσμένοι και να βοηθήσουμε να οικοδομηθεί μια λύση, καρπούς της οποίας δεν θα γευτούμε ποτέ.
22/03/2012 - 00:41Ο εξαγωγέας
Ο Χαραλάμπης δεν άντεχε τον πόνο. Ειδικά τον πόνο διαρκείας. Ήταν χαρούμενος άνθρωπος κι ήθελε να παραμείνει έτσι. Ό,τι λοιπόν του χάλαγε το κέφι και τον μαράζωνε του ‘δινε μια και το πετούσε απ’ όξω…
21/03/2012 - 00:12Η αυγή θε να το δείξει, ποιά απ’ όλες μας θα λείψει…
Είναι μια ιστορία, μικρή, παλιά και αληθινή. Μου φέρνει χαμόγελο και ανάσα. Όχι τόσο γιατί είναι ρομαντική, όσο γιατί τα πρόσωπα της ιστορίας έφτασαν εκεί ακριβώς που ήθελαν.
20/03/2012 - 00:09Θύμησες
Προσπαθώ να θυμηθώ πότε ήταν η τελευταία φορά που ήμουν κατακλυσμένος από εκείνο το παιδικό αίσθημα ευφορίας, εκείνο που δίεπε το είναι μου, τη στιγμή που ο Γρηγόρης τα «φύλαγε» στο κρυφτό, πίσω από την εκκλησία του Αγίου Πολυκάρπου, κι εγώ έτρεχα αλαφιασμένος για να βρω την πιο ανεπανάληπτη κρυψώνα.
19/03/2012 - 00:29Γεωγραφία του σώματος
Κινητό με επιδότηση, αυτοκίνητο με απόσυρση, ταξίδι με εορτοδάνειο. Ακριβά ρούχα με πιστωτική κάρτα, δήθεν χωρίς τόκους, ηλεκτρικές συσκευές με χαρισμένο το ΦΠΑ. Κάναμε ακριβότερη την καθημερινότητά μας δημιουργώντας τεχνητές ανάγκες με την ψευδαίσθηση ότι ξοδεύουμε λιγότερα από την πραγματική αξία αυτού που θέλαμε να αποκτήσουμε.
16/03/2012 - 10:41Εριφή, για τις αγάπες του κενού
Ο μάγος σήκωσε τα χέρια του ψηλά. Οι σκιές τους έπεφταν σαν μακριά κλαδιά και κάλυπταν το οροπέδιο της Εριφής καθώς η Πανσέληνος αναδυόταν πίσω του. «Είσαι ελεύθερη» είπε στο κορίτσι. «Ελεύθερη;» σκέφτηκε με τρόμο «Πώς;» ρώτησε δυνατά. «Δεν σε θέλει».
