Πώς φτάσαμε ως εδώ..
Δεδομένου του ζητήματος που έχει προκύψει (και) στο νησί μας, όσον αφορά στη διοργάνωση των απεργιακών συγκεντρώσεων, ο Σύλλογος Εργαζομένων του Νοσοκομείου Ικαρίας, στις 12/10 απηύθυνε πρόσκληση σε όλα τα σωματεία του νησιού, ώστε μέσα από κοινή σύσκεψη στις 14/10 να προκύψει μια κοινή απεργιακή εκδήλωση.
Στις 13/10 το ΕΚΣ με απόφαση του, καλεί (για πρώτη φορά!) δύο συγκεντρώσεις για το νησί της Ικαρίας «κλείνοντας» και τις δύο πιθανές για συγκέντρωση πλατείες. Και μόνο από το γεγονός ότι, το ΕΚΣ δεν «έκρινε σκόπιμο» να πράξει το ίδιο και για την Σάμο, μπορεί ο καθένας να καταλάβει ότι ο σκοπός που εξυπηρετεί η συγκεκριμένη απόφαση, είναι η «κατάπνιξη» της άλλης εκδήλωσης-έκφρασης που με σταθερό τρόπο το τελευταίο διάστημα παρουσιάζεται στο νησί.
Παρ’ όλα αυτά, το ΔΣ της ΕΛΜΕ, καθώς και του Συλλόγου Εκπαιδευτικών Π.Ε. Ικαρίας Φούρνων, υπηρετώντας την διακηρυγμένη βούλησή τους για την διοργάνωση κοινών απεργιακών συγκεντρώσεων ανταποκρίθηκαν στο κάλεσμα του Συλλόγου του Νοσοκομείου. Δυστυχώς δεν εμφανίστηκαν εκπρόσωποι των άλλων σωματείων, οι οποίοι κόντρα στον πολιτισμό και τα ήθη της συλλογικής δράσης των εργαζομένων, δεν μπήκαν στο κόπο να δικαιολογήσουν τη στάση τους.
Έτσι λοιπόν οι εκπρόσωποι των τριών σωματείων του δημοσίου, αλλά και όσοι άλλοι παρευρέθηκαν, αναγκαστήκαμε να συζητήσουμε για την δράση μας την ημέρα της απεργίας, με το νέο δεδομένο της απαράδεκτης τακτικής του ΕΚΣ και της παράταξης με την οποία ταυτίζεται.
Θέτοντας μετά από όλα αυτά, το ρητορικό ερώτημα «ποιος τελικά επιθυμεί πραγματικά την κοινή συγκέντρωση;», καλούμε τους συναδέλφους να απορρίψουν τις λογικές που αντιμετωπίζουν το κίνημα και το νησί της Ικαρίας ως ιδιοκτησία τους.
Κρίνοντας όμως, ότι οι συνθήκες επιβάλλουν να εξαντλήσουμε κάθε προσπάθεια ώστε να επιτευχθεί η, ενότητα στη δράση, των εργαζομένων και επιθυμώντας πραγματικά να δώσουμε μια ακόμη ευκαιρία στην διοργάνωση κοινών απεργιακών εκδηλώσεων, καλούμε τους συναδέλφους να συμμετάσχουν και στις δύο απεργιακές συγκεντρώσεις του νησιού, όπου θα παρέμβουν από κοινού τα τρία σωματεία του δημοσίου. Δεδομένου ότι οι διοργανωτές δεν επέτρεψαν με τη στάση τους καμία συζήτηση για την εκδήλωση και γνωρίζοντας, ότι μέχρι σήμερα το περιεχόμενο των συγκεντρώσεων του ΕΚΣ είχε περισσότερο ή λιγότερο παραταξιακό χαρακτήρα ανάλογα με την κρίση των διοργανωτών, ξεκαθαρίζουμε από την αρχή ότι καμία ευθύνη δεν έχουμε για το περιεχόμενο των δύο συγκεντρώσεων. Τέλος η επιλογή μας υπό αυτές τις συνθήκες να καλέσουμε στις συγκεντρώσεις του ΕΚΣ, δεν σημαίνει σε καμία περίπτωση ότι αποποιούμαστε την πάγια θέση μας, με βάση την οποία οι εκδηλώσεις θα πρέπει να διοργανώνονται μέσα από κοινές συσκέψεις των σωματείων, ώστε να διασφαλίζεται το ενωτικό τους περιεχόμενο, κάτι που θα επιτρέπει την από κοινού δράση για την επιτυχία τους. Ίσα ίσα θέλουμε και με αυτό τον τρόπο να συμβάλλουμε ξανά σε αυτή τη κατεύθυνση.
