04/02/2016 - 23:11Τα μαργαριτάρια
Μέρες ψάχναμε το χαμένο σκουλαρίκι. Κι ήταν πολύ σημαντική η αξία του. Ήταν, μαζί με το ταίρι του, δώρο της γιαγιάς, ανεκτίμητο για το συμβολισμό και για την προέλευσή του. Χαρισμένο από τον ερωτευμένο τότε παππού στη γιαγιά, πριν την επιστροφή από την Αλεξάνδρεια.
07/10/2015 - 13:05H Σταματούλα
Φτερωτός άγγελος του έρωτα θα ντυθώ απόψε… Αυτό σκαρφίστηκε το «πετούμενο» και χωρίς καθυστέρηση εφάρμοσε τα φτερά του ανοίγοντάς τα διάπλατα στο σχήμα της καρδιάς και βρέθηκε μονομιάς στον αέρα, με τα αιχμηρά του βέλη παραμάσχαλα…
12/06/2015 - 00:03Η ερωτική επιστολή της Γερμανίδας Birgit για την Ικαρία
Εχω καιρό που δεν τόχω κάνει... είναι τώρα κάμποσα χρόνια που δεν έχω γράψει ερωτικά γράμματα... και δεν έχω εμπειρία στο να μιλάω για την αγάπη μου δημόσια. Μα τώρα πρέπει να το κάνω....
07/10/2014 - 09:22Χειμωνιάτικο συκόγαλο
Τραβούσε τον κλώνο, έκοβε το σύκο βιαστικά κι ύστερα έπιανε ν’ αλείφει με την ακρούλα του το πονεμένο δέρμα. Έβγαινε το συκόγαλο δροσάτο και την ανακούφιζε από το τσίμπημα. Μα χρόνια μετά, κοτζάμ γυναίκα ήτανε και ντράπηκε.
19/09/2014 - 13:23Ο έρωτας της ζωής μου είναι Καριώτης!
Κοίτα πώς τα φέρνει η ζωή... Βρίσκομαι στο νησί μου...Που τόσα χρόνια, ήθελα να επιστρέψω και δεν το τολμούσα. Δεν είχε βρεθεί, για καιρό, η σωστή αφορμή. Ώσπου η αγάπη, με έφερε στη πατρίδα μου! Γιατί η αγάπη μου, είναι από τη Ικαρία... Ναι... Ναι...Μου το φύλαγε, η ζωή, σαν άσσο στο μανίκι... Μια έκπληξη της πόλης, που ποτέ δεν φαντάστηκα.
21/07/2014 - 02:28ο κυνηγός της πέρδικας
Η μεγάλη μου αδερφή, η Αργυρώ, ήπιασε μια χρονιά υπηρεσία σ’ ένα μεγάλο σπίτικο στην Αθήνα και με πήρε μαζί της να πάω Γυμνάσιο εκεί. Γνώρισα όμως έναν όμορφο νέο, στεριανό, βουνίσιο και συναντιόμασταν αραιά και που και θέλαμε πολύ ο ένας τον άλλον.
13/06/2014 - 17:15Ένα Ίκαρος – Έρωτας για 2 ημέρες στην Αθήνα
Ο Έρως είναι ένα από τα αγαπημένα θέματα των ελεύθερων πτήσεων του ikariamag.gr. Το ίδιο και ο Μύθος του Ικάρου. Και ήρθε η στιγμή αυτά τα 2 να συναντηθούν!
11/06/2014 - 00:07Το πλοίο - κλεφτης
Της είχε πει πως δε θ’ αργούσε. Αυτό το ταξίδι θα ήταν μικρό και ο χρόνος θα περνούσε χωρίς ούτε καν να το καταλάβει. Ο χρόνος όμως περνούσε κι αυτή το καταλάβαινε μια χαρά.
31/03/2014 - 00:04Στο μουράγιο, το χρέος & η μνήμη
Σαν πλωτή εξέδρα, στο μουράγιο, ένα βιολί, μία φωνή και πίσω πλήκτρα. Σκοτεινιά, το ροζ, το κίτρινο, το λευκό, τα κοριτσίστικα φουστανάκια, στριφογυρίζουν και χωρίς ήχο, πυγολαμπίδες χαρωπές. Στα λίγα σκαλιά οι σκιές αμφιθεατρικά στημένες, στα πασσαλόπληκτα ταβερνάκια ψηλά, οι θαμώνες αρχίζουν να τυλίγονται με στο διάφανο ύφασμα της μουσικής που χορεύει προκλητικά γύρω τριγύρω.
01/10/2013 - 00:04ανοιχτές αποσκευές
Τα πέδιλά σου άφησαν τα χνάρια τους στο ψιλό λευκό χώμα της κατηφόρας που οδηγεί στον αυλόγυρο. Περπατούσες μπροστά, τόσο χαριτωμένα, που τα αποτυπώματά σου ήταν ομορφότερα ανάμεσα στα άλλα από σαγιονάρες, αρβύλες, αθλητικά και μπαλαρίνες.
