01/12/2012 - 14:42Ο χειμώνας στην Ικαρία
Το καλοκαίρι έχει φύγει προ πολλού, τα σύννεφα γέμισαν κιόλας τον ουρανό κόβοντας την αστραφτερή του λαμπράδα και το φως έχει πάρει μια γαλατένια απόχρωση, μόνο οι αναμνήσεις από τα πανηγύρια και τις παραλίες, την πολυκοσμία και τα φεγγαρόλουστα βράδυα το φέρνουν πλέον στο μυαλό.
23/11/2012 - 00:37Ζητείται χόμπι στην Ικαρία. Τα απομεινάρια της Αθήνας…
Για τους νέους που όλο και περισότεροι παίρνουν την απόφαση να επιστρέψουν στην Ικαρία, οι πρώτοι μήνες ειναι αναγνωριστικοί. Προσπαθούν να καταλάβουν τον νέο τρόπο ζωής, να βρούν τα επαγγελματικά πατήματα τους, να ανακαλύψουν τη νέα τους καθημερινότητα.
02/11/2012 - 00:37Τώρα σιωπή
Αυτά τα χείλια είπαν πολλά κι ήταν πάντα καλοκαίρι. Κι ήταν ολόδροσα και καυτά στον ίδιο χρόνο. Εκεί, στην αμμουδιά, κρύα από τη θάλασσα και πασπαλισμένα από την αλμύρα. Εκεί, στου Μάνιου, τη βραδιά που είχε πανσέληνο.
16/10/2012 - 00:55Οι διακοπές της Μαίρης
Μαίρη σε κοιτάζω... Σηκώνεις το ακουστικό, 22750... Έρχομαι! Μετά ησυχάζεις, η καρδιά χτυπάει πιο ήρεμα, τα νεύρα ένα ένα τα νιώθεις να χάνονται σ’ ένα ζεστό σώμα, χαλαρό και ήσυχο..
27/09/2012 - 00:06Η Ικαρία…σε 300 λέξεις
Υποσχέθηκα στον Κωνσταντίνο η πτήση μου να μην αναφέρεται στο πώς πέρασα το καλοκαίρι μου στην Ικαρία, έστω και αν αυτό ήταν το πρώτο μου! Επίσης, υποσχέθηκα να γράψω μία πτήση 300 λέξεων και να μαζέψω τις αμέτρητες σκέψεις και εικόνες που είχα στην Ικαριά σε μερικές παραγράφους.
18/09/2012 - 12:13Πάρε χρόνο: Το καριώτικο μάθημα που μου άλλαξε τη ζωή
Την τελευταία μέρα που ήμουν στην Ικαρία, την ώρα που έφτιαχνα το πρωινό μου τσάι του βουνού σε ένα μικρό μπρίκι στο γκαζάκι στην κουζίνα της Θέας και ενώ εκείνη ζέσταινε κατσικίσιο γάλα, με πλησίασε και μου είπε “Σάρα, θέλω να σου ζητήσω κάτι. Όταν πας πίσω στην Αυστραλία που θα έχεις δουλειές και θα είσαι πολυάσχολη, υποσχέσου πως θα θυμάσαι ένα μάθημα από την Ικαρία.
12/09/2012 - 00:06Ένα «ξενάκι» στην Ικαριά
Προσωπικά αισθάνομαι ξένος, άπατρις απανταχού επί γης. Δεν έχω ακόμα καταλήξει μέσα μου αν αυτό το περίεργο αίσθημα ξενότητας οφείλεται στα γονίδιά μου ή στο γεγονός ότι γεννήθηκα και μεγάλωσα στην Αθήνα, περικυκλωμένος από το τσιμέντο, χωρίς να έχω την τύχη κάποιας ιδιαίτερης «χωμάτινης» πατρίδας, ενός χωριού έστω καταγωγής των δικών μου.
03/09/2012 - 01:23Τα παιδιά του νερού
Λίλιρο. Μπήκε το καλοκαίρι. Οι πασχαλιές ανασαίνουν με δυσκολία, ο πάσπαρος πυρώνει στη ντάλα του μεσημεριού. Ησυχία. Κάνα μπουμπουμπουμπου μόνο, από μια βάρκα που βγαίνει στ’ ανοιχτά και κόβει σαν πίτα τη θάλασσα σε δυο κομμάτια. Το ‘να για τον έξω άγνωστο και τ’ άλλο για τον μέσα κόσμο, τον Πρώτο. Η απόνερη μνήμη της ρότας, όριο αλλά και σήμα για να εμφανιστούν εκείνα …
06/08/2012 - 11:26Στάθης Τσαγκαρουσιάνος: Σκέψεις πριν τη θάλασσα
Ξανά εδώ. Μετά από έναν παράξενο χρόνο. Η πιο μεγάλη αλλαγή, ένας δισταγμός πριν μιλήσω. Εδώ που φτάσαμε, νομίζω το λόγο πρέπει να παίρνουν είτε όσοι γνωρίζουν θεραπείες είτε όσοι είναι ικανοί για ηρωισμούς. Δεν θέλω να λέω γενικότητες και γενικώς αισθάνομαι προνομιούχος.
01/08/2012 - 12:09Λίγο πριν πας Ικαρία: Τι να συμβουλεύσεις τον επισκέπτη φίλο σου
Κάθε χρόνο τέτοια εποχή, λίγο πριν ξεκινήσω για τις «μεγάλες διακοπές» στο νησί, προβληματίζομαι αρκετά... Κάθε χρόνο τέτοια εποχή, όλο και κάποιος νέος μουσαφίρης ή και περισσότεροι από ένας, είναι έτοιμοι να με ακολουθήσουν....
