Είναι Πάσχα. Είναι όλοι ζωντανοί, χαμογελάνε, οι παππούδες, οι γιαγιάδες, οι φίλοι. Είναι όλοι κάτω, τα ξαδέρφια, οι θείοι, οι αγαπημένοι, ανησυχούμε αν θα χωρέσουμε όλοι στην αυλή, ετοιμαζόμαστε για χορευτικά, η ξαδέρφη με το τσιφτετέλι, ο ξάδερφος έχει ξεσηκώσει κάτι φιγούρες στο ζεϊμπέκικο από έναν τύπο, ο νονός μου θα βάλει μεταμφίεση και θα σκάσουμε όλοι στα γέλια.
Ο παππούς μου μεγάλωσε το γιαλό, εκεί έμεναν οι γονείς του, πήρε για προίκα του το σπίτι για να μπορέσει να παντρευτεί και να βάλει μέσα τη νύφη. Η νύφη ήταν Φούσκαινα και το σπίτι της πάνω από τους Δρύδες, μα όπως και να το δεις κι ο Φουσκάτος κάτω από τον αμαξωτό βρίσκεται.. Κατέβηκε με τη βαλίτσα της από τους Αγ. Ανάργυρους κι ήρθε ακόμα λίγο πιο κάτω..
Σελίδες
- « first
- ‹ previous
- 1
- 2
- 3