Μερικές απαντήσεις για όσους επιμένουν να κάνουν ότι δεν καταλαβαίνουν
Επειδή κάποιοι, είτε με επίσημο, είτε με ανεπίσημο τρόπο επιμένουν μέσα από τα «επιχειρήματα τους» να διαστρεβλώνουν τις ξεκάθαρες και πολλές φορές διατυπωμένες θέσεις μας για την διοργάνωση των απεργιακών συγκεντρώσεων, κρίνουμε σκόπιμο να επαναλάβουμε τα εξής:
Αυτό που λέμε ξεκάθαρα είναι ότι οι συγκεντρώσεις δεν μπορεί να έχουν παραταξιακό χαρακτήρα. Δεν είναι δυνατόν τα ΣΩΜΑΤΕΙΑ να καλούν σε παραταξιακές συγκεντρώσεις. Είναι δικαίωμα του κάθε σωματείου οι εσωτερικές αποφάσεις του και, ασχέτως του αν συμφωνούμε ή όχι, είναι αποδεκτό το αν αυτό θέλει να «ανήκει» στο ΠΑΜΕ ή σε όποια άλλη παράταξη. Η κοινή απεργιακή δράση όμως, δεν είναι εσωτερική υπόθεση του καθενός και δεν μπορεί σε καμία περίπτωση να επιβληθεί η όποια επιλογή του σε όλα τα σωματεία ως προϋπόθεση για την πραγματοποίηση μιας κοινής απεργιακής δράσης.
Όσον αφορά δε το ΝΤ της ΑΔΕΔΥ που παρουσιάζεται ως ένα ακόμα όργανο που στηρίζει τις συγκεντρώσεις του ΕΚΣ, επαναλαμβάνουμε ότι με βάση το καταστατικό του δεν αποτελεί δευτεροβάθμιο όργανο. Το ίδιο δεν μπορεί από μόνο του να λάβει καμία απόφαση σε αντίθεση με τα πρωτοβάθμια σωματεία. Η παγίωση της αντικαταστατικής και προκλητικά αντιδημοκρατικής λειτουργίας του (αφού η πλειοψηφούσα παράταξη δεν ενημερώνει πλέον, ούτε καν τα μέλη της εκτελεστικής γραμματείας) οδηγεί αναπόφευκτα στην απονομιμοποίηση και αγνόηση των ανακοινώσεών του από τα σωματεία του δημοσίου.
Για όλους αυτούς τους λόγους κρίνουμε απαραίτητο, για τη διοργάνωση μιας κοινής συγκέντρωσης να προηγηθεί μια συζήτηση, με την οποία θα εξασφαλιστεί ένα ενωτικό περιεχόμενο από τους διοργανωτές και θα ρυθμιστούν οι διαδικασίες που αφορούν τις τοποθετήσεις, ή το αν θα υπάρξουν και από ποιους χαιρετισμοί (παρατάξεις, φορείς, κόμματα κλπ). Στο βαθμό που επιτευχθεί αυτό, η ενότητα όλων των δυνάμεων των εργαζομένων, όπως αποδείχθηκε στο παρελθόν, θα επιτύχει το μέγιστο αποτέλεσμα.
Τα ΔΣ: ΕΛΜΕ Ικαρίας Φούρνων
Συλλόγου Εκπαιδευτικών Π.Ε. Ικαρίας Φούρνων
Συλλόγου Εργαζομένων του Νοσοκομείου Ικαρίας