Θα έρθουν οι φίλες μου να με πάρουν από το σπίτι πολύ νωρίς. Θα ξεκινήσουμε μαζεύοντας λουλούδια από τη δική μας αυλή. Και θα συνεχίσουμε σε όλο το χωριό, σε κάθε αυλή. Οι νοικοκυρές μας διαλέγουν τα πιο φρέσκα και μας τα δίνουν απλόχερα. Θα φτάσουμε στην εκκλησία πολύ πριν το μεσημέρι. Θα έχουν μαζευτεί όλα τα παιδιά.

Είναι Πάσχα. Είναι όλοι ζωντανοί, χαμογελάνε, οι παππούδες, οι γιαγιάδες, οι φίλοι. Είναι όλοι κάτω, τα ξαδέρφια, οι θείοι, οι αγαπημένοι, ανησυχούμε αν θα χωρέσουμε όλοι στην αυλή, ετοιμαζόμαστε για χορευτικά, η ξαδέρφη με το τσιφτετέλι, ο ξάδερφος έχει ξεσηκώσει κάτι φιγούρες στο ζεϊμπέκικο από έναν τύπο, ο νονός μου θα βάλει μεταμφίεση και θα σκάσουμε όλοι στα γέλια.

Δεν ξέρω πώς τους συνέμπε των δικών μου εκείνη τη χρονιά - το ’78 ήτανε - να πάμε κάτω να κάνουμε Πάσχα. Σπίτι δεν είχαμε, οπότε μείναμε μετά από κάποιες μυστηριώδεις συνεννοήσεις στο σπίτι ενός ξαδέλφου εξ’ αγχιστείας, μετανάστη, που ερχόταν οικογενειακώς μόνο για καλοκαίρι.

Είμαι στην Αθήνα και ψάχνω να βρω τα τηλέφωνα του Δήμου Ικαρίας για ένα πιστοποιητικό. Στο google  βρίσκω την ιστοσελίδα του Δήμου Ικαρίας (dimosikarias.gr). Ψάχνω από δω, ψάχνω από κει, ΠΟΥΘΕΝΑ κάποιο τηλέφωνο.

05/04/2012 - 22:45IKARIA: DRINK THE SEA

Το νου σου, δε λέμε να πνιγείς! Βούτηξε και απόλαυσε την! Βιντεοπτήση....

05/04/2012 - 00:02Μουσαφιραίοι

Τηλέφωνο
-Μαμά, καταβαίνω σε 10 μέρες.
- Άχου, πουλάκι μου!
- Θα φέρω και μια φίλη μαζί.

04/04/2012 - 11:49vivere pericοlosamente

-Τι ήθελε άραγε να πει ο «ποιητής»;;; Τι εννοούσε με το «επικινδύνως»; Σίγουρα δεν εννοούσε αυτό που ζούμε σήμερα...

Καλή η Ικαρία φιλενάδα, χωρίς αμάξι όμως θα έχεις πρόβλημα! Αυτή ήταν μία από τις πρώτες κουβέντες που άκουσα όταν ήρθα να μείνω στην Ικαρία.

Έπιασε νευρικά το φάκελο. Ήξερε οτι περίμενε να λάβει κάτι αλλά δεν ήξερε τι. Και στην τελική, δε είχε και σημασία. Σημασία είχε ότι κρατούσε το φάκελο στα χέρια της. Επέστρεφε σο δωμάτιο της στο Ντελφτ, με τα ψώνια της εβδομάδας στα χέρια, όταν άνοιξε το γραμματοκιβώτιο και είδε κάτι να διαφέρει..κάτι που δεν έμοιαζε να έρχεται από τράπεζα.

Τέλη Μάρτη, μόλις έχουν αρχίσει οι πρώτες λιακάδες, και τα μάτια μου ανοίγουν από ένα τόσο όμορφο όνειρο..Γιατί; Δεν πρόλαβα να χορέψω το τελευταίο καριώτικο στη Λαγκάδα, ούτε να γεμίσω ακόμη μια φορά το ποτήρι μου...

Σελίδες