Μεγάλη Πέμπτη, 2 χρόνια πριν. Η δημοσίευση αφιερωμένη σ' ένα χωριό που η καταστροφή του Οκτώβρη τού στερεί φέτος … τα δικά του στερεότυπα!

Σήμερα ο περισσότερος κόσμος κατεβαίνει «κάτω». Κάποιοι τυχεροί είναι ήδη εκεί! 3 μέρες. Μόνο 3 μέρες! Αλλά 3 ολόκληρες μέρες… και νύχτες! Για τι πράμα όμως; Για μια καινούργια εμπειρία; Όχι βέβαια! Μα για κείνα τα στερεότυπα, τα λατρεμένα! Ένα θείο … πάθος που αναπαρίσταται κάθε χρόνο, με το ίδιο πάντα τελετουργικό!

Μεγάλη Πέμπτη βράδυ στο καράβι! Τους πιο πολλούς τους βλέπεις συνέχεια στα σμιξίματα της πόλης. Κάποιους έχεις από το καλοκαίρι. Αρμενίζεις …! Κουβέντα μεσοπέλαγα! Έφτασες! Βαθειά εισπνοή! Νύχτα καριώτικης άνοιξης! Η Ανάσταση βιάζεται να ‘ρθει! Υπομονή. Ένα καφεδάκι και λουκουμάδες στην Κολοκασού. Έτσι, γιατί παθαίνει και η ευτυχία το τζετ-λαγκ της!

Φτάνεις στο χωριό ξημέρωμα! Ημέρωμα! Ύπνος βιαστικός και το πρωί ξύπνιος ορεξάτος! Ξέρεις πού θα τους βρεις. Στους καφενέδες! Έναν ελληνικό μαχμουρλίδικο και να τεντώνεσαι σα γατί κάτω από τον ήλιο. Φέτος λένε για καλοκαιρία. Σιγά – σιγά μαζεύονται όλοι! Φέρε μεζέδες. Κάποιους με λάδι, κάποιους χωρίς. Γέλια και πρόωρα δυναμιτάκια! Ξαφνικά σκάει και ένα … έγχορδο! -Μεγάλη Παρασκευή, παιδιά, ντροπή! – Μα θα πούμε τα παραποπονιάρικα! Η μέρα ανθίζει. Ανάσταση έρχεται. Το βλέπεις. Το νοιώθεις. Άνοιξη! Ανοίγεις κι εσύ. Πανευτυχής. Πλήρης! Αυτό θες. Τίποτε άλλο. Τίποτε. Μ’ ακούς; Σουρουπώνει. Επιτάφιος. Περιφορά και ψαλμούς. Λόγος υπέροχος. Ω χαράς εκείνης! Ω πολλής ηδονής! Το χωριό συμμετέχει ολόκληρο. Και μετά στρίμωγμα στις ταβέρνες, η μουσική χαμηλά. Το δείπνο αλάδωτο. Ακολουθεί ύπνος. Όχι για όλους!

Το πρωί ξύπνημα νωρίς. Θεία κοινωνία στην εκκλησία του Αμάλου. Κρεμιέσαι από ένα στασίδι και νυσταλέος ακούς. Γλυκαίνεις. Σκέφτεσαι λάθη. Σ’αρέσει. Μεταλαμβάνει ο δούλος. Κάτι αλλάζει. Κάτι συμβαίνει. Αντίδωρο. Κάτι … Δι’ ευχών. Σα να χτύπησε κουδούνι. Τρέχεις στον Κοτσοράδη. Ελληνικό καφέ, παξιμάδι και καθούρα! Τούτο σου εστί το σώμα! Ως που να πας σπίτι, τηγανίζουν συκωτάκια! Ανέστη! Και ήταν μέρα. - Το ξέρω. Ήμουν εκεί!

Πριν την βραδινή λειτουργία, ντύνεσαι και η τηλεόραση παίζει τον Ιησού από τη Ναζαρέτ. Ποτέ δε το βαρέθηκες! Σε αντίθεση με την τρέχουσα μόδα. Είναι μέρος και αυτό πια του τελετουργικού. Περιμένεις να ακούσεις το Shame on you, Scribes and Pharisees, HYPOCRITES…! Έτσι, ρε παιδί μου, για το γούρι. Μα το τέλος, δεν θα το δεις. Πάντα προλαβαίνεις μέχρι την Σταύρωση. Την Ανάσταση ποτέ. Ευτυχώς! Γιατί η ζωή δεν ειναι για να τη βλέπεις.

Μπάμπα, μπούπα, μπάπα μπούπα! Χριστός Ανέστη! Δεν έχουν το θεό τους, αυτοί οι ταλιμπάν! Χρόνια Πολλά! Μπάπα, μπούμπα. Και του χρόνου! Σπίτι, μαγειρίτσα (μπλιαχ), τσούγκρισμα αυγών, οίνο πράμνιο κι ευχές. Όλοι μαζί. Όλοι! Και μετά ραντεβού … στου Μπλόκου! Κλασικά! Μέχρι … ! Μέχρι να έρθει η μέρα και να βγεις στην αυλή να ακούσεις παντού εστίες γλεντιού! Ουρλιαχτά χορού, καριώτικο και δυναμιτάκια!

Πώς την άλλη μέρα βρίσκεσαι σε ένα αμάξι που σε μεταφέρει στο λιμάνι, πώς μπαίνεις στο πλοίο, πώς πέφτεις όπως όπως σε έναν υπνόσακο, πώς όλα γυρνάνε … μαζί με σένα, είναι και αυτά μέσα στην λατρεμένη τελετουργία των πραγμάτων! Ήρθε … η καριώτικη Άνοιξη! Αληθώς!

Μ. Πέμπτη 16/04/09

Κωνσταντίνος Βατούγιος
konstantinos@ikariamag.gr

Ακολουθήστε τον στο twitter