Η ιστορία που θα σας πω είναι πέρα για πέρα αληθινή και επίσης είναι η πρώτη φορά που θα μιλήσω γι' αυτήν ύστερα από 25 χρόνια.

Ονομάζομαι Βαγγέλης και είμαι από την Αθήνα Η πρώτη μου επαφή με το νησί έγινε τυχαία, όταν ήμουν 17 χρονών, από έναν παιδικό φίλο που πήγαινε διακοπές με την γιαγιά του στα Θέρμα κάθε καλοκαίρι λόγω λουτρών και μου πρότεινε αν ήθελα να περάσω λίγες μέρες μαζί τους. Δεν είχα οικονομικό πρόβλημα. Πήγαινα στον ΟΑΕΔ σχολείο και έκανα την πρακτική μου στην ΕΑΒ ταυτόχρονα, οπότε είχα τα λεφτά μου.

Αυτό ήταν. Αν και κατάγομαι από την Τζια, το νησί αυτό με μέθυσε. Ένιωσα -με κάποιο τρόπο που δεν μπορώ να τον περιγράψω με λόγια- ότι ανήκω εκεί Όλα γίναν μοναχά τους σαν μια θεϊκη δύναμη να τα κατηύθυνε. Δέθηκα με τους ανθρώπους του νησιού, έκανα πολλούς φίλους.

Από φίλους γνώρισα και το κορίτσι από την Παναγιά. Δεν ήταν όνειρο αν και έμοιαζε. Είχα μπροστά μου ένα ξανθό άγγελο, έναν άγγελο που μιλούσε με αυτή την παράξενη προφορά και που με έκανε να γελώ Ερωτευτήκαμε αμέσως. Βλεπόμασταν κρυφά αν και όχι συχνά (κινητά δεν υπήρχαν τότε)  από φόβο μη το μάθει ο πατερας της. Άλλα δεν με ένοιαζε. Περίμενα να περάσουν οι μήνες να την ξαναδώ. Να δω τους φίλους μου, να γυρίζω το νησί με το μηχανάκι μου: Καραβόσταμο, Εύδηλος, Αρμενιστής, Ράχες, Μαγγανίτης, πίσω στον Άγιο και φυσικά στην Παναγιά.

Ρώτησα για δουλειά να μείνω στο νησί μονιμά, τον φίλο μου τον Μανώλη τον υδραυλικό, μόλις είχε έρθει από Αθηνά για μόνιμη εγκατάσταση και δεν είχε δουλειά να μου δώσει. Ίσως να μην ήταν γραφτό.

Πέρασε ο καιρός, έπρεπε να πάω στον στρατό, είχα πάρει και ένα χρόνο αναβολή, μετά η τύχη μου με έφερε Αμερική, γύρισα, προσπάθησα να φτιάξω οικογένεια, απέτυχα. Ξανάφυγα. Για λίγο Γερμανία, εδώ και καιρό Νορβηγία. Τι ειρωνεία αλήθεια, προσπάθησα να βρω την ευτυχία μέχρι την άκρη του κόσμου και αυτή ήταν διπλά μου. Το νιώθω ακόμα και τώρα όταν κλείνω τα ματιά μου, μετά από τόσα χρόνια, βλέπω ακόμα το ίδιο σαν όνειρο σκηνικό.

Κοντεύει ο καιρός που το όνειρο θα ξαναγινεί πραγματικότητα...

Πάνω στη μηχανή μου να γυρνάω όλη την Ικαρία, να βλέπω τους φίλους μου και βέβαια το κορίτσι απο την Παναγιά, τον άγγελο μου.

Να νιώσω ξανά ελεύθερος.

Βαγγέλης

Διαβάστε τις ελεύθερες πτήσεις από τις φιλοξενούμενες πένες.