Τον Οκτώβρη η Duende πήγε βόλτα στα νησιά. Με ένα αγροτικό φορτωμένο με τα σκηνικά μας, το έργο μας «Ο Μπίντερμαν κι οι εμπρηστές» επ’ ώμου και τον σκηνοθέτη μας Βασίλη Λουκά για οδηγό ξεκινήσαμε για την 23η συνάντηση ερασιτεχνικών θιάσων Αιγαίου, που φέτος έλαβε χώρα στη Χίο. Την ετήσια τακτική συνάντηση είχε αναλάβει η Ομοσπονδία Ερασιτεχνικών Θιάσων Αιγαίου σε συνεργασία με το Δήμο Χίου, υπό την αιγίδα της Γενικής Γραμματείας Αιγαίου και νησιωτικής πολιτικής και ήταν η τρίτη φορά που η ομάδα μας, παρά τις δυσκολίες, κατάφερε να συμμετάσχει.

Χαράματα Σαββάτου 8  του Οκτώβρη αναχωρούμε από τον Εύδηλο για Σάμο, όπου θα διανυκτερεύσουμε για να αναχωρήσουμε Κυριακή πρωί υπό καταρρακτώδη βροχή για Χίο. Ταλαιπωρία; Κάθε άλλο! Έχουμε καταληφθεί από τον ενθουσιασμό δεκαεπτάχρονων που πηγαίνουν πενταήμερη· κάθε δυσκολία είναι άλλη μια περιπέτεια που θα έχουμε να αφηγηθούμε στην επιστροφή. Μιάμιση μέρα μετά, Κυριακή μεσημέρι δηλαδή, φτάνουμε πια στο λιμάνι της Χίου, από όπου μας παραλαμβάνει ένα λεωφορείο της –εξαιρετικής οφείλουμε να σημειώσουμε- διοργάνωσης, για να μας μεταφέρει στο ξενοδοχείο όπου θα φιλοξενηθούμε μαζί με άλλες είκοσι τρεις θεατρικές ομάδες.

Η άφιξη στο ξενοδοχείο συμπίπτει με ένα από τα σεμινάρια του προγράμματος που γίνονται στη αίθουσα συνεδρίων. Ο διακεκριμένος ενδυματολόγος και σκηνογράφος Γιάννης Μετζικώφ λίγο πριν αναχωρήσει για το Λονδίνο όπου φιλοξενείται έκθεση των δημιουργιών του, βρίσκεται για λίγο στη Χίο, αποκλειστικά και μόνο για την ομιλία του στη συνάντηση ερασιτεχνικών θιάσων! Πριν ακόμα τακτοποιηθούμε, σπεύδουμε να τον ακούσουμε. Είναι μια σπάνια ευκαιρία να συναντήσουμε έναν καλλιτέχνη που έχει προσφέρει πολλά στο ελληνικό θέατρο και όχι μόνον. Ο Γιάννης Μετζικώφ στάθηκε ανώτερος από τη φήμη του…

Εκμεταλλευόμαστε τις ημέρες της παραμονής μας –όχι μόνο για εκδρομές και εφόδους στα μπαρ- αλλά  για να παρακολουθήσουμε τις παραστάσεις των υπόλοιπων θιάσων, δύο κάθε μέρα, και να συμμετάσχουμε  στον σχολιασμό που γίνεται πάνω σ’ αυτές την επομένη το πρωί στο χώρο συνεδρίων. Θα έρθει και η δική μας σειρά να ακούσουμε απόψεις και κριτικές και θέλουμε να ξέρουμε τι μας περιμένει… Ωστόσο, αξίζει σε όλες τις ομάδες ένα  μπράβο «για να μπορέσει αυτό να καρποφορήσει, να δαμάσει μια κοινωνία, έστω και μικροκοινωνία, η οποία τείνει να παραδοθεί στην ευτέλεια», όπως ενθαρρυντικά δήλωσε ο Γ. Μετζικώφ.

Τρίτη. Έφτασε η μεγάλη μέρα και για μας! Στις 8.30 το πρωί πρέπει να είμαστε ήδη έτοιμοι για αναχώρηση. Παίζουμε στο κινηματοθέατρο ΠΕΚΕΒ στο Βροντάδο και έχουμε πολλά να ετοιμάσουμε. Σκηνικά, φώτα, εξοικείωση με το χώρο, πρόβα τζενεράλε. Κάποιες διαδικασίες παίρνουν περισσότερο χρόνο απ’ όσο υπολογίζαμε, με αποτέλεσμα να μειωθούν λίγο οι αντοχές, όχι όμως κι ο ενθουσιασμός˙ η σημερινή παράσταση θα είναι μία από τις καλύτερές μας! Η ώρα φτάνει έξι πριν καλά καλά το καταλάβουμε και οι θεατές είναι στις θέσεις τους. Το ίδιο κι εμείς! Η παράσταση πήγε πολύ καλά, αλλά ανυπομονούμε να ακούσουμε και τη γνώμη του κοινού την επόμενη μέρα.

