23/07/2012 - 00:02μύθος έρωτας, νησί παν-έρωτας
Η πρώτη μνήμη; αυτό ήταν, ένας μύθος, ένας μύθος με φτερά. Ένας νέος κάπου ανάμεσα στο κυανό και στο γαλάζιο, κάπου ανάμεσα στον ουρανό και στη θάλασσα, κάπου ανάμεσα στα όνειρα, πετούσε. Αλλά τα ‘πρέπει’, φωτεινά και ύπουλα, όρμησαν και κάηκαν τα όνειρα, θάφτηκαν στα νερά.
13/07/2012 - 01:16Πορτοκαλί τέντα
«Γαμώτο, η τέντα που αγόρασα δεν είναι καλή, δε μας χωράει και κλείνει με μεγάλη δυσκολία!! Δεν έκανα καλή επιλογή… Σκατά…!!!» Είχες τα νεύρα σου. Αμέσως σε κατάλαβε. Σε ήξερε πια. Για να βρίζεις σημαίνει ότι ήσουν τσατισμένος. Είχες αγοράσει μια πορτοκαλί τέντα για τον ήλιο, αντί για ομπρέλα. Για τις διακοπές σας. Δώδεκα μέρες, δώδεκα νύχτες στην Ικαρία μαζί της. Και ήθελες όλα να είναι τέλεια, να μη βρεθεί τίποτα να σας χαλάσει τη μαγεία.
28/03/2012 - 00:59η φωνή
Έπλενε κάτι καρέκλες στην πίσω τουαλέτα. Στο Αμάλου. 15αύγουστος. Όλοι θα ήταν στο πανηγύρι στη Λαγκάδα. Δεν μπορούσε να πάει. Δεν θα τον έβλεπε κανείς. Είχε πάψει από καιρό να είναι ορατός γιατί δεν τον έβλεπε εκείνη. Φυσικά η ίδια δεν το ήξερε. Είχε ακούσει ότι τα τελευταία χρόνια τον ‘λέγαν η «φωνή» αλλά έμενε στην Αθήνα και δεν ήξερε ότι δεν ήταν απλώς το νέο του παρατσούκλι.
21/03/2012 - 00:12Η αυγή θε να το δείξει, ποιά απ’ όλες μας θα λείψει…
Είναι μια ιστορία, μικρή, παλιά και αληθινή. Μου φέρνει χαμόγελο και ανάσα. Όχι τόσο γιατί είναι ρομαντική, όσο γιατί τα πρόσωπα της ιστορίας έφτασαν εκεί ακριβώς που ήθελαν.
16/03/2012 - 10:41Εριφή, για τις αγάπες του κενού
Ο μάγος σήκωσε τα χέρια του ψηλά. Οι σκιές τους έπεφταν σαν μακριά κλαδιά και κάλυπταν το οροπέδιο της Εριφής καθώς η Πανσέληνος αναδυόταν πίσω του. «Είσαι ελεύθερη» είπε στο κορίτσι. «Ελεύθερη;» σκέφτηκε με τρόμο «Πώς;» ρώτησε δυνατά. «Δεν σε θέλει».
01/03/2012 - 00:02Καλοκαιρινοί έρωτες
Ένα συνηθισμένο σκηνικό θα μου πεις. Καλοκαίρι, νησί, νέοι άνθρωποι. Έτσι το βλέπεις εσύ. Το ίδιο λέω κι εγώ. Γι’αυτούς όμως ήταν διαφορετικά.
31/01/2012 - 00:13Οι Ικάριοι Φιλήμων & Βαυκίδα
Η Καλλή και ο Σταμάτης ήταν Καραβοσταμιώτες του 1850. Δυο αγρότες φτωχοί που κοιμούνταν στη ψάθα, όλοι μαζί στη σειρά με τα εφτά παιδιά τους. Αγαπημένοι και εύθυμοι, γνήσιοι καριώτες με χιλιάδες ιστορίες να διηγηθούν.
24/01/2012 - 00:36το Καριωτάκι απ’ την Αθήνα
Εκείνη ήταν περίπου 18 τότε. Ήταν ερωτευμένη με ένα καριωτάκι που έμενε στην Αθήνα. Τον είχε γνωρίσει στο πανηγύρι στον Κουζίνο στις 15 του Αυγούστου. Ήταν ζευγάρι κανονικό. Ανταλλάσανε και γράμματα. Για τηλέφωνο τότε, ούτε συζήτηση.
28/11/2011 - 01:23Μια καρτούλα μοναχή
Το διόλου ευτυχές έτος 1916. Ο Στυλιανός, εργάτης τότε στην κατασκευή σιδηρογραμμών στα βόρεια της αμερικανικής ηπείρου. Αρκετά συχνά στέλνει κάρτες με τοπία από τις πόλεις όπου διαμένει κατά καιρούς. Κυρίως από το Pittsburgh. Η εντυπωσιακή Fifth Avenue, η Fourth, το Kennywood park…
01/11/2011 - 00:01Αθέρως
17 χρονών, τι είχαν ζήσει να μου πεις; Αμούστακοι έρωτες, μονάχα το κορμί ό,τι θέλει. Σε λίγες ημέρες είχε γενέθλια και εκείνος θα ‘φευγε . Την ημέρα των Γενεθλίων της βρήκε! Του έταξε βόλτα. Θα έπαιρνε κρυφά το αγροτικό του πατέρα της και θα τον πήγαινε στον Αθέρα. Ήξερε να οδηγά. Πάντα όμως με τον μπαμπά και μόνο στο νησί. Στην Αθήνα δε θ’ άντεχε.
