ikariamag | ελεύθερες πτήσεις - της Στέλλας Κυριακού
της Στέλλας Κυριακού
Κοιτώ το ημερολόγιό μου συνέχεια -ξανά και ξανά- και μετρώ τις μέρες που απομένουν μέχρι να αποδράσω για το νησί. Κλείνω τα μάτια μου και σκέφτομαι ότι τελικά ο Αύγουστος είναι ο μήνας με τις «μεγάλες μνήμες»! Έχουν αποτυπωθεί και απομνημονευτεί τόσα συναισθήματα, που καλύπτουν το φάσμα όλων των αισθήσεων –τα χρώματα και αρώματα του καλοκαιριού!
Στην προσπάθειά μου να κρατηθώ σε φόρμα και να δραπετεύω όποτε με πνίγει η πόλη, απόκτησα το νέο μου ποδήλατο. Προς μεγάλη μου έκπληξη…διαπίστωσα ότι το ποδήλατο κερδίζει έδαφος καθημερινά και από πολλούς, ως προς τη χρήση του μέσα στην πόλη. Τα πολλαπλά «καλά» που προσφέρει είναι αμέτρητα. Ξεκινώ λοιπόν από την επαφή με τη φύση και τη σωματική άσκηση, τη μείωση της ρύπανσης (χημική και ηχητική) και τον περιορισμό του κυκλοφοριακού προβλήματος –ευελιξία μετακίνησης & στάθμευσης. Με λίγα λόγια, σε πολλαπλά επίπεδα αποτελεί το φιλικότερο για το περιβάλλον μέσο μεταφοράς. Αφήστε που η συντήρησή του είναι απλή και ελάχιστη.
Μεταξύ άλλων, ανακάλυψα και τις πιο απολαυστικές ποδηλατικές διαδρομές εντός Αθηνών…Τατόϊ, βασιλικά κτήματα –με αμέτρητα μονοπάτια και χωματόδρομους για κάθε γούστο, Υμηττός –προϋποθέτει τεχνική ικανότητα και φυσική κατάσταση, Άλσος Συγγρού, Χαϊδαρίου, Νέας Φιλαδέλφειας –πανεύκολες διαδρομές που μοιάζουν σαν μικρές οάσεις, γήπεδο Τaekwondo-ΟΛΠ –διαδρομές ανάμεσα σε μαρίνες, κότερα και κανάλια!!!
Tον τελευταίο καιρό λαμβάνω πολλά ηλεκτρονικά μηνύματα με φωτογραφικό υλικό από έναν απίστευτο σκύλο που διαδηλώνει και συμμετέχει ενεργά σχεδόν σ’ όλες τις πορείες που λαμβάνουν χώρο στην Αθήνα. «Λουκάνικος» ή «Κανέλλος Β΄» είναι το όνομά του και είναι μία νέα ράτσα διαδηλωτή, τολμηρός επαναστάτης, με αγέρωχο ύφος και ιδεολογικό υπόβαθρο.
«…πάμε να καφενεδήσουμε» έλεγε όλο κέφι η γιαγιά μου, η Στέλλα και αναρωτιόμουν εγώ αν ήταν η ανάγκη της για καφεΐνη που την έσπρωχνε να ανηφορίσει καταμεσήμερα στην πέρα γειτονιά. Μάλλον όχι. Είναι η ιδέα του «έξω», της βόλτας που τελικά ανάγεται σε ποικίλα εθνικά ψυχολογικά συμπλέγματα, που θα μας έπαιρνε…έναν καφέ για να το αναλύσουμε. Ο καφές λοιπόν είναι ο συμβολισμός. Η αφορμή για το «δεν είμαι κάπου μέσα».