Το λεξικό των –ισμών στην τέχνη θα έπρεπε να περιλαμβάνει και τη έννοια/ερμηνεία του αποχωρ-ισμού. Να δίνονται οδηγίες και εξηγήσεις.
Να στρέψω το βλέμμα μου πού, μπας και καταλάβω;
Γιατί τέχνη είναι αν τον καταφέρεις.
Μάλλον είναι δημιούργημα αφηρημένης τέχνης. Φαινομενικά άχαρο. Αφηρημένης τέχνης δημιουργήματα και όλα τα πριν. Νησιά, άνθρωποι νησιά. Σχέσεις, λουλούδια, ζωγραφιές, έρωτες, φιλίες, μάτια, φωνές, χειρονομίες, αγκαλιές, βρισιές...
Και ξανά... αντικείμενα, συνήθειες, πρόσωπα, ιδέες, σώματα, εικόνες.. Μνήμες που τους πρέπει ο αποχωρισμός.

Αποχωρίζομαι.. πετάω , διώχνω, κρύβω.. όχι!
Αποχωρίζομαι σημαίνει αγκαλιάζω σφιχτά μια ακόμα φορά και χαλαρώνω τους μύες, αφήνω καθαρά και συγυρισμένα για να έρθει το μετά πιο εύκολα, σαν ρετρό αντικείμενο• καινούριο αλλά με τα σημάδια από τις πίσω στιγμές. Αυτό!
Αν δεν γυρίσεις τις σελίδες με το χέρι σου, ο μηχανισμός δεν θα λειτουργήσει αυτόματα. Όλα νομίζεις πως είναι κάτι παραπάνω από ό,τι μπορείς.
Να αποχωρίζεσαι (και) τον εαυτό σου.  Να τον βλέπεις ξανά, να τον βρίσκεις ξανά. Λίγο πιο αυστηρά, λίγο πιο τρυφερά.

Αποχωρισμοί. Αναγκαστικοί, προσωρινοί, ντυμένοι μόνο την απομάκρυνση,  που τους επιβάλλουμε εμείς σε εμάς ή που μας τους επιβάλλουν. Αποχωρισμοί μισής αλήθειας.

Και σ’ ένα νησί, που δεν πήγες ακόμα,-εκεί θα ακουμπήσεις όλους τους αποφασισμένους αποχωρισμούς σου-να τους κοιτάζεις πότε πότε.

Και για όσους αποχωρισμούς είναι ακόμα εδώ, θα κλαίς σαν 5 χρονών παιδί για ό,τι χάνεις, για ό,τι σε κάνει να χάνεσαι. Μέχρι να  βρεις χρόνο και κέφι για ξεσκόνισμα, για λίγη τάξη.

Υπάρχουν βέβαια και ιστορίες, καταστάσεις, ιδέες, που πάντα θα χαίρεσαι να πετάς από πάνω σου και η χαρά σου θα γιγαντώνει καθώς θα ακούς το θόρυβο όταν πέφτουν και χάνονται.

Αποχωρισμοί χωρίς λογική. Αυτή μας καταστρέφει. Ξανά και ξανά. Και όχι, αυτό δεν θα σου το εξηγήσω. Ή ξέρεις ήδη ή δεν θα καταλάβεις ποτέ. Πάρε αγκαλιά τον παραλογισμό. Ξέχνα, αποχωρίσου το όνομά σου, το Νησί σου, τις ιδέες και πάρ’ το από την αρχή.

Τις κακές μου συνήθειες όμως επιλέγω να μην τις αφήσω. Είμαι αυτές, είμαι εκεί για λίγο ακόμα. Χτίζουν κι αυτές το μύθο μας.

Μελίνα Πλάκα
mipfind@hotmail.com

Υ. Γ. Μόλις αποχωρίστηκα το σκασμένο μου λάστιχο και πόσο το χάρηκα! Γιατί το κράτησα τόσο;

Διαβάστε όλες τις ελεύθερες πτήσεις της Μελίνας Πλάκα.