Λευκή σελίδα. Το χεις ακούσει αυτό; Writers block. Όταν πρέπει να γράψεις, θέλεις να γράψεις, αλλά η έμπνευση έχει πάει περίπατο στο Φλοίσβο και τα δάχτυλα χτυπούν ρυθμικά, όχι το πληκτρολόγιο, αλλά το γόνατο του συγγραφέα.

19/02/2013 - 00:21Διπλά μηνύματα

Άπειρα τα διπλά μηνύματα σ’ αυτή τη ζωή. Απ’ την μέρα που γεννιέσαι, ζεις μέσα σ’ αυτά. Μη πέσεις και χτυπήσεις γιατί θα στις «βρέξω» ( μα αφού δεν θέλεις να πονέσω γιατί να μου τις «βρέξεις» κι από πάνω;) Αν δεν φας το φαί σου, δε θα σ’ αγαπώ (μα τελικά μ’ αγαπάς και θέλεις να τρώω ή δε μ’ αγαπάς;)

Όλα στο χρόνο μεταβάλλονται. Το πρόσωπο που θυμόσουν με την παραμικρή λεπτομέρεια, έχει ξεθωριάσει. Η μυρωδιά που νόμιζες ότι δε θα ξεχνούσες ποτέ, τώρα πια αγωνίζεσαι να θυμηθείς πώς ήταν. Όλα πια έχουν περάσει από το πλυντήριο του χρόνου, έχουν πλυθεί μέσα από τις νέες σου εμπειρίες. Όλα πια έχουν διαφορετικό χρώμα και μερικά χρειάστηκε να τα πετάξεις λόγω φθοράς.

Είναι λίγο μετά τις γιορτές, λίγο μετά από τους τόνους γλυκών που φάγαμε αυτές τις δύο βδομάδες (και όχι μόνο). Ανεβαίνω στην ζυγαριά με κλειστά τα μάτια, δε καταφέρνω ποτέ να τα ανοίξω. Ξανακατεβαίνω. Το ημερολόγιο δείχνει 23 Ιανουαρίου. Τέλεια!

Πριν ξεκινήσεις να διαβάζεις, πρέπει να σου πω ότι αυτή η πτήση δεν έχει κανένα απολύτως νόημα. Ίσως μόνο να φέρει λίγο καλοκαίρι στη ζωή μας.

02/11/2012 - 00:37Τώρα σιωπή

Αυτά τα χείλια είπαν πολλά κι ήταν πάντα καλοκαίρι. Κι ήταν ολόδροσα και καυτά στον ίδιο χρόνο. Εκεί, στην αμμουδιά, κρύα από τη θάλασσα και πασπαλισμένα από την αλμύρα. Εκεί, στου Μάνιου, τη βραδιά που είχε πανσέληνο.

Μαίρη σε κοιτάζω... Σηκώνεις το ακουστικό, 22750... Έρχομαι! Μετά ησυχάζεις, η καρδιά χτυπάει πιο ήρεμα, τα νεύρα ένα ένα τα νιώθεις να χάνονται σ’ ένα ζεστό σώμα, χαλαρό και ήσυχο..

Διακοπές στην Ικαρία φέτος. Διακοπές και μάθημα. Μάθημα φωτογραφίας. Πώς συνδυάζονται αυτά; Πολύ χαλαρά.. Με μια παρέα δεκαπέντε ατόμων, διαφόρων ηλικιών, που άλλοι γνωριζόμαστε μεταξύ μας και άλλοι όχι.

Υποσχέθηκα στον Κωνσταντίνο η πτήση μου να μην αναφέρεται στο πώς πέρασα το καλοκαίρι μου στην Ικαρία, έστω και αν αυτό ήταν το πρώτο μου! Επίσης, υποσχέθηκα να γράψω μία πτήση 300 λέξεων και να μαζέψω τις αμέτρητες σκέψεις και εικόνες που είχα στην Ικαριά σε μερικές παραγράφους.

07/09/2012 - 00:10Πρόλαβες;

Μα στάσου λίγο! Δεν πρόλαβα να κάνω την τελευταία μου βουτιά. Να, εκείνον το βράχο εκεί τον βλέπεις; Κάθε μέρα έλεγα ότι θα πάω να βουτήξω και πάντα το άφηνα για αύριο. Κι εκείνο τ’ αγόρι; Εμένα μου άρεσε και αυτός μου χαμογελούσε. Θα βρισκόμασταν κάπου στην παραλία.. Τώρα που θα τον ξαναδώ;

Σελίδες

ikariastore banner