Συνήθως στις γιορτές θυμόμαστε μόνο τα πανηγύρια και ξεχνάμε όλα εκείνα που συνοδεύουν κάποιον άγιο, την εκκλησία του ή το χωριό που τον τιμάει. Υπάρχουν αξιοθέατα αλλά και ιστορίες με μεγάλο ενδιαφέρον που δυστυχώς οδηγούνται στη λήθη. Συχνά οι ιστορίες αυτές έχουν μεταδοθεί προφορικά και πολλές φορές μπλέκουν με την υπερβολή ή το παραμύθι. Σίγουρο όμως είναι ότι ασκούν μεγάλη γοητεία και αναμφίβολα αποτελούν μέρος της παράδοσης της Νικαριάς.

Το εκκλησάκι της Αγίας Σοφίας στο Μονοκάμπι είναι ένα τέτοιο παράδειγμα που εκτός της ιστορίας του, βρίσκεται σε μία καταπληκτική θέση, βόρεια του χωριού, κτισμένο στο βράχο.

Κάποτε, ο Ζαχαριάς ο Καραπέτης που ζούσε στην Αμερική ονειρεύτηκε ότι στο κοίλωμα του βράχου υπήρχε μία εικόνα. Έγραψε στον παπά του χωριού και οι χωριανοί εύκολα πείστηκαν ότι κάτι τέτοιο μπορεί να αληθεύει γιατί είχαν παρατηρήσει ότι ήταν το μοναδικό μέρος που απέφευγαν τα ζώα όταν έψαχναν ν’ αποσκάξιουν από τη βροχή και την κάψα του μεσημεριού.

Το σκάψιμο έφερε στην επιφάνεια τα λείψανα της αγίας και των τριών θυγατέρων τους. Λέγεται ότι πολύ καιρό πριν ο μοναχός Ιωάννης Μυραίος τα πήρε από τα Γιάννενα για να τα προφυλάξει από το μένος των Τούρκων και μετά από την άγνωστη περιπλάνησή του αποβιβάστηκε στις ακτές της Ικαρίας, κάτω από το Μονοκάμπι. Ανέβηκε το ρέμα και όταν έφτασε στο βράχο αποφάσισε ότι ήταν το πιο κατάλληλο μέρος για να θάψει το ανεκτίμητο κειμήλιο που μετέφερε. Ο ίδιος ασκήτεψε εκεί για μεγάλο διάστημα, μάλιστα υπάρχουν γούβες στο βράχο που πιθανόν δημιουργήθηκαν από την προσπάθειά άλεσης κάποιου δημητριακού ή καρπού.

Εν τω μεταξύ ο Καραπέτης επέστρεψε από την Αμερική και θέλησε μαζί με τους συγχωριανούς του να χτίσει μια εκκλησία. Η μητρόπολη όμως είχε διαφορετική γνώμη και με έγγραφό της το απαγόρεψε. Διέταξε μάλιστα  να θάψουν τα οστά στο κοιμητήριο ή να τα μεταφέρουν σε κάποιο μοναστήρι, της Λευκάδας ή της Θεοκτίστης. Πήρε αυτήν την απόφαση φοβούμενη το σκάνδαλο. Κανένας δεν ξέρει με βεβαιότητα γιατί πάρθηκε αυτή η απόφαση αλλά είναι πιθανόν να αμφισβητήθηκε η γνησιότητα των οστών αφού η Αγία Σοφία και οι τρεις της κόρες Πίστη, Αγάπη και Ελπίδα, μαρτύρησαν στη Ρώμη.

Ο Καραπέτης διώχτηκε και φυλακίστηκε, κατόπιν έφυγε στην Αυστραλία και εντέλει, το 1917 κατάφερε να χτίσει την εκκλησία. Μερικές δεκαετίες αργότερα κλάπηκε ένα μέρος των οστών, ενώ τα υπόλοιπα συνεχίζουν να βρίσκονται στο σκευοφυλάκιο και να δίνουν παρηγοριά και ελπίδα στους πιστούς. Δεν είναι λίγα τα θαύματα που έχουν καταγραφεί.

Χτες Κυριακή, οι κοπέλες του χωριού έκοψαν λουλούδια από τις αυλές τους για να στολίσουν την εκκλησία και την εικόνα της τιμώμενης αγίας. Σήμερα το Μονοκάμπι φοράει τα καλά του και περιμένει όλους τους Καριώτες και τους επισκέπτες να γιορτάσουν και να γλεντήσουν μαζί του.

ikariamag.gr|από, για και με αφορμή την Ικαριά!
Ακολουθήστε μας σε twitter και Facebook

Οι πληροφορίες αντλήθηκαν από κατοίκους του Μονοκαμπίου και από το βιβλίο του μητροπολίτη Σιδηροκάστρου Ιωάννη ο οποίος υπηρέτησε στην Μητρόπολη Σάμου και Ικαρίας το διάστημα 1951 - 1967. Είχε επισκεφθεί πολλές φορές το νησί μας και εντυπωσιασμένος  εξέδωσε το 1978 το δυσεύρετο πλέον βιβλίο "Η εκκλησία της Ικαρίας".