Τυχαίο; Ο Μπαμπινιώτης δε νομίζει!

photo: Felipe Morin

Μιμούμαστε τα πάντα. Από τις τελευταίες τάσεις της μόδας μέχρι τις συμπεριφορές των άλλων, τις κινήσεις τους, τις εκφράσεις τους. Οι περισσότεροι δεν έχουμε ως ζητούμενο να διαφέρουμε ή έστω να προβάλουμε τη δική μας άποψη και αισθητική. Αντιγράφουμε και αναπαράγουμε το καθετί με περίσσια χαρά λες και αποστηθίσαμε το λυρικότερο σαιξπηρικό διάλογο. Ειδικά αν αυτό προέρχεται από τον κόσμο της τηλεόρασης. Από τα πρόσωπά της δηλαδή και απ’ όλο αυτό το στημένο σκηνικό του εφήμερου, αλλά κυρίως του επιπόλαιου και του χαβαλέ. Δυστυχώς η δύναμη της εικόνας είναι τόσο μεγάλη ώστε αυτά που λέγονται και προβάλλονται τείνουν να θεωρούνται αξιώματα, η απόδειξη, έστω η διασταύρωση είναι περιττή. Και τα μαργαριτάρια των δημοσιογράφων, των παρουσιαστών, των καλεσμένων δημιουργούν μια νέα γραμματική που εξαπλώνεται και εγκαθίσταται ως ορθή από το Σουφλί μέχρι τη Γαύδο.

Οι νεότεροι, εδώ στο νησί, δε γνωρίζουν τι είναι το «πετροβούτσι» γιατί κανένας πια δεν το χτίζει στο κελάρι του. Σε λίγο δε θα ξέρουν τι είναι το φλασκί αφού δε μας χρειάζεται πια για να σιφουνίζουμε το κρασί, ούτε δένεται στα παραγάδια ως σημαδούρα. Ξέρουν όμως ότι κάτι πρέπει να γίνει «άμεσα» εννοώντας γρήγορα, το συντομότερο δυνατόν. Χρονικό επίρρημα λοιπόν είναι το «αμέσως» και όχι το «άμεσα» που δηλώνει τρόπο. 

Η έκφραση «έχω την αίσθηση», δε λέγεται γιατί απλώς στερείται νοήματος. Οι αισθήσεις μας είναι μόλις πέντε και δεν προβλέπεται να υπάρξει μια επιπλέον, τουλάχιστον ως ότου μεταλλαχτούμε. «Έχω την εντύπωση» ή «νομίζω», ταιριάζει μια χαρά.

Το Βατοπαίδι προκύπτει από τη συνένωση με το πεδίο και όχι με το παιδί αλλά η γλώσσα πλέον έχει πολλά αποπαίδια που αν τα μαζέψουμε και τα μετρήσουμε θα είναι περισσότερα από τους ιεχωβάδες.

Δεν υπάρχει άνθρωπος που έχει δουλέψει σαν γραμματέας αλλά ως γραμματέας. Το «ως» δείχνει ιδιότητα ή χαρακτηριστικό, ενώ το «σαν» παρομοιάζει. Επειδή όμως το πρώτο μας φαίνεται καθαρευουσιάνικο κι εμείς είμαστε βαφτισμένοι στο μοντερνισμό τα έχουμε ισοπεδώσει και μιλάμε σαν μαλάκες. Ή ως μαλάκες; Α ρε Όλγα, πώς με μπερδεύεις! Βγάλε κοπέλα μου ένα έκτακτο δελτίο και πες μας. Μοιάζουμε με μαλάκες ή είμαστε τέτοιοι;

Ωραιότατα. Τώρα μπορώ να κατεβώ από την έδρα μου και να πάω να την «πέσω» λίγο. Με κούρασες Σουλτάν, δεν είσαι καλός μαθητής.

Φιλάκια ρουφηχτά.

Γιάννης Κέφαλος
jianniskefalos@yahoo.gr