Μαθήματα λογοτεχνίας υπό τους ήχους κιθάρας, μπουζουκιού, ούτιου, βιολιού και τσαμπούνας; Γιατί όχι! Απόφαση της τελευταίας στιγμής, που δικαίωσε την Κίνηση Πολιτών Ικαρίας, αφού συμμετείχαν περισσότεροι από δέκα μαθητές. Κάποιοι ήρθαν ειδικά για αυτό το μάθημα, από την Θεσσαλονίκη.

Ο Μιχάλης, πολυταξιδεμένος και πολυδιαβασμένος, πρόσφατα επισκέφτηκε ένα ορεινό χωριό της Ευρυτανίας που δεν είχε πάνω από 150 μόνιμους κατοίκους.

Άλλοτε, αξημέρωτα περίμενες λεωφορείο, ύστερα τον ηλεκτρικό, με τα απαραίτητα του θέρους στην πλάτη σου. Αγκομαχούσες στον άξενο Πειραιά να εντοπίσεις το πλοίο άγονης γραμμής. Ξάπλωνες πάντα σε σκουριασμένα καταστρώματα, δεν άντεχες τις μυρωδιές και τους καπνούς στα κλειστά σαλόνια.

04/07/2013 - 10:55Ikarian Omertà

Πω πω παράπονα! Εμείς γκέτο; Που δυο λαλούν και τρείς χορεύουν; Πού να βρούμε το πρεστίζ για γκέτο με τέτοια εξωστρέφεια; Που σ’ αποχαιρετάμε για το νησί λέγοντας πάντα: «σε περιμένουμε όποτε θέλεις»; Που δεν υπάρχει ούτε ένα σπίτι που να μην έχει φιλοξενήσει ξένο;

Αγαπητό ikariamag ,σας στέλνω ένα περιστατικό που έγινε το 1936, στον καφενέ του Σπύρου Κέφαλου, στον Ξυλοσύρτη,στη διάρκεια χοροεσπερίδας, με μήλον της Έριδος τη γιαγιά μου, Αθηνά Κεφάλου, το οποίο διέσωσε με άνεση και χιούμορ στη ρίβα του ο Γεώργιος Πούλος, πιο γνωστός με το παρατσούκλι: «Ο Πασάς»!

Κάπα / Όπως το χωριό μας / Οι κήποι μας / Οι κέχροι / Η καρδιά / Τα κύματα / Η κούραση και η κατάντια / Τα καλά και τα κακά μας / Ο κόσμος που κλαίει και κοροϊδεύει / Ο καημός σου / Κοίτα με

-Θα φέρεις ένα χάρτη μαζί σου; Με είχε ρωτήσει απ’ το τηλέφωνο.
-Ναι, κάπου έχω έναν.

Δεν τον έψαξα καν. Ήμουν τόσο χαρούμενη που τον είχα πείσει επιτέλους να επισκεφθεί το νησί… Ούτε που μου πέρασε απ’ το μυαλό ο χάρτης.

Οι γονείς μου – ώριμης ηλικίας πια- διαμένουν στο Καρκινάγρι. Τώρα, για το καλοκαίρι, κατεβαίνουν «στους παππούδες τους» και τα 3 μου ανίψια. Γιατρός στο χωριό δεν υπάρχει (παρόμοια κατάσταση και στα υπόλοιπα αγροτικά ιατρεία).

Κατά την άποψη μας, η συμμετοχή του κόσμου στα δημοτικά συμβούλια πρέπει να είναι μεγάλη, όσο το δυνατόν μεγαλύτερη. Συζητούνται πάρα πολλά και σοβαρά θέματα και παίρνονται ανάλογες αποφάσεις, αποφάσεις που ορισμένες φορές έχουν να κάνουν με το μέλλον του τόπου μας, των επόμενων γενεών και έχουμε λόγο όλοι μας σ’ αυτές. Είναι άδικο να τα μαθαίνουμε από τα «καφενεία»

Έχει περάσει περισσότερο από ένας χρόνος, από τότε που μια φίλη και συνάδελφος, με ρώτησε πώς μπορεί κάποιος να χαρίσει μερικά βιβλία, στη βιβλιοθήκη του Χριστού Ραχών Ικαρίας.

Σελίδες

ikariastore banner