ikariamag | ελεύθερες πτήσεις - φιλοξενούμενες πένες

φιλοξενούμενες πένες

19/03/2013 - 00:38Η Χώρα του Ποτέ

Πώς μπορείς να περιγράψεις με μία φράση τον τόπο σου, σε κάποιον που τον γνωρίζει μόνο από τα ΜΜΕ και ιστορίες φίλων και γνωστών που ταξίδεψαν εκεί για –εναλλακτικές- διακοπές; «Ικαρία η Ονειρική» ή «Το Νήσι με τους Αιωνόβιους»; «Η Τζαμάικα του Αιγαίου» ή «Το Αναρχικό Νησί»; Ίσως όλα αυτά μαζί.

Ρε 'σεις... καμιά φορά κοιτάζω τα σύννεφα κι άμα κουνιούνται, δεν εστιάζω καλά, μένω εκεί και φαντάζομαι πως η πόλη είναι ένα μεγάλο καράβι κι αρμενίζει κατά τον Τσικνιά.

Όποια κι αν είναι η ηλικία σου, όπου κι αν βρίσκεσαι, όποιο τρόπο ζωής κι αν ακολουθείς, η οικογένεια σου και η ιστορία της πάντα θα σ' ακολουθεί και θα σε επηρεάζει. Η ιστορία της δικής μου οικογένειας είναι συνυφασμένη με την Ικαρία, ένα τόπο ιδιαίτερο και μοναδικό.

Ελπίζω να είσαι καλά και να περνάς όμορφα στον τόπο της μόνιμης κατοικίας σου. Θυμάμαι πόσο όμορφα περάσαμε αυτό το καλοκαίρι. Άλλωστε, όμορφά περνάμε κάθε καλοκαίρι που έρχεσαι!

“φασισμός ο [fasizmós]. πολιτικοκοινωνικό σύστημα της άκρας δεξιάς, με έντονα αυταρχικό και εθνικιστικό χαρακτήρα, που καταργεί τον κοινοβουλευτισμό και τη δημοκρατία και βασίζεται στο μονοκομματισμό και στον ολοκληρωτισμό”

06/02/2013 - 00:01GAME OVER

Πραγματικά δεν τα κατάφερα! Και άφησα στην εφηβεία του παιδιού μου να εισβάλλουν κάτω από το Χριστουγεννιάτικο δέντρο παιχνίδια των μαχών και των πολέμων και έπειτα ήρθαν τα διαδικτυακά παιχνίδια που εξουδετέρωσαν όποια αντίθετη φωνή μπορούσα να υψώσω. Κι εγώ επαναπαυόμουν όταν άκουγα τον περίγυρο (και τον εαυτό μου) να λέει: «Μα τι θέλεις, αγόρι είναι»!

Πρωί Δευτέρας στη δουλειά, κλεισμένος σε ένα γραφείο μπροστά από τον υπολογιστή. Έξω βρέχει και εγώ κοιτάζω το ρολόι, η ριμάδα η ώρα δεν περνάει. Και ξαφνικά έρχεται στο μυαλό μου η μόνη λέξη, η μόνη εικόνα που μπορεί να μου φτιάξει την διάθεση...ΙΚΑΡΙΑ.

Όλα στο χρόνο μεταβάλλονται. Το πρόσωπο που θυμόσουν με την παραμικρή λεπτομέρεια, έχει ξεθωριάσει. Η μυρωδιά που νόμιζες ότι δε θα ξεχνούσες ποτέ, τώρα πια αγωνίζεσαι να θυμηθείς πώς ήταν. Όλα πια έχουν περάσει από το πλυντήριο του χρόνου, έχουν πλυθεί μέσα από τις νέες σου εμπειρίες. Όλα πια έχουν διαφορετικό χρώμα και μερικά χρειάστηκε να τα πετάξεις λόγω φθοράς.

22/01/2013 - 00:23Αϊράκι

Το δέρμα που κατοικώ -έτσι λέει και ο Αlmodovar- έχει πάνω χαραγμένη μια λέξη. Με μελάνι. Δεν έχει το χρώμα που έχουν τα νερά γύρω γύρω απ το νησί. Και δεν έχει ούτε τη μυρωδιά του χορταριού που χώνεται στα ρουθούνια, μόλις κάνεις δυο βήματα απ’ τους κάβους. Είναι απλώς μία λέξη που κρύβει μέσα της, αφορμές για να μεγαλώνω με μια θύμηση.

Δεν το φανταζόμουν πως μπορεί η δικιά σου ανεργία να προκαλεί τέτοια αμηχανία στους άλλους. Ντρέπονται που ρώτησαν πως πάει η δουλειά λες και έγινε κάτι που το ξαναθύμισες. Λες και το ξέχασα. Μετά πάντα ακολουθεί η ίδια ερώτηση ‘και; ψάχνεις καθόλου για δουλειά;’

Σελίδες

ikariastore banner