Σε μια εντυπωσιακή αίθουσα, του Μουσείου Κορέρ στη Βενετία, με διάκοσμο των αρχών του 19ου αιώνα, επιβάλλεται η γλυπτική σύνθεση, "Δαίδαλος και Ίκαρος", του μεγάλου Ιταλού καλλιτέχνη Antonio Canova. Στο πρώιμο αυτό του έργο (1777-79) ο γλύπτης καταφέρνει να ισορροπήσει με πρωτοπόρο ύφος την παρακμή με τη εξιδανίκευση, τον ώριμο ρεαλισμό με την ονειροπόλο μέθη, έτσι όπως ισορροπούν στην κουρασμένη μορφή του Δαιδάλου και στο ανέμελο της νιότης του Ικάρου.

Η αιώνια επιθυμία του ανθρώπου να απελευθερωθεί, να αψηφήσει τους νόμους της φύσης για να ξεφύγει από το άγχος της ζωής στη γη και να κυριαρχήσει στους φόβους του, έχουν γίνει τέχνη στη γλυπτική ιδιοφυΐα του Antonio Canova.

Γίνονται σαφή, χωρίς οποιαδήποτε ρητορική, τα συναισθήματα που συνδέουν τον πατέρα και τον γιο. Είναι ορατό το πως ο Δαίδαλος ελπίζει να σώσει τον Ίκαρο ενώ ένας φόβος διακατέχει τον πατέρα για την αποτυχία της επιχείρησης. Ο Ίκαρος ωστόσο, στηρίζεται ήρεμα και στοχαστικά στην πατρική φροντίδα και σε μια άνευ όρων εμπιστοσύνη, σε καμία περίπτωση δεν φοβάται για την ασφάλειά του και τίποτα δεν προμηνύει την τραγωδία που θα συμβεί στο πέλαγος.

Ο Antonio Canova (1757-1822) γεννήθηκε σε ένα χωριό κοντά στη Βενετία έζησε και εργάστηκε στη Ρώμη, στη Βιέννη και στο Παρίσι. Τα γλυπτά του, εντυπωσιακά και αισθησιακά οδήγησαν τη έκφραση του μπαρόκ στη νέα δυναμική του νεοκλασικισμού.

Άλλα πολύ γνωστά έργα του Canova θεωρούνται: " Ο Έρως και η Ψυχή" στο Μουσείο του Λούβρου, "Θησέας και Μινώταυρος" στο Μουσείο Βικτορίας και Αλβέρτου στο Λονδίνο, "Ορφέας και Ευριδίκη" στο Μουσείο Κορέρ, Βενετία , "Άδωνις και Αφροδίτη" στη Γενεύη καθώς και η "Ήβη" στο Ερμιτάζ της Αγίας Πετρούπολης, οι "Τρείς Χάριτες" στο Λονδίνο και πολλά άλλα.

Ιόλη Βιγγοπούλου για το ikariamag.gr