Η τουριστική προβολή του νησιού μας για την καλοκαιρινή σεζόν έχει ήδη αρχίσει και δίνει έμφαση στα προτερήματα του τόπου μας. Δεν θα είναι φαντάζομαι τα αποτελέσματα της περσινής μελέτης του «Αρχιπελάγους» - σχετικά με τη ρύπανση των ελληνικών θαλασσών- σύμφωνα με τα οποία η Ικαρία δεν υπήρξε ένας από τους τόπους που οι ακτές της θα έπαιρναν παράσημο!

Πάνε χρόνια που η αλμύρα έπαψε να μας ψήνει το κορμί, οπότε μια τέτοια έρευνα –ακόμη και αν επιβεβαίωσε τις βάσιμες υποψίες μας- ήταν μάλλον περιττή. Η γνωστή καλοκαιρινή μυρωδιά που «ευωδιάζει» ακόμη και στο τελευταίο χωριό του νησιού με τα γνωστά παρελκόμενα (αφρούς και θολά, γλοιώδη νερά), είναι κάτι που μάλλον συνηθίσαμε. Ακόμη και τα μικρά παιδιά!

Μεταξύ μας αλλά πρόκειται για το αναπάντεχο αποτέλεσμα του αποχετευτικού που ποτέ δεν υπήρξε! Αν υπήρχε, τότε θα επρόκειτο για τη μυρωδιά του σωλήνα απ’ τη μέσα μεριά. Αλλά κάτι τέτοιο προς το παρόν δεν υφίσταται ούτε στα λόγια και έτσι ο σωλήνας θα εξακολουθήσει να είναι αυτός που ξεκινά από ένα ξενοδοχείο, μια ταβέρνα, μια καφετέρια και καταλήγει στο γνωστό σε όλους μας μέρος.  

Και τα θαλασσινά νερά αντί ν’ αλατίζουν τις ακτές, τις «καθαρίζουν» με απορρυπαντικά, χημικά και αφήνουν σε αυτές την «φυσική μας κοπριά» για να ανθίζουν τα λουλούδια που τελικά ίσως αξίζει το κόπο να φυτέψουμε εκεί. Κάτι τέτοιο μοιάζει να είναι η μόνη «ανακύκλωση» που θα μπορούσε να γίνει πραγματικότητα στην Ικαρία!

Τα καλοκαίρια έρχονται και πάνε και οι ανάγκες μεγαλώνουν. Ο τουρισμός και τα καταλύματα αυξάνονται, οι ταβέρνες και τα λοιπά τουριστικά θέρετρα πληθαίνουν και μαζί μ’ αυτά τα απόβλητα στις θάλασσες. Όμως, δεν βλέπω να πληθαίνουν οι συζητήσεις και οι δράσεις για να έχουμε τις κατάλληλες υποδομές για καθαρές θάλασσες και ακτές.

Αφροδίτη Τσαμουδάκη
afroditi@ikariamag.gr
 

photo: aroma.pblogs.gr