30/01/2014 - 01:12Αέρηδες

Μυστήριοι, σκοτάδι βαθύ. Σκοτάδι που υπάρχει μέσα μας, αγέννητοι ακόμα, στη μήτρα, τα στρίμματα αυτά η πρώτη πρώτη μάχη της οργανικής φύσης μας με την ανόργανη ζωή. Αυτό το σκοτάδι είναι που μας γνωρίζει στον τόπο, αρπά τον ομφαλό κι ορίζει· κολαουζιέρης Καλυμνιός, κρεμά ψυχές και σώματα για να τα φέρει ατόφια. Μα έχει μια δύναμη, διαολεμένη δύναμη, κανείς δεν ξέρει τι θα βγάλει.

Είναι βράδυ, επιστρέφω από μία κρασοκατάνυξη με φίλους.Φέτος επέλεξα να κινούμαι με τα πόδια στο νησί. Tο να έχω το άγχος του γυρισμού οδηγώντας, δε με αφήνει να χαλαρώσω.Ανεβαίνω την ανηφόρα με λίγη δυσκολία...αλλά ούτως ή άλλως δε βιάζομαι.

Δυο παλιές φωτογραφίες από τη γνωστή μεγάλη "Αγγελολιβάδα" της Χάλαρης κοντά στο Να, τις οποίες θα ήθελα να μοιραστώ με τους αναγνώστες.

Πριν ένα περίπου χρόνο, με αφορμή το σχέδιος εγκατάστασης των 110 ανεμογεννητριών στην Ικαρία, είχαμε κάνει αναφορά στο μαυροπετρίτη, ένα είδος γερακιού που το 84% του μικρού και απειλούμενου πληθυσμού του έρχεται για αναπαραγωγή στην Ελλάδα.

03/10/2013 - 11:26Τα δέντρα

Κάποτε ήταν τα πεύκα. Τα φύτευαν οι δήμοι για να πρασινίσουν τους δημόσιους χώρους τους. Εύκολα στην ανάπτυξη, ανθεκτικά στην ξηρασία, λιτά στην φροντίδα. Κίνδυνος πυρκαγιάς, μεγάλος, εν τούτοις.

Μας εγκαταλείπει σιγά σιγά το καλοκαίρι, η εποχή όπου, τουλάχιστον πολλοί από μας επανασυνδέονται προσωρινά με την φύση. Τέλος οι βουτιές στην θάλασσα, πάνε πια οι περίπατοι ανάμεσα στα δέντρα.

Αυτό που θα μείνει σαν ανάμνηση, μέχρι την επόμενη συνάντηση με τον φυσικό κόσμο, είναι ο ήχος που κάνει ο άνεμος περνώντας ανάμεσα στα φυλλώματα.

Υπάρχουν ποικιλίες ήχων.

Ανατολικό άκρο της Νικαρίας. Έχω κάτσει σ’ αυτή την τοποθεσιά πολλές φορές και σε όλες τις εποχές του χρόνου. Την έχω δει, ακούσει, γευτεί, αρκετές μέρες σε διάφορες φάσεις.

Το μεσημέρι της Τετάρτης 14 Αυγούστου 2013 με βρίσκει στο λεωφορείο της γραμμής καθ' οδόν για τον Αγιο Κήρυκο. Ο τόπος είναι η Ικαρία, ο προορισμός η κορυφογραμμή του Αθέρα. Ο χρόνος βέβαια είναι ικαριώτικος και ακολουθεί τους δικούς του ιδιαίτερους ρυθμούς.

10/04/2013 - 00:57Οι πατάτες

Σαν πατάτες. Το χώμα κάτω, οι πέτρες πάνω. Αυτός είναι ο τρόπος που εξηγώ πώς μοιάζει το Πέζι στην Ικαρία. Δεν λέω ούτε πως είναι σαν πέτρες που έπεσαν από τον ουρανό, ούτε σαν να τις τοποθέτησε κάποιο πελώριο πλάσμα, παίζοντας με τους φίλους τους ένα αρκετά εντυπωσιακό παιχνίδι jenga.

Ο ικαριακός γάλανθος (Galanthus ikariae) είναι ενδημικό φυτό που ανήκει στην οικογένεια των αμαρυλλίδων (Amaryllidaceae). Είναι πολυετές βολβώδες φυτό και το ύψος του μπορεί να φτάσει τα 15 εκατοστά. Τα λογχοειδή φύλλα του γάλανθου είναι στιλπνά, έντονα πράσινα και λαμπερά. Στην Ικαριά κάνει την εμφάνισή του στο τέλος του Γενάρη, οπότε ο Φλεβάρης είναι ο κατ’ εξοχήν μήνας που το συναντάμε σε πλήρη ανάπτυξη, εάν βέβαια είμαστε τυχεροί και μπορέσουμε να το εντοπίσουμε.

Σελίδες

ikariastore banner