Υπάρχει μια οκνή πραγματικότητα της ρέκλας και όσων κατ’ επιλογή στη ζωή τους δεν κάνουν τίποτα -ή δεν κάνουν όσα θα έπρεπε για να την καλυτερέψουν- αλλά υπάρχει, χειρότερα, το οκνό της κριτικής και της κόντρας χωρίς νόημα. Και δόξα το μεγαλοδύναμο, χωρίς όλα αυτά να είναι η επικρατέστερη λογική στον τόπο μας, αλλά μια αδιαμφισβήτητα υπάρχουσα λογική,  έχουμε θαρρώ πιει όλοι από αυτό το ξινισμένο κρασί.

Έλα όμως που αυτό το ρημάδι το πιθάρι του κρασιού είναι πάντα γεμάτο! Κόντρες, κριτική, φαγούρα και ανταγωνισμός· και όπως συνηθίζεται σε μια επαρχία που τιμά τα παντελόνια που φορεί, επικρατεί πάντα η πιο δυνατή αρρενωπότητα: η πιο ακριβή εξάτμιση στο παπάκι, το πιο στιλάτο γουοναμπί Καλιφόρνια μπαράκι, ο σούπερ καριωτοπαίχτης και δυο φράγκα η βιολέτα. Έτσι λοιπόν, όλα αυτά αποκτούν και μια ιδιαίτερη πατρίδα και τότε περιπλέκονται ακόμη πιο χειρότερα! Γιατί; Γιατί το καρναβάλι πρέπει να γίνεται στον Εύδηλο, γιατί οι πιο καλοί μαστόροι είναι στον Άγιο, γιατί τα καράβια πρέπει να πιάνουνε μόνο στον Άγιο (ή μόνο στον Εύδηλο), γιατί οι κατσίκες μας εδώ δεν είναι πιο θρεμμένες από αυτές των Ραχών , γιατί εκεί η βρούβα είναι πράσινη και όχι χακί.

Και ξέρεις τώρα, προετοιμάσου… Παράμ παράμ ταρατατζούμ, έρχονται δημοτικές εκλογές! Ο Τάδε υποψήφιος είναι από τις Ράχες, μην τον εψηφίσεις βούδι, ε θα δώκει δεκάρα στη Μεσσαριά. Ο άλλος, ξέρεις τί λένε, ε; Θα πάει την Πρωτεύουσα στον Εύδηλο, θα ρίξει όλα τα λεφτά στο Λιμάνι και νέτα η μαρίνα στον Άγιο. Αμέ ο άλλος που είναι καλά καλά Αγιώτης; Μετά μπλέκουνε κι οι Αθηναίοι (φαντάσου, τους λέμε Αθηναίους)! Μα είναι δυνατόν να βγάζουνε την τάδε ανακοίνωση; Μα μπορούν να μιλούνε αφού δεν ψηφίζουν ή δε μένουν εδώ εδώ; Μα έχουν άποψη που έρχονται για δεκαπέντε μέρες και εμείς τρώμε στη μάπα το Χειμώνα; Α! Έχουμε και δυο ραδιόφωνα τώρα, ποιο να παίζει πιο καλά; Ο Τάδε ρε μιλάει με Αθήνα, κάνει φοβερές εκπομπές. Ναι αλλά ο άλλος σταθμός παίζει όλο λαικά  το βράδυ και με κοιμίζει όμορφα.

Ζούμε σ’ ένα τόπο βουτηγμένο στα προβλήματα και την απομόνωση. Μέχρι εκεί πιστεύω όλοι συμφωνούμε. Αλλά μετά; Τί κάνουμε μετά; Βγαίνουμε στους δρόμους; Καταγγέλουμε; Ψηφίζουμε; Διαμαρτυρόμαστε; Συζητάμε; Ή μήπως αντίθετα αντικαταστήσαμε τα δέκα ευρώ της τσέπης μας από την παρέα και τα δώσαμε στα καραόκε; Ξέρεις πόσοι μπορεί να είχαμε φτάσει αν ανοίγαμε όλοι το Ίντερνετ και βάζαμε μια ηλεκτρονική  υπογραφή στο ψήφισμα καταγγελίας των ακτοπλοϊκών συγκοινωνιών αντί να ανοίγαμε όλοι μαζί το Ίντερνετ να δούμε φωτογραφίες των καρναβαλιών στον Εύδηλο και στον Άγιο και να διαπιστώσουμε ποιος την έχει πιο μεγάλη;

Και  αυτός ο άγονος ανταγωνισμός μεταξύ των χωριών μας, ακόμα και στο ψιλό αν τον πάρεις (δεν είναι τυχαίο που όλα μπορούν να ξεκινήσουν με εξυπνάδες και χιούμορ), γεννά τοπικισμό. Και ο τοπικισμός φοβικά σύνδρομα, ρατσισμό, ομοφοβία, αποκλεισμούς.

Για να εξηγούμαι: τίποτα από τα παραπάνω δεν είναι αφορμή να γινόμαστε τοπικιστές. Είναι παραδείγματα του στενού μυαλού μας. Με αυτά τα παραδείγματα ένα τσακ να κάνουμε (όχι πολλά πολλά), ένα απλό τσακ και να δούμε με πολιτικό (όχι τοπικιστικό) κριτήριο τις εκλογές, να δούμε πως η Ικαριά μας τα τελευταία χρόνια έχει φωνή και εκφράζεται από δυο ραδιοφωνικούς σταθμούς (πέρα από το κεφάλαιο που λέγεται ikariamag.gr), πως φέτος είχαμε ΔΥΟ καρναβάλια, το ένα πιο καλό από το άλλο, πως η φοράδα χέζεται στο αλώνι αν η Πρωτεύουσα του τόπου είναι Βόρεια ή Νότια και πως το θέμα είναι οι υπηρεσίες να λειτουργούν ΠΑΝΤΟΥ και το κέντρο υγείας Ραχών να έχει ιατρικό προσωπικό και το Καρκινάγρι να έχει δρόμο να στέλνει τα παιδιά του Ράχες να μορφωθούν, όλη η κοινωνία μας θα ήταν βήματα μπροστά.

Νικόλας Κουντούπης
paraxrantos@gmail.com

υγ. Κι αν πάλι δεν κατάλαβες ή παράφρασες τα παραπάνω, μπορείς  μέχρι να καταλάβεις, να μπουκεφαλίζεις λέξεις: «Άγιος ή εύδηλος;»,  «Εύδηλος ή Άγιος;». Μπορεί και να σου δώσει λύση στα προβλήματά σου. Μπορεί όμως και όχι...

Διαβάστε τις ελεύθερες πτήσεις του Νικόλα Κουντούπη.