22 και σήμερα

.κι ένας Μάρτης ολόκληρος να σου βγάλει την πίστη. Η ώρα που παίρνεις την απόφαση να φύγεις για «εκεί»  είναι η ώρα που αρχίζει να μη σε χωράει ο τόπος. Και η ώρα που σε πνίγουν οι υποχρεώσεις. Όχι ότι σε έμπλεξε κανένας δηλαδή. Μόνος σου τα κατάφερες και τώρα δεν έχεις ποιον να βρίσεις! Έβαλες τα χεράκια σου κι έβγαλες τα ματάκια σου. Και να σου που έφτασε η ώρα να αποδείξεις αν είσαι ήρωας.. και ΑΥΤΗ, ακριβώς, είναι  η ώρα που κλατάρεις.

.τρεις βδομάδες. Μα δεν είναι λίγο μακριά ακόμα..; τι σε νοιάζει.. έχεις τρεις εβδομάδες καιρό για να ονειρευτείς πέντε μέρες διακοπών! Αν και τώρα που το ξανασκέφτομαι δεν προλαβαίνεις. Να τηλεφωνηθείς με τους άλλους, να υπολογίσεις τη παρέα που θα κατέβει, να κλείσεις εισιτήρια, να φτιάξεις βαλίτσα.. Κάθε μέρα πρέπει να κάνεις και κάτι που θα σε φέρνει πιο κοντά, που θα σου υπενθυμίζει το στόχο.. να πας «εκεί».

.και μετά αυτή η μέρα..  που παίρνεις τα μπογαλάκια σου και την κάνεις. Δεν έχεις κοιμηθεί καθόλου, τα πάντα είναι έτοιμα και η ώρα δε λέει να περάσει. Καλύτερα να πας νωρίς στο καράβι, θα ’χει και κίνηση στο δρόμο.. Το λιμάνι μυρίζει πετρέλαιο. Με κάποιο τρόπο έχεις συνδυάσει αυτή τη μυρωδιά με την Ικαρία.. Ξέρεις ότι τώρα είσαι μόνο ένα βήμα μακριά από «εκεί». Περπατάς γρήγορα, ο κόσμος είναι πολύς, βλέπεις γνωστούς από μακριά αλλά τώρα βιάζεσαι, δεν έχεις καιρό..  απλώνεις το πόδι σου κι ακουμπάς τη μπουκαπόρτα..

.έφτασες

Γιούλη Φραδέλου
fradelou_georgia@hotmail.com

photo: kouniampela.deviantart.com