Είναι αυτό που σε πιάνει, όπου κι αν βρίσκεσαι, ακόμα και σε χώρες πιο πλούσιες, πιο δίκαιες, πιο αναπτυγμένες απ' τη δική σου, να ξυπνάς και να κοιμάσαι με την έγνοια του τόπου σου.

Είναι αυτή η μυστήρια δύναμη που σε φέρνει πίσω στο παρελθόν, στον ασφαλή λιμένα της ψυχής σου,ακόμα κι αν οι συνθήκες της ζωής σου είναι τώρα καλύτερες.

Είναι αυτός ο πόνος κάθε φορά που φεύγεις, το "αχ" στο κάθισμα του αεροπλάνου, οι μέρες που μετράς σχολαστικά στο ημερολόγιο και κυρίως αυτός ο βαθύς αναστεναγμός ανακούφισης , όταν το αεροπλάνο προσγειώνεται στο Φάρο.

Είναι αυτό που εμένα, τον πιο απρογραμμάτιστο άνθρωπο του κόσμου, με βάζει ολόχρονα να οργανώνω ταξίδια, να κλείνω ημερομηνίες, να αγοράζω εισιτήρια, και, θα με καταλάβουν ολοι όσοι ζουν μακριά, αυτά τα εισιτήρια είναι τα καλύτερα αγχολυτικά για τον χρόνο που πρέπει να λειψω...

Καλό Πάσχα!

Άννα Πλακίδα

Διαβάστε τις ελεύθερες πτήσεις από τις φιλοξενούμενες πένες.