ikariamag | ελεύθερες πτήσεις - φιλοξενούμενες πένες

φιλοξενούμενες πένες

Την ιστορία του Μικρού Πρίγκιπα την είχα στη βιβλιοθήκη μου από πολύ μικρή. Σε διαφορετικές φάσεις και ηλικίες της ζωής μου, επιχειρούσα να το διαβάσω, αλλά πάντα το άφηνα, σχεδόν στην αρχή. Έπρεπε να πατήσω τα πρώτα –άντα για να με κρατήσει αυτό το βιβλίο μέχρι το τέλος. Για να καταλάβω τελικά τι αξία και τι ομορφιά έχει το «δικό μου» τριαντάφυλλο.

29/09/2013 - 14:48Η φωτογραφία

Έχω έναν φίλο στην Ικαρία που το σπίτι του είναι ανοικτό στο πέλαγος και τις παρέες. Στη μία πλευρά του κόλπου,του λιμανιού του Ευδήλου βρίσκεται η αποβάθρα και η άλλη άκρη,που σχεδόν κλείνει τον κύκλο,είναι ένας γρανιτένιος βράχος,σαν πριόνι,που έχει βαλθεί εδώ και αιώνες,μάταια,να κόψει την θάλασσα.

Ερχόμενος στην Ικαρία για τη συνάντηση του Ματαρόα δεν ήξερα ακριβώς τι να περιμένω. Από τους συμμετέχοντες ήξερα μόνο το Νικόλα (τον Κοσματόπουλο) με τον οποίο είχαμε μια σύντομη συνομιλία στο σκάιπ μια κρύα μέρα του Μάρτη, όταν μου εξήγησε το πρότζεκτ και αποφάσισα να έρθω.

Πόσες φορές οι άνθρωποι νιώθουμε αόρατοι; Ότι δεν μας ακούν, δεν μας καταλαβαίνουν, δεν μας νιώθουν; Άπειρες. Γινόμαστε αόρατοι για τους φίλους, την οικογένεια, τον κοινωνικό περίγυρο, αόρατοι για μια ολόκληρη χώρα. Κι όταν το αποδεχτείς αυτό, τότε δεν σε βλέπουν ούτε οι άλλοι, δεν βλέπεις ούτε συ τον εαυτό σου και συνεπώς δεν πρόκειται να σου αναγνωρίσουν κανένα δικαίωμα.

Είχε φτάσει ο Αύγουστος (18) και ενώ είχα σκοπό να φύγουμε μετά το πανηγύρι του Αϊ-Στάθη απ' το νησί, έσπασε ο διάολος το ποδάριν του και η μάνα μου ήμπλασε στα καλά των καθουμένων κι έσπασε τον κλούδον της!

Πρίν απο 60-70 χρόνια ήταν η Σουρουμάνενα από το Κουντουμά. Μια γυναίκα του χωριού νοικοκυρά και χρυσοχέρα όπως και με πολύ χιούμορ. Ετσι εκείνη τη μέρα της ήρτε να κάμει παξιμάδια. Ηξεκίνησε λοιπό, απο το ζήμωμα και αφού ηπείρωσε καλά καλά το φούρνο ηξεκίνησε το φούρνισμα. Υστερα απο κάνα δυό ώρες ήβγαλεν τα ψωμιά όξω, που ήτο έτσι πλασμένα ώστε να κόβγει το ψωμί φέτες

Στις 12 Αυγούστου 2013 στο «Δεντρόσπιτο» του Χριστού Ραχών, ο κύριος Σήφης Στενός, ο ένας εκ των τριών εισηγητών που παρουσίασαν τις «Ελεύθερες Πτήσεις 2» του ikariamag, είπε μια φράση που κέντρισε πολύ την σκέψη μου.

”ΣΠΑΣΤΗΡΑΣ-ΚΕΛΑΡΗΣ ΖΥΘΕΣΤΙΑΤΟΡ”. Έγραφε και γράφει μια παλιά, ξύλινη ταμπέλα, ζωγραφισμένη στο χέρι με λαδομπογιά. Την ψαροταβέρνα του Στέλιου Καστανιά την ξέρουμε όλοι οι Καριώτες και την γνωρίσαμε και στους επισκέπτες φίλους μας. Στο γραφικό λιμανάκι του Γυαλισκαριού και πάντα με φρέσκο ψάρι!

Πολλές χώρες έχουν άδικα χαρακτηριστεί ως “αποτυχημένα κράτη”. Αλλά αυτές τις μέρες, αυτή η ταμπέλα μπορεί με ακρίβεια και χρήσιμα να ειπωθεί για μια χώρα- και αυτή είναι οι Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής. Οι ΗΠΑ έχουν βιώσει ένα πραξικόπημα σε αργή κίνηση από ισχυρές εταιρείες που έχουν κατακλύσει τις εκλογές μας με τεράστια χρηματικά ποσά, έτσι ώστε οι πολιτικοί και ολόκληροι κυβερνητικοί φορείς να είναι εν πολλοίς αιχμαλωτισμένοι.

Άλλοτε, αξημέρωτα περίμενες λεωφορείο, ύστερα τον ηλεκτρικό, με τα απαραίτητα του θέρους στην πλάτη σου. Αγκομαχούσες στον άξενο Πειραιά να εντοπίσεις το πλοίο άγονης γραμμής. Ξάπλωνες πάντα σε σκουριασμένα καταστρώματα, δεν άντεχες τις μυρωδιές και τους καπνούς στα κλειστά σαλόνια.

Σελίδες

ikariastore banner