Κατά την άποψη μας, η συμμετοχή του κόσμου στα δημοτικά συμβούλια πρέπει να είναι μεγάλη, όσο το δυνατόν μεγαλύτερη. Συζητούνται πάρα πολλά και σοβαρά θέματα και παίρνονται ανάλογες αποφάσεις, αποφάσεις που ορισμένες φορές έχουν να κάνουν με το μέλλον του τόπου μας, των επόμενων γενεών και έχουμε λόγο όλοι μας σ’ αυτές. Είναι άδικο να τα μαθαίνουμε από τα «καφενεία», είναι άδικο να σχηματίζουμε άποψη μην έχοντας ακούσει και δει οι ίδιοι τα τεκταινόμενα.

Την Παρασκευή (δείτε το ρεπορτάζ του ikariamag εδώ) υπήρχαν θέματα που έχουν να κάνουν με τα έργα που προτείνονται για το ΕΣΠΑ του 2014 – 2020,  ο σχεδιασμός του Επιχειρησιακού προγράμματος του δήμου μας κλπ. κλπ.  Την Παρασκευή λοιπόν η συμμετοχή του κόσμου ήταν μεγάλη, αλλά από ένα χωριό (Περδίκι) και για ένα συγκεκριμένο θέμα, την πρόθεση της δημοτικής αρχής να φτιάξει μια προσωρινή μονάδα δεματοποίησης απορριμμάτων στην περιοχή Περδικόκοιτες, κάτι που τους βρίσκει αντίθετους και το εξέφρασαν με δυναμικό τρόπο.

Η διαχείριση των σκουπιδιών είναι ένα μεγάλο και διαχρονικό πρόβλημα για τους Καριώτες. Από τότε που αρχίσαμε να παράγουμε σκουπίδια, δε ξέρουμε τι να τα κάνουμε (δεν μας το είπαν βλέπετε στο σχολείο). Το μόνο που ξέρουμε (και μας νοιάζει) είναι να φεύγουν από το σπίτι μας (σπίτι μας ίσον τα ντουβάρια που μας φιλοξενούν και όχι το νησί μας) και ας πάνε όπου θέλουν.

Υπάρχει και η ατολμία από τους υπεύθυνους για τις προτάσεις που επιστημονικά προτείνουν λύσεις. Άσε που μερικές φορές πάμε να τις περάσουμε και εν κρυπτώ…

Γενικώς δεν έχει γίνει κατανοητό ότι: ΠΑΡΑΓΟΥΜΕ 400 ΚΙΛΑ ΣΚΟΥΠΙΔΙΑ ΤΟ ΑΤΟΜΟ ΣΕ ΕΝΑΝ ΧΡΟΝΟ (επί 7000 κάτοικοι δηλαδή 2.800 τόνους τον χρόνο). ΤΙ ΘΑ ΚΑΝΟΥΜΕ ΜΕ ΑΥΤΟ; Τι προτείνουμε ως πολίτες αυτού του τόπου; Διότι η πολιτεία σφυρίζει κλέφτικα και δε μπορούμε άλλο σφύριγμα.

Η λύση για άλλη μια φορά ξεκινάει από τα κάτω, από εμάς: Κάνουμε ανακύκλωση; Κάνουμε τα οργανικά μας λίπασμα; Πού πετάμε τα αδρανή υλικά; Πού τα αυτοκίνητα μας ή τα παλιά μας αντικείμενα; Πού τα λήμματα μας; Πού πάνε των ελαιοτριβείων;

Μετά από όσα άκουσα ή έχω ακούσει και έχω δει τι γίνεται στην πράξη, καταθέτω μια ουτοπική (;) πρόταση: να αναλάβει το κάθε χωριό, η κάθε πρώην κοινότητα, η κάθε γειτονιά, τη διαχείριση των σκουπιδιών που παράγει. Να σταματήσουμε την πληρωμή στον δήμο των τελών καθαριότητας και να τα αναλάβουμε εμείς.

Ε; Μπορούμε;

Γιώργος Βιτσαράς
gvitsero@otenet.gr

Διαβάστε τις ελεύθερες πτήσεις του Γιώργου Βιτσαρά.