Αφού καταφέραμε να αποσπάσουμε θετικά σχόλια, με το ηθικό ακμαίο και το κέφι αμείωτο την Πέμπτη 13 του μήνα παίρνουμε τον δρόμο της επιστροφής. Ο Bασίλης μας κλείνει το μάτι: «Τι λέτε να παίξουμε στην Αίγινα;» Τώρα που κάναμε την μετάβαση από βαπόρι σε βαπόρι αλλαγή συρμού στο Σύνταγμα, η Αίγινα μας φαίνεται κοντά κι έτσι δεν αδειάζουμε βαλίτσες. «Είμαστε έτοιμοι»!

28η Οκτωβρίου ανήμερα παρελαύνουμε με τα μπαγκάζια  μας και το γνωστό αγροτικό όχημα φορτωμένο σκηνικά στον Πειραιά. Σε μία ωρίτσα είμαστε στην  Αίγινα. Εκεί μας υποδέχεται η πολυαγαπημένη θεατρική ομάδα της Αίγινας, με την οποία συνυπάρχουμε για τρίτη φορά, και η σκηνοθέτιδά της Λάγια Μαστρογιαννίδου, που ανήκει στους πρωτεργάτες της δικής μας θεατρικής ομάδας. «Τι σημαίνει duende;» τη ρωτώ. «Duende είναι μία ισπανική λέξη, για την οποία δεν υπάρχει ακριβής ελληνική μετάφραση˙ είναι κάτι μεταξύ δέους, έκστασης, υπερβολικού πάθους. Duende, έλεγε ο Λόρκα, αισθάνεται ο ταυρομάχος την ώρα που έρχεται σε κόντρα με τον ταύρο ή κάποτε μια τσιγγάνα γιαγιά 82 χρονών που σηκώθηκε να χορέψει φλαμένκο και ήταν τόσο δυνατό αυτό που ένιωθε μέσα της ώστε ένα τίναγμα του κεφαλιού της την έκανε καλύτερη από οποιονδήποτε χορευτή».

Η συνάντηση των δύο ομάδων υπήρξε εξίσου εκρηκτική. Βράδυ Σαββάτου ανεβαίνει και στην Αίγινα «Ο Μπίντερμαν κι οι εμπρηστές» και την Κυριακή  «Η Μήδεια» του Μποστ από τη θεατρική ομάδα Τα παιδιά της Αίγινας μας συνεπήραν επί σκηνής, μας ξεσήκωσαν με τη ζωντάνια τους στις βόλτες, μας συγκίνησαν με τη ζεστασιά τους. «Υπάρχουν ομάδες που κάνουν θέατρο με σοβαρούς στόχους … να δέσουν τους ανθρώπους, να μπορούν οι άνθρωποι να ομονοούν και να βάζουν μπροστά ζητήματα. Όταν οι άνθρωποι δένονται και αποκτούν ειλικρινείς ανθρώπινες σχέσεις, όλα είναι διαφορετικά», λέει η Λάγια κι εγώ νιώθω πως ο σκοπός επετεύχθη.

Ποιες ήταν οι προσδοκίες από αυτή την τρίτη συνάντηση; «Δεν υπάρχουν προσδοκίες. Είναι ανάγκη … να διατηρήσουμε τις σχέσεις μας με ανθρώπους που αγαπάμε, που δημιουργούμε. Όταν βρίσκεις συνοδοιπόρους δεν πρέπει να τους χάνεις και πρέπει να επιδιώκεις να τους έχεις δίπλα σου, όσο κι αν δυσκολεύουν οι συνθήκες. Αυτή είναι η ουσία του θεάτρου. Το θέατρο είναι πρόσχημα, είναι το όχημα για να ξαναβρεθούμε, να ξαναγίνουμε άνθρωποι και να επικοινωνούμε με έναν άλλο τρόπο».

Τον Νοέμβρη η Duende ξεκινάει τις αναγνώσεις θεατρικών έργων στην έδρα της, στο κτήριο του δημοτικού σχολείου Μανδριών, προκειμένου να επιλέξει το έργο που θα ανεβάσει το ερχόμενο καλοκαίρι στα χωριά της Ικαριάς και -ποιος ξέρει;- ίσως και αλλού. Όσοι πιστοί προσέλθετε την Τετάρτη 9 Νοέμβρη στις 7 μ.μ..

Δανάη Τσιρώνη για το ikariamag