Είναι σαν να γυρνάει ο χρόνος πίσω και να βλέπεις τον εαυτό σου ξανά στα πέντε σου χρόνια. Άνθρωποι γύρω σου, μιλάνε χωρίς να καταλαβαίνεις τι θέλουν να πουν, σε αγνοούν, και όταν τελικά σου κάνουν τη χάρη να ασχοληθούν με την πάρτη σου, σου συμπεριφέρονται σαν να είσαι καθυστερημένο και προσπαθούν με ηλίθια επιχειρήματα να σε πείσουν ότι είσαι ακόμα πιο ηλίθιος απ’ αυτούς.
Είναι ο V. Και η Evey. Ο V ένας ορκισμένος επαναστάτης και η Evey η πιστή σύμμαχός του. Ζουν στο Λονδίνο του 2020. Εκεί την εξουσία έχει καταλάβει από χρόνια μια φασιστική κυβέρνηση, με πρόσχημα να σώσει το λαό από μια επιδημία. Η κυβέρνηση στερεί την ελευθερία από τους πολίτες και μέσα από την τηλεόραση, την οποία και ελέγχει, καλλιεργεί στο υπνωτισμένο κοινό το αίσθημα του φόβου.
Όσο περνάει ο καιρός όλο και πιο πολύ το εθνικό μας πρόβλημά παίρνει τα χαρακτηριστικά αρχαίας τραγωδίας. Το αδιέξοδο που προβάλλει απειλητικά μπροστά μας, τα κόκκινα φωτάκια του κινδύνου που ανάβουν συνεχώς το ένα μετά το άλλο, αυτά ακριβώς κάνουν την εξέλιξη των πραγμάτων να μοιάζει με αυτήν των έργων του Ευριπίδη. Την οικονομική κατάρρευση, τη διάλυση της κοινωνικής συνοχής, την απειλή και το φόβο για τα χειρότερα, διαδέχεται η εναγώνια αναζήτηση κάποιας λύσης.