White noise…

~συσκευή εξάλειψης θορύβου, που χρησιμοποιείται για να διευκολυνθεί η επέλευση του ύπνου~

Kατά κύματα εγκατέλειψαν χιλιάδες Αθηναίοι την «πόλη» προς μυριάδες κατευθύνσεις για να γιορτάσουν το Πάσχα… Μια ξαφνική ανατροπή της προγραμματισμένης εκδρομής μου για το νησί με ώθησε σε νέα πασχαλινά σχέδια στο «κλείνον άστυ».  Τα θετικά της ιστορίας ήταν ότι βρήκα να παρκάρω μπροστά στο σπίτι μου χωρίς να χρειαστεί να κάνω το γύρω του τετραγώνου 15 φορές.  Σχεδόν ελάχιστη κίνηση στους δρόμους, άνευ μποτιλιαρίσματος και επίμονες κόρνες.  Είχε ανοιξιάτικο καιρό τόσο ώστε να μη χρειαστεί να φορέσεις παλτό.  Η Αθήνα ήταν ημι-άδεια, ένα μεγάλο χωριό με πολλές επιλογές.

Παραμονή του Πάσχα, νωρίς το πρωί, κατηφόρισα στην πολυσύχναστη και ιστορική Πλατεία Προσκόπων στο Παγκράτι για να απλώσω την αρίδα μου και να λιαστώ στον ήλιο.

Αφού είχε προηγηθεί το κρουασάν και στο καπάκι το βελούδινο καπουτσίνο…απομόνωσα την αίσθηση της όρασης και αφουγκράστηκα τον περιβάλλοντα χώρο.  Στην αρχή βουητό, μετά ένας απροσδιόριστος θόρυβος, έπειτα ψίθυροι, σφυγμοί, χτύποι καρδιάς…λευκός καμβάς. 

Σιωπή… no signal… white noise.  Eίχα βυθιστεί…μου ‘ρθε λυγμός.  Κατάνυξη.

Ο ποιητής Έλλιοτ έγραψε πως «Ο κόσμος δεν θα τελειώσει μ’ ένα βουητό…θα τελειώσει μ’ ένα λυγμό».


Στέλλα Κυριακού
thejackalsk@gmail.com 

photo