Ο Ενωμοτάρχης έδωσε τον κατάλογο με τα ονάματά μας σε ένα χωροφύλακα για να τα φωνάξει. Ο κατάλογος έγραφε πάνω κάτω "Ονοματεπώνυμο". Ο χωροφύλακας που έκανε τον αυστηρό, μας φώναξε: "Σκασμός ρε, ούπιον φουνάζου, να λέει παρούν". Αρχισε λοιπόν να διαβάζει τον κατάλογο: ¨Ουνουματεπόνυμους". Αρχισαν να γελάνε όλοι. Ο ενωμοτάρχης προσπάθησε να μη γελάσει και έβαλε μια φωνή σε μας: "Σκασμός!...Συνέχισε!" του λέει.
...πίνωντας τον καπουτσίνο μου (όχι, δεν είχα και στο χωριό μου!) στην αυλή του σπιτιού μας (ανήκει σε όλους μας), με τον βοριά και τον ήλιο κυρίαρχους στο παιχνίδι, με τις πασχαλιές να τους αντιστέκονται, με το νότιο αιγαίο να ασπρίζει...ανοίγω το βιβλίο του Κώστα Αξελού να διαβάσω τις σκέψεις του στοχαστή για την "μοίρα της σύγχρονης Ελλάδας" (βρείτε το, διαβάστε το)..
Το Πάλομαρ κυκλοφόρησε για πρώτη φορά το 1983, 2 χρόνια πριν το θάνατο του συγγραφέα και μόλις φέτος εμφανίστηκε μεταφρασμένο στην ελληνική αγορά (Καστανιώτης). Το όνομα του πρωταγωνιστή που παρακολουθεί και καταγράφει με κάθε λεπτομέρεια πίσω από τα αντικείμενα και τα γεγονότα προέρχεται από το mount Palomar, το γνωστό βουνό της Καλιφόρνιας όπου βρίσκεται το ομώνυμο αστεροσκοπείο.
Στην πορεία της η Monsanto καταγράφει τη μεγάλης κλίμακας παραγωγή μερικών από τα πλέον επικίνδυνα προϊόντα της σύγχρονης εποχής όπως τα πολυχλωριωμένα διφαινύλια και η διοξίνη. Αυτή η τελευταία αναπτύχθηκε με βάση ένα ζιζανιοκτόνο, το κύριο συστατικό του αποφυλλωτικού που ψέκαζαν τα δάση και τα χωριά του Βιετνάμ και που της επέτρεψαν να συνάψει το ακριβότερο συμβόλαιο (με το Πεντάγωνο) στην ιστορία της.