Η ιστορία του αιολικού σταθμού της ΔΕΗ στην περιοχή Φυρή Άσπα ξεκίνα στα μέσα της δεκαετίας του 1980 όταν εγκαταστάθηκαν για πρώτη φορά 7 ανεμογεννήτριες συνολικής ισχύος 385 KW. Η λειτουργιά αυτού του μικρού αιολικού σταθμού μέχρι το 2006 (περίπου ) βοήθησε σε ένα βαθμό να καλυφτεί ένα μέρος έστω των ενεργειακών αναγκών του νησιού.
Στις 15/7/2011 η Ρυθμιστικής Αρχής Ενέργειας (ΡΑΕ) ενέκρινε άδεια (877/11/15-7-2011) για εγκατάσταση 110 τεράστιων ανεμογεννητριών στο όρος Αθέρας. Οι ανεμογεννήτριες αυτές θα τοποθετηθούν κατά μήκος της κορυφογραμμής διανύοντας σχεδόν όλο το μήκος της Ικαρίας και αλλάζοντας δραματικά την όψη του νησιού. Το σχέδιο έχει παγώσει μετά από προσφυγές κατά της απόφασης της ΡΑΕ από έναν ιδιώτη αλλά και από τον Δήμο Ικαρίας.
Το πρωτοφανές μέγεθος του αιολικού πάρκου που ο όμιλος Μυτιληναίου προτίθεται να κατασκευάσει στην Ικαρία αποδείχθηκε τόσο πράγματι πρωτοφανές που όλοι οι ενδιαφερόμενοι, αφού πρώτα έσπευσαν να δηλώσουν την «απερίφραστη υποστήριξή τους στην ανάπτυξη των ΑΠΕ, την πράσινη ανάπτυξη, κτλ, κτλ, ..., χωρίς όμως επιβάρυνση του νησιού, κτλ, κτλ, ...» επέλεξαν έναν από τους δύο δρόμους του ζεν: «ναι χωρίς συζήτηση» και «όχι χωρίς όρους»...
Το ερώτημα που θέλει απάντηση είναι: «Στην Ικαρία μπορεί να υπάρχει σεβασμός στο περιβάλλον από 110 ανεμογεννήτριες 330MW στα 2/3 του Αθέρα και από όλα τα συνοδευτικά έργα (δρόμοι δεκάδων χιλιομέτρων, 110 κτήρια, καλωδιώσεις) μέχρι την ακτή όπου θα υπάρχει το υποθαλάσσιο καλώδιο άνω των 100 χιλιομέτρων για εξαγωγή όλου του παραγόμενου ρεύματος στην ηπειρωτική χώρα;»