02/10/2017 - 22:13Ο έρωτας γεννήθηκε Δεκαπενταύγουστο #IstoriesErota
Δε γνωρίζαμε ο ένας για τον άλλο όταν επισκεφτήκαμε το νησί, πρώτη φορά το 2003. Θυμάμαι πάντα αυτό το συναίσθημα που με πλημμύρισε όταν βγήκα από το καράβι, εκείνη τη νύχτα, την μοναδική αύρα αυτού του νησιού.
29/09/2017 - 10:42Πέρα για πέρα αληθινό #IstoriesErota
Πριν σε γνωρίσω είχα μαυρα μεσάνυχτα… Για πολλά… Για όλα! Τι σημαίνει πάθος, τρέλα, αγάπη, πόνος ακόμα και τι σημαίνει Ικαρία! Κι ήρθες εσύ να μου μάθεις κι ας έμοιαζες ο πιο ακατάλληλος δάσκαλος. Θες λόγω ηλικίας; Εμπειριών;
25/09/2017 - 09:03Το ξαφνικό! #IstoriesErota
Γράφοντας την ιστορία της αγάπης μου για το νησί και ζώντας αυτό το λαβ στόρυ κάθε Πάσχα και Καλοκαίρι, είχα πλέον αφεθεί και από καιρό ξεχάσει πως θέλω να ερωτευτώ και κάποιον άλλο! Πως ψάχνω γι’ αυτόν τον «συμβατό» που θα καταλαβαίνει κάποια βασικά πράγματα για μένα, όπως ότι την κουβαλώ πάντα μαζί μου τη «Νικαριά μου» και δεν πρέπει ποτέ να τολμήσει να με χωρίσει από κείνη!
22/09/2017 - 12:19Η πρώτη διακομιδή #IstoriesErota
Μετά από τις καλοκαιρινές διακοπές σε κάποια Κυκλαδίτικα νησιά, ο τελικός προορισμός του καλοκαιριού ήταν η Ικαρία. Ήταν ένα συνδυαστικό ταξίδι δουλειάς και διακοπών. Είχα επιλεχθεί μ’ ένα φοιτητικό εθελοντικό πρόγραμμα της Ιατρικής σχολής να δουλέψω για δέκα μέρες στο Γενικό Νοσοκομείο Ικαρίας.
20/09/2017 - 10:54Το παιχνίδι #IstoriesErota
Εκείνη ήταν μουσικός. Όχι, ηθοποιός. Ή μήπως αρχιτέκτονας; Φοβόταν πως αν τη ρωτήσει για δουλειά θα γίνει ένας από αυτούς τους πολλούς, τους ίδιους, και θα χάσει την ευκαιρία του. Θα τον βαρεθεί πριν τον γνωρίσει. Οπότε προτιμούσε να το φαντάζεται.
18/09/2017 - 00:16Της ζωής μου η παράδοξη ιστορία #IstoriesErota
Μόνη ήμουν και χωρίς έσοδα. Ήρθε ο αδερφός του πρώην αγαπημένου ένα ταξίδι από την Αμερική στο χωριό. Παρ΄ολίγον κουνιάδος μου θα γινόταν, κάναμε κουβέντα. Είχε στενοχωρηθεί από τη συμπεριφορά του αδερφού του, το παράπονό μου το άκουγε, τη μοναξιά μου την ένιωθε.
14/09/2017 - 00:01Να δεις που μ' αγαπάει #IstoriesErota
Κατά τη διάρκεια του 2ου παγκοσμίου πολέμου, μετά τη συνθηκολόγηση της χώρας, ένα σωρό άντρες, μα και γυναίκες, είχαν φύγει από την Ελλάδα για να πάνε να πολεμήσουν στο πλευρό των Συμμάχων. Πάρα πολλοί από αυτούς χάθηκαν, σκοτώθηκαν, δε γύρισαν ποτέ πίσω, αφήνοντας χήρες, ορφανά και μάνες χαροκαμένες.
11/08/2017 - 11:26Χόρτα με λεμόνι
«Χόρτα με λεμόνι, θα της τα πας που της αρέσουν; Μόλις τα έβρασα». Το κοριτσάκι πήρε το πιάτο κι απομακρύνθηκε κάτω απ’ τον καυτό ήλιο του καλοκαιριού. Περπάτησε για λίγη ώρα στο χωματόδρομο έως εκεί που ξεκινούσε το μονοπάτι για το σπίτι. Το κοίταξε από χαμηλά, πέτρινο ασοβάτιστο με πύργο. Χωρίς ίχνη ζωής.
28/07/2017 - 00:04Το Τουλάκι #IstoriesErota
Η Τούλα ήταν αυτό που θα λέγαμε ένα λαϊκό κορίτσι. Με τα φουστανάκια του, τα τακουνάκια του και την ελαφρότητά του, το τσαγανό και την τσαχπινιά του, το λικνιστό του περπάτημα, τη ρέουσα κίνηση στους γοφούς γεμάτη υποσχέσεις, σωστή φρεγάτα.
12/07/2017 (All day)Η ιστορία της γιαγιάς μου Κούλας
Γεννήθηκα το 1922 στους Φούρνους και σε ηλικία τεσσάρων ετών έφυγα μαζί με τους γονείς μου για την Ικαρία. Όταν φθάσαμε εκεί, μείναμε στον Εύδηλο σε ένα χωριό στην άλλη άκρη του νησιού.
