Κάθε χρόνο τέτοια εποχή, λίγο πριν ξεκινήσω για τις «μεγάλες διακοπές» στο νησί, προβληματίζομαι αρκετά... Κάθε χρόνο τέτοια εποχή, όλο και κάποιος νέος μουσαφίρης ή και περισσότεροι από ένας,  είναι έτοιμοι να με ακολουθήσουν....

Έχουν ήδη ακούσει από μένα τα πάντα, καθώς όλο το χρόνο με κάθε αφορμή, αλλά και χωρίς αφορμή μερικές φορές, μιλάω για... «αυτή». Γλαφυρές αλλά και έντονες οι περιγραφές μου, για την Ικαριά. Όλες πλημμυρισμένες απ την αγάπη μου για αυτή. Πολλές φορές μου λένε, ότι όταν μιλώ, για παράδειγμα, για το πανηγύρι της Λαγκάδας, νομίζουν ότι θα σηκωθώ όρθια και θα αρχίσω να χορεύω. Πωρώνομαι, που λένε!!!

Τώρα θα μου πείτε γιατί προβληματίζομαι, αυτή την περίοδο;;; Προβληματίζομαι και αγχώνομαι, γιατί αυτή τη λατρεία μου, θέλω να τη μοιραστώ με τους δικούς μου ανθρώπους...

Θέλω να αγαπήσουν και αυτοί την Ικαριά μου. Να αφεθούν στους ρυθμούς της, να τους παρασύρει η αύρα της, να τους γλυκάνει το κρασί της και να τους χορτάσουν οι γεύσεις της, να γεμίσει η ψυχή τους χρώματα, εικόνες και μυρωδιές!!!

Οπότε, τώρα είναι η στιγμή, που θα πρέπει οι νεόφερτοι να ενημερωθούν και για τα πρακτικά ζητήματα... Και πώς να ξεκινήσεις την κουβέντα, πέντε μέρες πριν την αναχώρηση;

Πώς να πεις ότι είναι πολύ πιθανό, αυτή την περίοδο, Αύγουστος γαρ, να μην καταφέρετε να κολυμπήσετε, ή ότι υπάρχει περίπτωση να βρίσκεσαι στην παραλία, να πεινάς άλλα θα πρέπει να περιμένεις να δύσει ο ήλιος μέχρι να φας, καθώς η παρουσία των φαηδώνων απαγορεύει κάτι τέτοιο νωρίτερα;

Πώς να περιγράψεις το σπίτι στο δάσος; Να πεις ότι δεν πρέπει να αλλάξεις θέση στα έπιπλα, για να μην μετακινηθούν οι τάβλες που κλείνουν τις... τρύπες στο πάτωμα. Ότι δεν πρέπει να τρως μέσα στο σπίτι, γιατί μπορεί αργότερα να αντιμετωπίσεις απρόσκλητους επισκέπτες από το κατώι ή το ανώι... Να μιλήσεις για το μπάνιο στην αυλή, που μπορεί να έχει καυτό νερό και πολλά ζουζούνια, αλλά δεν έχει φως... Να πεις ακόμη ότι κατά τη διαμονή σου εκεί δεν μπορείς να μαγειρέψεις, αφού δεν υπάρχει κουζίνα. Αλλά και εκεί που θα πας να φας, θα πρέπει να περιμένεις όσο χρόνο χρειαστεί, όσο κι αν πεινάς και όλα αυτά και τα προηγούμενα αδιαμαρτύρητα..... Ότι αφού θα διασχίσεις τους χωματόδρομους για να πας στο πανηγύρι, θα ακολουθήσει και πεζοπορία, ότι θα πρέπει να περιμένεις στην ουρά για φαγητό και μπορεί να τελειώσει όταν φτάσει η σειρά σου. Ότι ακόμη και αν καταφέρεις να πάρεις ένα κατσικάκι και κρασάκι, μπορεί κάποιος γκρούβαλος να σου τα πάρει με αποφασιστικότητα....

Πάλι είπα πολλά... Ένα μόνο δεν είπα. Ένα τεραστίων διαστάσεων ευχαριστώ, σε όλες τις φίλες μου που τα τελευταία χρόνια, παρ όλες αυτές τις δυσκολίες, και άλλες πολλές που δεν αναφέρονται εδώ, μου χάρισαν υπέροχες διακοπές, βόλτες, εκδρομές, γλέντια. Και βέβαια που αγάπησαν πραγματικά το νησί μου σαν δικό τους.

Για μένα είναι όλες πια καριωτίνες, έχουν δικό τους κλειδί για το σπίτι στο δάσος, καθώς και το κλειδί της καρδιάς μου για πάντα!!!!

Καλά να περάσουμε και φέτος…

Δήμητρα Κόχιλα
iliast31@hotmail.com

Διαβάστε τις ελεύθερες πτήσεις της Δήμητρας Κόχιλα.
Διαβάστε σχετικά: οι μουσαφιραίοι