Έξω είναι κάτι σαν βοριάς που φυσάει. Έξω είναι κάτι σαν μαύρο, που βραδιάζει. Τα κλαδιά της βοκαμβίλιας σαν θόρυβο κάνουν, που ακουμπούν στο σπίτι και κουνάνε τα κεραμίδια στη στέγη. Ο καιρός δρόσισε αλλά δεν είναι ακόμα για τζάκι. Όμως δυο κούτσουρα χρειάζονται να γλυκάνουν την ψύχρα μέσα μου. Η ώρα είναι έξι κι έχει από ώρα νυχτώσει. Αν ήταν καλοκαίρι, ο ήλιος θα βρισκόταν δυο οργιές ψηλά. Αν ήταν…

Καλοκαίρι αν ήταν, θα παίζαμε, θα βρεχόμαστε με το λάστιχο στην αυλή. Θα σπούσαμε τα καϊσοκούκουτσα με την τσακμακόπετρα που συγκρατεί το πατζούρι ή θα δαγκώναμε τα ροδάκινα με το φλούδι. Θα μύριζαν καμένα κλαδιά στον ξυλόφουρνο και πιπεριές στο τηγάνι.

Καλοκαίρι αν ήταν, μαυρισμένοι θα είμαστε και θα σβήναμε τη δίψα μας στην καντίνα, κάτω από την καλαμωτή. Δυνατά θα παίζαν τα τραγούδια και μετέωρες θα μέναν οι κουβέντες, κάθε φορά που ο Μαραγκός θα θυμόταν μια ξεκαρδιστική ιστορία να διηγηθεί. Δυνατά θα πετούσαμε και τις πέτρες στη θάλασσα γιατί όποιος κάνει τα λιγότερα «ψωμάκια» θα κερνούσε και τις μπύρες.

Θα είμαστε ακόμη με το μαγιό. Οι πατούσες μας θα ήταν μαύρες και ανάμεσα στα δάχτυλα θα είχαμε άμμο. Τα μαλλιά θα ήταν ξερά κι οι ώμοι σου αλμυροί απ’ το αλάτι. Θα καθόμαστε στο μαγαζί μέχρι να μας πιάσει η πείνα κι όλο κάποιος περαστικός θα ερχόταν στη συντροφιά μας. Δε θα βιαζόταν κανένας. Το πιάτο θα περίμενε στο τραπέζι, σκεπασμένο με μια ανοιχτή χαρτοπετσέτα κι εκείνος ο σύντομος μεσημεριανός ύπνος, ούτε κι εκείνος θα βιαζόταν. Θα μπορούσε να γίνει βραδινός, εκεί γύρω στα μεσάνυχτα.

Καλοκαίρι αν ήταν, δε θα μου έλειπες καθόλου. Μαζί στο μπάνιο, μαζί στο ψάρεμα, μαζί στο αμπέλι, μαζί και στης θείας, ξέρεις, το πρέπει της επίσκεψης. Μαζί θα είμαστε και στο βράχο, πάνω από το χωριό, εκεί που η θέα σου κόβει την ανάσα και δε θες μήτε τσιγάρο μήτε κουβέντες, παρά μόνο τα χρώματα στον ορίζοντα, στο διάδρομο του ήλιου. Μαζί και σ’ εκείνο το δωμάτιο που τρυπώνει το φεγγάρι, που γυαλίζει στη θάλασσα και στη γυμνή σου πλάτη.

Και θα ‘ρθει ξανά, με αλάτι, στη θάλασσα στο ζυμωτό ψωμί. Με αέρα, στα κύματα και στη βυσσινιά. Με αφρό στο βράχο και στην μπύρα. Με δυόσμο, στο πρεβάζι και στα γεμιστά. Με σένα.

Γιάννη Κέφαλος
kefalos@ikariamag.gr

Διαβάστε τις ελεύθερες πτήσεις του Γιάννη Κέφαλου.