Κάθε καλοκαίρι χιλιάδες Ευρωπαίοι τουρίστες έρχονται στο ελληνικό νησί της Λέσβου για να γιορτάσουν τις διακοπές τους. Αυτό το καλοκαίρι υπήρξε μια επιπλέον ομάδα: πολλοί Σύριοι και Αφγανοί πρόσφυγες έφτασαν από την Τουρκία με φουσκωτές βάρκες  καθώς εισήλθαν στην Ευρωπαïκή Ένωση.

Οι κινηματογραφιστές Philip Brink και Marieke van der Velden έστησαν ένα σκηνικό όπου τους κάλεσαν για να γνωριστούν μεταξύ τους. Καθισμένοι σε ένα παγκάκι στο πάρκο ή με θέα τη θάλασσα Σύριοι και Ευρωπαίοι μίλησαν για την πατρίδα, τη δουλειά, τον πόλεμο, το γάμο, τα αυτοκίνητα και τα κατοικίδια. Ακούστε τις συζητήσεις τους σ’αυτό το 23-λεπτό ντοκιμαντέρ.

Πώς αντιδρά ένας τουρίστας όταν τον σηκώνουν από την πισίνα του ξενοδοχείου του και τον βάζουν να καθίσει δίπλα σε ένα πρόσφυγα που μόλις έφτασε στις ακτές της Λέσβου; Και τι έχουν να συζητήσουν αυτοί οι άνθρωποι μεταξύ τους; Πολλά περισσότερα απ’ όσα φαντάζεσαι

Κάντε κλικ στο ‘CC’ για να παρακολουθήσετε την ταινία με ελληνικούς υπότιτλους  (Δυστυχώς οι υπότιτλοι (CC) λειτουργούν μόνο σε υπολογιστή, και όχι σε smartphone ή Ipad).

Ο Philip εργάζεται σαν art director και η Marieke σαν φωτογράφος. Μια στο τόσο όμως προσπαθούν να ξεκλέβουν λίγο χρόνο για να πραγματοποιούν τα δικά τους πρότζεκτ. Τα τελευταία τους οδήγησαν στο Αφγανιστάν, το Ιράκ, την Ιορδανία, το Λίβανο και εσχάτως στην Ελλάδα όπου προσπάθησαν να αναδείξουν το ανθρώπινο πρόσωπο της προσφυγικής κρίσης, όχι με δράμα και οδυρμό αλλά εστιάζοντας σε απλά καθημερινά πράγματα που είναι κοινά σε όλους τους ανθρώπους.  «Τα περισσότερα media επικεντρώνονται σε ακραίες καταστάσεις και συναισθήματα, αφήνοντας εκτός την καθημερινή ζωή και τις σχέσεις των ανθρώπων. Θεωρούμε όμως ότι αυτός είναι ο μόνος τρόπος να εξανθρωπίσουμε τον δημόσιο διάλογο. Αυτό προσπαθούμε να κάνουμε με τα πρότζεκτ μας» επισημαίνουν στο WE του News247. Ένα σχόλιο που επιβεβαιώνεται με τον πιο τραγικό τρόπο σήμερα, που συνηθίσαμε κατά κάποιο τρόπο το Αιγαίο να ξερνά πτώματα και δεν μας σοκάρει πια η είδηση για τα παιδιά που πεθαίνουν σχεδόν καθημερινά στις ακτές μας.

«Το νησί του όλοι μαζί» δεν ήταν εύκολη υπόθεση. «Οι Σύροι πρόσφυγες ήταν εν κινήσει, ήθελαν να συνεχίσουν όσο πιο γρήγορα γίνεται το ταξίδι τους, οπότε όλα έπρεπε να γίνουν επί τόπου! Τους προσεγγίζαμε σε ένα πάρκινγκ που μαζευόντουσαν στο Μόλυβο μέχρι να έρθει το λεωφορείο για Μυτιλήνη, τους πηγαίναμε στο σημείο που κάναμε το γύρισμα και έπρεπε να τους επιστρέψουμε εγκαίρως για να μην χάσουν το λεωφορείο και χωριστούν από τις οικογένειές τους» εξηγούν οι κινηματογραφιστές, τονίζοντας ότι αυτή ήταν η μεγαλύτερη δυσκολία του πρότζεκτ και όχι το να κάνουν τους συμμετέχοντες να ανοιχτούν ο ένας στον άλλον.

Υπήρξε κάτι που τους εξέπληξε στην όλη διαδικασία; «Η ηρεμία και η ευγένεια των Σύρων» απαντούν. «Είχαν μόλις φτάσει στη Λέσβο μετά από χρόνια πολέμου στη Συρία, άλλοι έχοντας μείνει για λίγο στην Τουρκία αλλά έχοντας βιώσει την απομόνωση και τον αποκλεισμό και από εργασία και εκπαίδευση. Είχαν μόλις κάνει ένα επικίνδυνο ταξίδι στη θάλασσα και τους βρίσκαμε να περιμένουν σε ένα πάρκινγκ υπό άσχημες συνθήκες, με πάρα πολύ ζέστη και ελάχιστη σκιά. Βρισκόντουσαν ακόμα σε κατάσταση αβεβαιότητας. Παρόλα αυτά, σχεδόν όλοι όσοι γνωρίσαμε ήταν πάρα πολύ φιλικοί και φαινόντουσαν να αποδέχονται την κατάσταση στην οποία βρισκόντουσαν».

Στόχος των κινηματογραφιστών είναι να κάνουν την αντίληψή μας για την προσφυγική κρίση πιο ανθρώπινη. Όπως λένε χαρακτηριστικά, «ακόμα κι αν δεν έχουμε όλες τις απαντήσεις ή τις σωστές λύσεις γι’ αυτό που συμβαίνει, πρέπει να παραμείνουμε άνθρωποι. Τα τελευταία χρόνια κάναμε τόσο πολλές συζητήσεις με πρόσφυγες στο Λίβανο, την Ιορδανία, το Αφγανιστάν, το Ιράκ και την Ελλάδα και μάθαμε ένα πράγμα: οι άνθρωποι δεν γίνεται να σταματήσουν να υπάρχουν. Έχουν δικαίωμα στην ασφάλεια, έχουν δικαίωμα να προχωρήσουν στη ζωή τους, να στείλουν τα παιδιά τους σχολείο, όπως κάνουμε κι εμείς, χωρίς την ταμπέλα του πρόσφυγα, χωρίς την ταμπέλα του περιπλανώμενου».

Πηγές: theislandofalltogether.com - news247.gr