ikariamag | ελεύθερες πτήσεις - φιλοξενούμενες πένες

φιλοξενούμενες πένες

Ήθελα δήμαρχε καλέ, να σου ‘γραφα δυο λόγια / στην Ικαριά που έρχομαι είκοσι δύο χρόνια./Πρώτα συγχαρητήρια δια την εκλογή σου / που βγήκες πρώτος δήμαρχος στο όμορφο νησί σου.
Πρέπει να είσαι ειλικρινής σε ό,τι είχες τάξει/και όλες οι υποσχέσεις σου να γίνουνε και πράξη. /Βέβαια τα χρόνια είναι δύσκολα όπως μας έχουν φέρει / ο κόσμος οικονομικώς πολύ να υποφέρει.

Δευτέρα πρωί απολαμβάναμε με τον Στάθη τον καφέ μας σε μια καφετέρια στον Εύδηλο οπότε μπαίνει ένας τύπος και λέει στον υπάλληλο: «Γιάννη, έναν Μέρκελ γρήγορα».

Ωχουυυυ, ναι μωρέ ζαβοκαριωτίνα είμαι....!! Περάσανε τα χρόνια και ναι, το κόλλημα κόλλλημα… Εντάξει πες και τοπικίστρια, γιατί ναι, την ώρα που ξεκινάει ο Ικαριώτικος ανταριάζομαι... γιατί στην Ικαρία ο αέρας είναι αλλιώτικος και τα πνευμόνια επιζητούν μόνο αυτόν, γιατί έχω ξοδέψει ώρες στα κύματα της Μεσαχτής να πίνω και να φτύνω νερό,

27/01/2012 - 10:18Η συνάντηση

Η αδερφή μου, μου τσιμπάει το πόδι για να το απομακρύνω από το δικό της. Ιδρώνει λέει αλλά έτσι στριμωγμένες που είμαστε μέσα στο αγροτικό αυτοκίνητο του μπαμπά και με την ζεστή αυτή του Αυγούστου δεν μπορώ να κάνω και πολλά…

Κάθε επιστημονική ανακάλυψη, κάθε νέο τεχνολογικό επίτευγμα, αφενός μαρτυρά την πρόοδο των επιστημών και τις δυνατότητες της ανθρώπινης σκέψης, αφετέρου η αξιοποίησή του σε μια κοινωνία που σπαράσσεται από ταξικές αντιθέσεις δεν μπορεί παρά να καθρεφτίζεται σε αυτές και να τις καθρεφτίζει!

Ίσως θέλησα να γράψω για τα αρσενικά της Ικαρίας γιατί πάντα με ένα μαγικό τρόπο… διέφεραν. Και μπορούσα να τους ξεχωρίσω ακόμη και μακριά από τον τόπο τους. Μην σκεφτείτε μονάχα την λυρική προφορά…

Το νησί μου, ο τόπος μου, η ολοκληρωτικά δική μου πατρίδα. Το μέρος όπου όταν αναπνέω ο αέρας γεμίζει όλη τη καρδιά και νιώθω τους παλμούς μου να χτυπούν δυνατά στη πλάτη και στο στήθος. Η Ικαρία έχει πολλές ομορφιές και εκείνη τη παράξενη ενέργεια που σε κάνει να νιώθεις ελεύθερος, χαλαρός και αγαπημένος.

Τούτο το τεύχος της «πυξίδας» τυχαίνει μέσα στην αναμονή των γιορτινών ημερών, των τόσο όμορφα στολισμένων όχι με τα λαμπάκια του Βαυαρικού Χριστουγεννιάτικου δέντρου, μα με στιχάκια και κουβέντες από τα όμορφα έθιμα του Καριώτικου λαού, με πρώτο και καλύτερο τον Αη Βασίλη!

23/12/2011 - 10:53Ίκαρε, άκυρο…

Λάβαμε θέσεις και εξακοντιστήκαμε. Ήμασταν προικισμένοι. Είχαμε τα φόντα και άπειρες δυνατότητες. Η αντίσταση του αέρα φιλούσε πατρικά το μέτωπό μας. Ήμασταν πάνω-κάτω τριανταπέντε. Κι εκεί που βρισκόμαστε σχεδόν στη μέση του κουλουάρ… Άκυρη εκκίνηση!

20/12/2011 - 03:27καριώτικος

Δεν μπορώ να σου εξηγήσω. Για την ακρίβεια, δεν μπορείς να καταλάβεις. Όχι εάν δεν το έχεις ζήσει. Όμως θα στο πω. Παρόλο που είναι άκαιρο, χριστούγεννα πλησιάζουν, και παρόλο που έχει γίνει λίγο της μόδας τα τελευταία χρόνια. Σου γράφω για τον καριώτικο.

Σελίδες