03/01/2013 - 00:01Η Ικαρία που ονειρεύομαι
Σχεδόν τρία χρόνια ikariamag. Νιώθω πως αυτό το περιοδικό μάς έφερε πιο κοντά στην Ικαρία (ειδικά εμάς τους νέους που το ίντερνετ είναι μια ανακάλυψη της εποχής μας) ή μήπως είναι η ιδέα μου;
18/12/2012 - 01:31Χωρίς βάθος πεδίου
Σ’ αυτήν τη φωτογραφία δε σε απασχολεί το διάφραγμα για να ορίσεις το βάθος πεδίου. Αναλαμβάνει η ομίχλη και δεν υπάρχει βάθος. Επιμένεις όμως να «βαρέσεις», όπως λέει και ο φίλος Γιώργος.
17/12/2012 - 00:02Μέρες ανήμερες
Ξυπνάς ήδη κουρασμένος, κοιμάσαι και δεν πρόλαβες να κάνεις τίποτα. Οι φόβοι που γλιστρούν στο σεντόνι. Οι ενοχές για τις στιγμές που σκότωσες χωρίς να τις ζήσεις. Η αίσθηση του εδώ και τώρα, που πια σου είναι τόσο έντονη. Να δεις που η περίοδος αυτή, είναι το κέντρο βάρους του περάσματος μας…
16/12/2012 - 15:02Η Πολιτική της Λιτότητας και το Ικαριακό Όνειρο (το κείμενο)
Πριν λίγες ημέρες σας είχαμε παρουσιάσει την περίληψη του ομώνυμου κειμένου της Kristin Lawler για την Πολιτική της Λιτότητας και το Ικαριακό Όνειρο και σας είχαμε παραπέμψει και στο αμερικάνικο κείμενο. Σήμερα, σας παρουσιάζουμε ολόκληρο το κείμενο μεταφρασμένο.
11/12/2012 - 00:19Ικαριώτικη παρέα & φύση…για να μη με βρει η Κρίση
«Θα γυρίσουμε στην αγροτιά και στο από την παραγωγή στην κατανάλωση»', «Τα δύσκολα δεν έχουν έρθει ακόμα», «Μάθε τέχνη κι άστηνα»… Με όλα τούτα, βρήκα κι εγώ πολύ καλή την πρόταση να κατέβω για «μανίτες» στα ρουμάνια του Καταφυγιού, με ντόπιους φυσικά που γνωρίζουν! Πρέπει να μάθω κι εγώ… για να μη με βρει η Κρίση!
07/12/2012 - 16:27Η πολιτική της λιτότητας και το Ικαριακό Όνειρο
Η αμερικανίδα Kristin Lawler, διάβασε για το «νησί που οι άνθρωποι ξεχνούν να πεθάνουν», στο πρόσφατο άρθρο των New York Times. Με αφορμή λοιπόν το άρθρο, έγραψε στο blog της μία πολύ ενδιαφέρουσα ανάλυση της σύγχρονης οικονομικής και κοινωνικής πραγματικότητας και της κρίσης τόσο στην Ελλάδα, όσο και στην Ευρώπη και την Αμερική. To ikariamag αποφάσισε να σας παρουσιάσει τα βασικά σημεία του:
07/12/2012 - 00:09Trendy «Ραχιώτες»
Και να που δικαιώθηκαν στο τέλος! Είμαι σε in περιοχή, στο μπαρ ποτό και μουσικούλα. Η κρίση άλλαξε τα γούστα μας, το cultural έγινε must αφού το macho μας τελείωσε. Τα σικ εστιατόρια έγιναν καφενεία και τα γκουρμέ, ρακομελάδικα. Οι σκυλάδες απ’ την άλλη είναι ανθεκτική φυλή, κάτι σου παίρνει ο θεός κάτι σου δίνει. Τους πήρε τον εγκέφαλο, τους έδωσε μια πίστα. Φοβερό deal!
04/12/2012 - 00:55η πέτρινη σχεδία
Είναι πρωί. Κάθεσαι στον καναπέ και πίνεις βαριεστημένα τον καφέ σου. Η τηλεόραση χωρίς φωνή, μόνο εικόνα. Το ραδιόφωνο χωρίς εικόνα, μόνο φωνή. Έχεις συνηθίσει τις χαοτικές συνθήκες και δεν είναι η πρώτη φορά που κοιτάζεις την τηλεόραση αλλά ακούς τον αγαπημένο σου παραγωγό στο ραδιόφωνο.
03/12/2012 - 00:18Ήρθαν τα κρητικά παιδιά...
Στην Ικαρία το καλοκαίρι δε με πρόλαβαν. Έφτασαν από το Ηράκλειο Δευτέρα πρωί, ενώ εγώ είχα φύγει Κυριακή μεσημέρι. Τους άφησα σαφείς οδηγίες πάντως, πού να πάνε και τι να κάνουν (προσαρμοσμένες στα γούστα τους όπως τα φανταζόμουν) και επί μέρες λάμβανα μηνύματα τύπου «Περνάμε υπέροχα!» και «Καλά, πόσο φανταστικά είναι!».
30/11/2012 - 00:01ΠΕΡΙ ΕΜΠΝΕΥΣΗΣ: Συνομιλώντας με τα...πετούμενα
Πνίγομαι, πνίγεσαι, πνίγεται... Αφορμή σήμερα, τα λόγια του Μενέλαου, της Δώρας και του Σταύρου. Αφουγκράζεσαι τις ανάσες γύρω σου, παρατηρείς τα βλέμματα, τις σκυθρωπές ματιές, το αργό βάδισμα, την ένταση γύρω σου, την ανησυχία στα λόγια... Το στόμα ξεραίνεται γρήγορα.
