Έχουμε σπάσει προ πολλού τον τσαμπουκά του «που να τρέχουμε τώρα μες το Χειμώνα;». Μεγάλη επιτυχία! Ποτέ δεν το μετανιώσαμε. Τώρα που είμαστε συνταξιούχοι πάμε κι ερχόμαστε εύκολα Αθήνα - Ικαρία, με συχνότητα περίπου 10 μέρες το μήνα. Καταφέραμε να έχουμε φτιάξει ένα λειτουργικό σπιτάκι στο Καραβόσταμο. Η ζωή μας στο χωριό είναι εύκολη πια. Έχουμε και κάτι πατρογονικές ελιές στη Βαώνη και είχαμε στρώσει δίχτυα. Αρχές Δεκέμβρη είχαμε βγάλει περίπου 30 κιλά λάδι. Τώρα, πρωτοχρονιάτικα βγάλαμε άλλα 20. Επειδή ακούω διάφορα, για το ότι δεν συμφέρει, ότι το λάδι σου κοστίζει περισσότερο από το να το αγοράζεις, έκατσα και έκανα έναν οικονομικό απολογισμό και έναν ποιοτικό για αυτά τα 20 κιλά λαδάκι.  

Έξοδα
Αθήνα- Ικαρία (αεροπορικώς): 106 ευρώ (είχαμε κλείσει εγκαίρως τα εισιτήρια)
Ικαρία- Αθήνα (επιστροφή με πλοίο): 76
Βενζίνες (ΙΧ, πηγαίναμε κι ερχόμαστε Καραβόσταμο- Βαώνη): 90
Ελαιοκόμιση (αξάι): 12
Εργασία: Δωρεάν (Δεν πήραμε εργάτες. Τα δικά μας εργατικά θα αποτιμώντο σε 4 ημέρες Χ 2 άτομα Χ 40 ευρώ μεροκάματο = 320 ευρώ, αλλά δεν τα προσθέτουμε)
Σύνολο: 194 ευρώ

Έσοδα
20 κιλά λάδι (αν το αγοράζαμε θα κόστιζε Χ 4 ευρώ το κιλό): 80 ευρώ
Ελιές χουρμάδες που μαζέψαμε: 3 κιλά ( αν τις αγοράζαμε θα κόστιζαν Χ 6 ευρώ το κιλό) 18
Ενεργειακό όφελος (γλυτώσαμε το κόστος του aircondition της Αθήνας): 40
Συνταγογράφηση (Δωρεάν στο Νοσοκομείο της Ικαρίας, στην Αθήνα θα πληρωνόταν ο γιατρός): 20
Ξύλο από κλαδέματα μας για τη σόμπα (αν το αγοράζαμε θα κόστιζε, περίπου): 36
Σύνολο: 194 ευρώ

Για μας λοιπόν ο οικονομικός ισολογισμός, ακόμη και για 20 κιλά λάδι είναι μηδενικός! Βέβαια, αν πήγαινα για ψάρεμα, αν μαζεύαμε τσίκουδα και χόρτα τότε θα έβγαινε και οικονομικό όφελος!  Ακούτε δραχμοφονιάδες; Σας συμφέρει να έρχεστε για τις ελιές σας, ακόμη κι αν είναι λίγες. 

Ας έρθουμε τώρα στην ουσία. Το πραγματικό κέρδος μας ήταν:
Η εξαφάνιση του άγχους και του θορύβου της πόλης από το μυαλό μας.
Θα ξέρουμε τι λάδι τρώμε.
Κάναμε την αλλαγή της χρονιάς στην Ικαρία με φίλους και συγγενείς.
Τηρήσαμε το έθιμο του Άη Βασίλη, τραγουδήσαμε, μάθαμε νέα στιχάκια, κάναμε και μερικά αυτοσχέδια δικά μας, ευχηθήκαμε, γελάσαμε.
Είδαμε εξαιρετικά τοπία, βγάλαμε εξαιρετικές φωτογραφίες.
Νοιώσαμε σωματική και ψυχική ευεξία.
Ήρθαμε ξανά σε επαφή με το χωριό μας και την Ικαρία.
Η κατανάλωση μας εδώ ωφέλησε την τοπική οικονομία.
Γευτήκαμε ποιοτικό φαγητό και εξαιρετικό κρασί.
Μάθαμε τα τοπικά νέα.
Αισθανθήκαμε θαλπωρή από την ξυλόσομπα μας.
Συντηρήσαμε τον πατρογονικό ελαιώνα.
Κάναμε καλύτερη ανακύκλωση και κομποστοποίηση, με λιγότερο οικολογικό αποτύπωμα.

Αβίαστα βγαίνει το συμπέρασμα: Είναι ωραία και … συμφέρει.
Χάσατε όσοι δεν ήρθατε φέτος για πρωτοχρονιά στην Ικαρία. Αν δουλεύετε, έχει καλώς. Αν όμως είστε συνταξιούχοι ή άνεργοι χάσατε. Κάπου θα βρίσκατε ένα διακοσάρι για το ταξίδι και τα έξοδα. Κάπου θα βρίσκατε λίγες ελίτσες να μαζέψετε. Ας μη μαζεύατε ελιές για λάδι, ας μαζεύατε ελιές για βρώσιμες. Ας κάνατε γλυκό ή μαρμελάδα κυδώνι ή πορτοκάλι, ας μαζεύατε χόρτα, τσίκουδα, ας ψαρεύατε. Ας μερεμετίζατε το σπίτι να γλυτώνετε τα εργατικά. Ας κλαδεύατε ελιές, δικές σας ή συγγενών και φίλων, και να πουλούσατε τα ξύλα. Δικαιολογίες δεν υπάρχουν. Υπάρχει μόνο εκείνο το καταραμένο «που να τρέχουμε τώρα μες το Χειμώνα;», μια βαρεμάρα δηλαδή, που είναι κακή σύμβουλος για όλα. Όποιος γυρίζει μυρίζει, όποιος κάθεται βρωμίζει.  
Ο ερχομός χριστουγεννιάτικα στην Ικαρία δεν αποτιμάται σε λεφτά, έχει άλλη αξία. Αυτή που ξέρουμε καλά με τον τρόπο ζωής μας, αρκεί να ‘χουμε όρεξη για ζωή. 

Βέβαια, θα γυρίσουμε με κανα- δύο κιλά παραπάνω στην Αθήνα, αλλά… θα το ρυθμίσουμε.

Ηλίας Γιαννίρης
igiann3@gmail.com

Διαβάστε τις ελεύθερες πτήσεις του Ηλία Γιαννίρη.