19/06/2013 - 10:54ΔΥΟ
Βρισκόταν ξαπλωμένη στο κρεβάτι της βυθισμένη σε σκέψεις για αρκετή ώρα. Σκεφτόταν την κοινωνία μας. Την κατάντια της. Τους ανθρώπους της και τα άρρωστα πάθη τους που πια δεν τιθασεύονται. Τα νέα έφταναν σαν ορμητικά κύματα απ’ την πρωτεύουσα: ληστείες, βιασμοί, δολοφονίες, επιθέσεις…
26/04/2013 - 00:06Οι παλιές αγάπες πάνε στην Ικαρία
-Εγώ είμαι εδώ, απ’ την Αθήνα. Εδώ γεννήθηκα. Εσύ;
- Κι εγώ εδώ, μα είμαι από την Ικαρία.
29/03/2013 - 10:49Αγάπη είναι
Αγάπη είναι να νιώθω οτι ειμαι σπίτι μου. Αγάπη είναι να σε κοιτάζω στα ματια για ώρες. Δεν είναι να μη δίνω μαχες αλλα αγάπη είναι να τις κερδίζεις εσυ όλες. Δεν είναι να μη φεύγω αλλα αγάπη είναι πάντα να επιστρέφω σε σένα. Δεν είναι να μου έχεις τυφλή εμπιστοσύνη αλλα να με κρατάς με τα αόρατα μεταξενια νήματα της λαχτάρας και της αγωνίας.
11/03/2013 - 10:20Μια αμυγδαλιά στην αυλή μου
H προγιαγιά μου με φώναζε "στοργική μου πελαργίνα' και μου ‘λεγε πως οι αμυγδαλιές ξεκινάνε να ανθίζουν στα τέλη του Γενάρη. Όταν πέθανε, εγώ ήμουν 10 χρόνων κι εκείνη σχεδόν τυφλή, είχε περάσει τα 90, τα είχε όμως 400 και τότε νόμιζα ότι μιλούσε άλλη γλώσσα, αρχαία.
14/02/2013 - 00:26Γράμμα ερωτικό
της έγραψε: Σου στέλνω ένα γράμμα γιατί δε μπορώ να κάνω αλλιώς.. γιατί δε γίνεται αλλιώς. Eίναι ο έρωτας που πρέπει να ακουστεί, που πρέπει να υπάρχει. Πώς αλλιώς να ξυπνήσω το πρωί, αν δε θέλω να σου γράψω, να σου μιλήσω, να σε δω;
01/02/2013 - 01:27Για ένα περπάτημα…στην Ικαρία
Είχα να πάω από το Σεπτέμβρη του 2011 στην Ικαρία. Ξαναπήγα το Σεπτέμβρη του 2012. Έμεινα πολύ λίγο, είδα από κοντά τις φυσικές καταστροφές (γιατί το 2011 πήγα για μια βάφτιση και απλώς τα πέρασα τέλεια), έτρεχα ολημερίς να δω τι επεισόδια έχω χάσει στο νησί και τέτοια αγχωτικά πράγματα. Δεν μπορώ να πω ότι το απόλαυσα αυτό το τελευταίο μου ταξίδι στο νησί...
29/01/2013 - 00:18Στην Ικαρία μετά από έναν έρωτα – πλυντήριο
Όλα στο χρόνο μεταβάλλονται. Το πρόσωπο που θυμόσουν με την παραμικρή λεπτομέρεια, έχει ξεθωριάσει. Η μυρωδιά που νόμιζες ότι δε θα ξεχνούσες ποτέ, τώρα πια αγωνίζεσαι να θυμηθείς πώς ήταν. Όλα πια έχουν περάσει από το πλυντήριο του χρόνου, έχουν πλυθεί μέσα από τις νέες σου εμπειρίες. Όλα πια έχουν διαφορετικό χρώμα και μερικά χρειάστηκε να τα πετάξεις λόγω φθοράς.
03/12/2012 - 00:18Ήρθαν τα κρητικά παιδιά...
Στην Ικαρία το καλοκαίρι δε με πρόλαβαν. Έφτασαν από το Ηράκλειο Δευτέρα πρωί, ενώ εγώ είχα φύγει Κυριακή μεσημέρι. Τους άφησα σαφείς οδηγίες πάντως, πού να πάνε και τι να κάνουν (προσαρμοσμένες στα γούστα τους όπως τα φανταζόμουν) και επί μέρες λάμβανα μηνύματα τύπου «Περνάμε υπέροχα!» και «Καλά, πόσο φανταστικά είναι!».
06/11/2012 - 11:17Στρογγυλές κουβέντες
Εκτός από ιστορίες με φαντάσματα που τις βγάζω από το μυαλό μου και τις πλασάρω για κανονικές, ξέρω και μερικές αληθινές που μου τις έλεγε η γιαγιά μου όταν στο σπίτι είχαμε φακές και πήγαινα να τη βρω για να μου φτιάξει αυγοφέτες.
02/11/2012 - 00:37Τώρα σιωπή
Αυτά τα χείλια είπαν πολλά κι ήταν πάντα καλοκαίρι. Κι ήταν ολόδροσα και καυτά στον ίδιο χρόνο. Εκεί, στην αμμουδιά, κρύα από τη θάλασσα και πασπαλισμένα από την αλμύρα. Εκεί, στου Μάνιου, τη βραδιά που είχε πανσέληνο.
