Είναι Δευτέρα βράδυ και στην αυλή του Βυζαντινού και Χριστιανικού Μουσείου κάπου εκατό άνθρωποι πίνουν κρασί και συζητούν για την έκθεση φωτογραφίας που μόλις παρακολούθησαν.

Το ξέρεις ότι υπάρχουν ακόμα αυλές στην Αθήνα; Σαν αυτές τις παλιές που βλέπεις στις ταινίες, με το χώμα και τα δέντρα. Είναι κρυμμένες αλλά υπάρχουν. Τι έλεγα όμως; Α ναι, για την έκθεση.

Και για τις άλλες τόσες που έχω σημειωμένες στην ατζέντα μου. Βέβαια… πήρα και ατζέντα. Μια βδομάδα την έχω και έχει γεμίσει κιόλας με πράγματα που θέλω να κάνω. Εκθέσεις, σεμινάρια, διαλέξεις, συναυλίες…

Ένας από τους λόγους που μ’ αρέσει να ζω στην Αθήνα είναι γιατί εδώ μπορείς να τα δεις όλα. Τον Juan Miro στον Ελληνικό Κόσμο, τον Ansel Adams στο Μουσείο Μπενάκη, τη Λίμνη των Κύκνων στο Badminton. Είναι όλα εκεί, αρκεί να κλείσεις το γαμημένο τον Παπακαλιάτη και να σηκωθείς απ’ τον καναπέ σου.

Ας είμαστε ειλικρινείς. Πόσες φορές τον τελευταίο μήνα παρακολούθησες κάτι αξιόλογο; Κάτι που σε ενδιέφερε πραγματικά; Πότε έκλεισες το Facebook για να πας θέατρο; Και σε ρωτάει κάποια που της χρειάστηκε μια διακοπή ρεύματος  για να αποφασίσει να γράψει την πτήση της.

Γιούλη Φραδέλου
fradelou_georgia@hotmail.com