Μου ζήτησαν να δοκιμάσω την τύχη μου στις ελεύθερες πτήσεις! Χάρηκα πολύ, ενθουσιάστηκα άρχισα να σκέφτομαι τα διάφορα θέματα που αναλυτικά θα περιέγραφα, θα γράψω «αυτή» την ιστορία, μετά την «άλλη», έπειτα σκέφτηκα οπωσδήποτε θέλω να αναφερθώ σε «αυτό» το θέμα και μετά, και μετά;;; Μετά ήρθε το γνωστό φατσάκι (δημιούργημα μου, κάτω τα χέρια!) αυτό, που τα λέμε συχνά πυκνά μαζί.
Πάει καιρός που δοκίμασα να πετάξω. Κάτι παραπάνω από 4 μήνες πέρασαν και όλα γύρω μου τρέχουν δίχως να προλαβαίνω να τα επεξεργαστώ. Κάθε φορά που αποφάσιζα να γράψω, μία νέα σκέψη διέκοπτε την απογείωση... Αποτέλεσμα αυτού ήταν να ξεχάσω να πετάω. Έχω πάψει να σκέφτομαι καθαρά και να μπορώ να διακρίνω τις λεπτές διαχωριστικές γραμμές ανάμεσα στο ενδιαφέρον και το κοινότυπο. Τελικά αποφάσισα να γράψω για το δεύτερο…