Από το Φανάρι ως τον Πάπα και από την Προεσπέρα ως την Κάμπα, οι Καριώτες περιμένουν την κατάλληλη στιγμή. Μερικοί μετρούν τα σάκχαρα, ενώ άλλοι δοκιμάζουν απλώς μια ρόγα. Για τους πιο έμπειρους αρκεί μια ματιά. Όπως και να ‘χει ο Σεπτέμβρης είναι ο μήνας του τρύγου που συνήθως ξεκινάει από τις περιοχές που βρίσκονται χαμηλότερα, κοντά στη θάλασσα. Μήνας με έντονη δραστηριότητα και πολλές συζητήσεις γεωργικού και γεωπονικού ενδιαφέροντος. Μετά αρχίζει ο προγραμματισμός, να βρεθούν οι φίλοι και αν χρειαστεί οι εργάτες που θα συμβάλουν στη συγκομιδή των σταφυλιών. Η αλλαξά καλά κρατεί αφού όποιος προσφέρει τη βοήθειά του θα ζητήσει, με τη σειρά του, τη βοήθεια των υπολοίπων για το δικό του αμπέλι. Άσχετοι και ειδικοί, έμπειροι και νέοι, οι γνώστες της θεωρίας και οι άλλοι που τα κάνουν όπως τα έμαθαν, όλοι μ’ ένα κοφίνι κι ένα ψαλίδι στο χέρι.

Τι όμορφες μέρες! Να κολλάς από την κορφή ως τα νύχια από τους χυμούς των σταφυλιών και από τον ιδρώτα την ώρα που οι φαηδόνες σχηματίζουν απειλητικά σμήνη. Ποιος όμως δίνει σημασία σε μερικά τσιμπήματα όταν όλη η διαδικασία έχει τη μορφή τελετουργικού; Όταν η αέναη προσφορά της φύσης και η παράδοση κάνουν τους ανθρώπους τόσο ευτυχισμένους, κάθε αιτία που θα μπορούσε να χαλάσει την όμορφη ατμόσφαιρα ακυρώνεται.

Ήλιος, ζέστη και μια γλυκιά μυρωδιά μούστου στον αέρα. Άντε να γεμίσουμε και μερικά μπουκάλια για τη μουσταλευριά. Να μην ξεχάσουμε να πάμε λίγο και στη θεία που το μελετάει από το Δεκαπενταύγουστο. Έτσι και την ξεχάσουμε, θα μας πάρει ο διάολος.

Να και ο Παντελής, περαστικός που σταματάει για να μας πειράξει επειδή είμαστε ερασιτέχνες, ενώ εκείνος κάνει το καλύτερο κρασί. Δεν του το έχει επιβεβαιώσει κάποιος, αρκεί που το πιστεύει ο ίδιος. Αυτό ισχύει για όλους, ο καθένας καμαρώνει για το αμπέλι του, για τον κόπο του και την παραγωγή του.

Είναι πια απόγευμα, ο μούστος θα ξαναμπεί στο πατητήρι ή θα μεταφερθεί στις δεξαμενές και στα πιθάρια. Σε λίγο θα έχουν τελειώσει όλα ή σχεδόν όλα... Τα στομάχια γουργουρίζουν από ώρα και ήδη φαίνεται μια πλάτη σκυμμένη πάνω από την ψησταριά να κάνει αέρα στα κάρβουνα. Τώρα τα αμάξια φέρνουν ένα νέο σμήνος. Είναι όλοι εκείνοι που επιστρέφουν από τα δικά τους κτήματα και σταματούν γιατί είναι σίγουροι πως σε λίγο θα αρχίσει το χοροστάλισμα. Ο ευγενής ανταγωνισμός συνεχίζεται ακόμα γιατί όλοι έχουν ξεχωριστές ικανότητες ψήστη και φοβερίζουν με την αποτυχία σε περίπτωση που δεν αναλάβουν αποκλειστικά την εργολαβία  της μπριζόλας.

Νυχτώνει, τ’ αστέρια κεντούν φωτεινά στίγματα στον ουράνιο θόλο και κάποιος μονολογεί, «το στανιό του μέσα, δεν έχω ξαναδεί πιο πολλά αστέρια». Ένα χαλασμένο μεγάφωνο τρίζει από τις νότες του βιολιού και πιο πέρα, στο κελάρι ή στο χωστοκέλι, σε απόλυτο σκότος και γαλήνη, έχει αρχίσει η ζύμωση. Ο πιο γλυκός αναβρασμός που ενώνει το χώμα με τους ανθρώπους, τους φίλους μεταξύ τους και τους επισκέπτες με την καριώτικη γη.

Καλό τρύγο και καλά κρασιά!

Τώρα τα κρασιά της Ικαρίας στην πόρτα σας με ένα κλικ! Βρείτε τα εδώ.

ikariamag.gr|από, για και με αφορμή την Ικαριά!
Ακολουθήστε μας σε twitter και Facebook